Kişi var ki, kişidir, amma kişiynən işi yox,
Kişi var, nakişidir, amma deyir ki, kişi yox.
Kişi var, ağzı cırıqdır, sözü dişdən tökülür,
Kişi var, ağzı bütövdür, ama bir cüt dişi yox.
Kişi var, pullu işi, yaxşı dişi, gözdə şişi,
Kişi var, qəlbi kabab, manqalı qüssə, şişi yox.
Kişi var, arvadının xeyli vişindən buraxıb,
Kişi var, arvadının dövri-qədimdən vişi yox.
Kişi var, Azərbaycanda beşindən biridir,
Kişi vardır ki, evində biri vardır, beşi yox.
O qədim Ankarada Pünhana erkək dedilər,
«Kişi» bizlərdə imiş, sən demə, türkdə «kişi» yox.
 
Baba Pünhan