Ta əzəldən bil mənim könlümdə Sultandır Əli, Həm əlif, həm nüqteyi, həm hərfi Qurandır Əli. Bağladı ifritə divan dəstini Gəhvarədə, Həm duran ərşin yolunda şiri-Yəzdandır Əli. Bir nəzər qıldı Mədinədən şəhi-düldül-səvar, Asi yabanlara bek şəbbürdə kəşandır Əli. Museyi-İmran həmodur, Yusifi kənan həm, Həm Xəlilin narinə dəfi-gülüstandır Əli. İsmi Heydər şahi-Qəmbər gör nəsiriçün dedi: Yetmiş iki narə qıldı dedi sübhandır Əli. Həm qopartdı qopusini Xeybərin oldəmdəkim, Həm olan ruh ilə minə pirüxəndandır Əli. Ol Mühəmməd Mustafadur, həm kilidi cənnəti, Saqeyi kosər həm odur cümleyi-candır Əli. Şah Həsən xəl qirizadır, həm Hüseyni Kərbəla, Həm diniiz haredən, həm kəşfi pünhandır Əli. Həm Mühəmməd Baqir, Həm Cəfər Sadiqideyim, Həm həqiqət Kəbəsi, həm qibleyi-imandır Əli. Kazim ol sultan Əli, Musa Rzadır cümlədə, Kəşfi-ərbabi-vilayət, nuri-rəhmandur Əli. Şah Təqidir bu cahan, mülkünə sultan bu Nəqi, Həm vilayət şəhridir, həm bəhri-ümmandır Əli. Həm Mühəmməd Mehdi Sahib Zaman oldur tamam, Həm Məsihanındəmi, həm Xizri dövrandır Əli. Həm görən, həm göstərən nizə səkan və həm kaman, Həm xəvaric gözlərin ətiri-peykandır Əli. Həm kəvakib, həm qəmər, həm afitabi-xavəri, İsmi rəsmi, fövqi təhti, mədəni-kandır Əli. Bu Nəsimi məddahı Heydər, qulami-Heydəri, Zülfüqari xarici boynunda bürrandır Əli.