O tər qönçələrim əlimdə soldu
Qızıl lalərim boynunu burdu
Şirin arzularım gözümdə qaldı
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Qəlbimdə canlandı böyük bir kədər
Dünya ki,gözümdə göründü hədər
Sanki ürəyimə vuruldu xəncər
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Ürəyim od tutub alışır mənim
Gecə yuxularım qarışır mənim
Gecəmlə gündüzüm vuruşur mənim
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Ata körpəsini deyin atarmı?
Analar balasın heç unudarmı?
Söyləyin gözlərdə yaşlar durarmı?
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Budurmu bəşərin gələcəkləri
Budurmu insanın xoş ümidləri
Görəsən bir xoş söz deyəcəklərmi
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Bütün insanlarda eşitsin məni
Görmək istəyirsə xoşbəxt körpəni
Yanından sakitcə keçmə küçəni
Atasız-anasız uşaq görəndə.

Müəllif:Aynur Ramizqızı