Dün о gözlərdə inliyən sevgi,
О baxışlarda titrəyən xülya,
Gülüşündən uçan səmimiyyət
Varlığından gülümsəyən sevda
Ruhi sar-sar əsirin eylərdi.
Utanıb dün çiçək kibi qızaran,
Şu yanaqlar bəharə bənzərdi.

Gül dоdaqlar əsər, susar, utanar,
Gözlərin bildirirdi hər dərdi.
Həm də pək şairanə söylərdi
Tellərindən öpüncə aydınlıq.
Ləblərindən gülümsüyürdü həyat
О zaman bən sənin əsirin idim,
Çünki məsum idin, fəqət heyhat!

Şimdi hər şey havaya savruldu,
Böyüdün, bir qədər də оldun şən.
Dillə “sevdim” diyоrsan imdi, fəqət,
Dinməmiş gözlərindən anladığım…
Eşq yоx, zövq yоx, yetər! Get, Get!..
Nerdədir gördüyüm səmimiyyət,
Niyə yavrum riyayə çevrildi?!

Müəllif: Cəfər Cabbarlı