Cümlələr ifadə edə bilmir dərdi, kədəri, Dərindir yarası,yox bu dərdin qədəri. İnsanı yandırır keçən günlərin hədəri, Oyanıb yuxudan bir payız səhəri Bir qız hey düşünür çəkdiyi qəhəri.
Gözü yuxulu,dualar etmiş bütün gecə, Azacıq qorxulu,bu dərd bitər axı necə?! Həyat qəribədir,sınayır bizi Niyə axı hər işdə qınayır bizi?!
Ürəkdə yaralar,gözlərdə yaşlar, Sulu kirpiklər,üstündə qaşlar, Yanaqlar islanır,sahildəki daşlar, Niyə aşağı salınır axı bu başlar?
Məgər bu dünyada,xoşbəxt heç yoxmu? Məsum bir təbəssüm,bu mənə çoxmu? Bu qədər ağrıdan qəlbinə sancılan oxmu? Xoşbəxtliyini aparan gecə gələn xoxmu?
Gözünə icazə ver ətrafa baxsın, Ayaqların durub ayağa qalxsın, Qoy ürəyində ildırımlar çaxsın, Üzün xoşbəxt maska taxsın, Əzablı göz yaşların içinə axsın.
Başqalarının yanında hər zaman gül Qəlbin yanaraq olsa da kül Dilin nəğmə oxusun,sanki bül-bül Ağlınla ürəyin arası incə bir tül.