Bu dəniz ömrümün qum sahilinə
Axır ki məni də atdı tənhalıq. 
Yoxsul taleyimə, kasıb bəxtimə
Baxıb gülümsəyir bir qızıl balıq. 
.
Köhnə xatirələr ləpələndikcə
Gözümün yaşına qarışır sular. 
Bu sonsuz dənizin bətnindən indi
Beləcə doğulur ölü arzular. 
.
Bayağı nəğmələr qoşub oxuyur,
Başımı qatmağa nəğməkar dəniz. 
Şəklənib gör neçə balıqqulağı,
Səsimi eşitmir amma kar dəniz!
.
Bu nə vahimədir, bu nə təlatüm?!
Dalğalar elə bil durur qəsdimə. 
Dənizi çaşdırıb oğru görkəmim,
Köpək balıqları hürür üstümə. 
.
İndi bu vahimə, qorxu içində
Bir ümid doğulur hər addımbaşı. 
Haçansa məni də xatırlayacaq
Bir su pərisinin balıq yaddaşı...
 
Xəzər Süleymanlı