Bir cavan oğlan daşürekli bir qızı
sevmiş ve onunla evlenmek
istemişdi. Ancaq qız, qorxunc bir
şert ireli sürerek:
Senin sevgini ölçmek isteyirem,
dedi. Bunun üçün de itime
yedirmek üzre mene ananın
üreyini getireceksen.
Cavan, tükler ürperden bu teklif
qarşısında ne edeceyini çaşmış
ve uzun bir tereddüdden sonra
hisslerine meğlub olub anasını
öldürmeye qerar vermişdi.
Anası, belke de veziyyeti ferq
etdiyi üçün oğuluna çox
müqavimet göstermedi. Ve
uşaq, anasını öldürerek üreyini
bir desmala qoydu. Cavan, qızın
isteyini yerine yetirmiş olmanın
heyecanıyla yolda qaçarken,
ayağı bir daşa ilişdi. Özü bir
terefe, desmal içindeki ürek bir
terefe atıldı. Canının ağrısından,
ağızından ister istemez" Ah
anacığım! «sözleri
töküldüyünde anasının tozlara
bulanan ve hele soyumamış olan
üreyinden bir ses yükseldi:
-Canım balam, bir yerin
ağrıdımı?