Mən yoruldum həyat , gəlmə üstümə
Diz çöktüm dünyanın namərd üzünə
Gözümdən , könlümdən düşən - düşənə
Bu yetim  başıma gözdağı vermə
 
Mən yanıldım həyat, vurma üzümə
Yol verdim sevdanın ən dəlisinə
O üzdən ömrümdən gedən  - gedənə 
Bu yalnız başımı əydirmə mənim
 
Mən peşmanam həyat, sorğuya çəkmə
Dilərsən infaz et , kar etməz dilimə
Sözlərim ağırdır toxunar qəlbə..
Bu susqun ağzımı açtırtma mənim.
 
Mömin Sarıqaya