Yenə kimin ahı tutdu
Duman gözləriylə baxan şəhəri
Yenə hansı qızın yagdı üstünə
Bir cavan ömrünün bədbəxtlikləri
Kim güldü üzünə mavi xəzərin
Cosduğu dalğanın hünərinə bax
Yenə bir ömürü aldı ki, getdi
Bu keçən zamanın ötən dünəni
Görən hansı qızın fəryadı düşdü
Ümudə arzuya açılan ələ
Baxıb küçələrə yazığım gəldi
Qarğışlar yurduna dönən şəhərə
Etinasiz, ruhsuz adamsız bir də
Sahilə bağıran mavi dunyanın
Şaxtası doğrayan bu boz şəhərin
Rəngi də ruhu da qaçmışdı sənsiz
Boşuna mənasız yalqız küçələr
Mənə öz qoynunu açmısdı sənsiz
Ayağım altında kimin dərdidi
Kimin gileyinə sarı gəlmişəm
Saçımda üzümdə kimin ahıdı
Kimin ağrısına sinə gərmişəm