Getsəm, çətin bir də dönəm mən bura,
Bir də, inanmıram, qayıda biləm.
Qayıdıb kimsəni ağıllandıram,
Kimsəni yuxudan oyada biləm.

Yox, düz başlamadım mən bu nağılı:
Axı yatan yoxdur, hamı oyaqdır.
Bunların hamısı - məndən ağıllı,
Bunların hamısı - məndən ayıqdır.

Qarışıb dünyanın tülkü-təkəsi,
Daha bir kimsəni tanımaq olmur.
Heç bir naxələfi, heç bir nakəsi
Hakəsliyə görə qınamaq olmur.

Üzlərdə - təbəssüm, ürəklərdə - şər:
Bu necə məzhəbdi, bu necə dindi!
Ömründə bir dəfə risk etməyənlər
Riskdən, cəsarətdən danışır indi.

Deyirdim, bəlkə də məndədir günah,
Bəlkə mən çaşmışam - haqdan dönmüşəm...
İndi lap arxayın oldum ki, Allah,
Bir haqlı varmışsa, o da mənmişəm.

Gəldim, öz "səhvimi-suçumu” qandım,
Bir də seyr eləyib yaxını, yadı.
İnandım, axır ki, mən də inandım,
Bildim ki, bu dünya köhnə dünyadı.

Boş bir əfsanəymiş həya da, haqq da!
Göz də gördüyündən usanmış, ALLAH !!
Lap qarışqanı da tapdalamaqdan
Haqqı tapdalamaq asanmış, ALLAH !!

Hərə bir daş tapıb, çırpdı başıma,
Haçan sağalacaq bu yara, ALLAH !!
Bitmiş ömürləri bir də yaşamaq
Nə yaman xoş gəldi bunlara, ALLAH !!

Əkrəm Əylisli