Müəllimlər həmişə deyindi mənə
Qanun var, qayda var, dərsini oxu
Ağlım ürəyimə əsir olmuşdu
Dərsim də, yazım da o idi axı
 
Məhəbbət odunda yanmayan olmaz
Qanunlar yazılıb, pozulmaq üçün
Dəridən, qabıqdan çıxmışdım mən də
O qızın bəxtinə yazılmaq üçün
 
Qələmim, dəftərim qalardı onda
Yazdığım xoş sözlər oxunsun deyə
İllərcə yanında oturdum onun
Əlləri əlimə toxunsun deyə
 
Dəftər də, qələm də bəhanə idi
Əslində ürəyim qalmışdı onda
Bircə gün görməsəm xoş camalını
Gözlərim gəzərdi onu hər yanda
 
Özüm də bilmirəm, nədənsə heç cür
Bacara bilməzdim yaxınlaşmağı
Onun sayəsində yadırğamışdım
Dərsə gec gələrək, dərsdən qaçmağı
 
Qoy zaman əlindən gələni etsin
Ayları, illəri unudarammı? 
Fikrimin, ruhumun əzbəri olan
O incə əlləri unudarammı?
 
Kiçik ürəyimdən, böyükdü sevgim
İndi mən hardayam, bəs o hardadır?
Bir vaxtlar məndən də yaxındı mənə
İndiysə məndən çox uzaqlardadır
 
Müəllif: Rəvan Məmmədli