Havaların istiləşməsi, çiçəklərin açması, bitki örtüsünün yenidən canlanması baharın inkişaf edinin müjdəçisi.
Bahar gəlir də qeyd olunmazmı? Hindlilər bu suala "təbii ki qeyd olunar" cavabını vermiş olacaqlar ki baharın gəlişini Holi Festivali; digər adıyla Rənglərin Festivaliylə qeyd edirlər.
Festival adına yaraşar bir şəkildə reallaşır; Hind xalqı rəngarəng torpaq boyaları, əvvəl üzlərinə sürüyür daha sonra isə bir-birlərinin bədənlərinə atırlar. İnsanların üzərinə tökülən, ətrafa saçılan boyalar, baharın gəlişiylə başlayan çox rəngliliyi və yenidən doğuşu işarələyir.
Festivalin tarixi, əfsanələrə və mifologiyalara söykənir. Hind mifologiyasına görə pisliklərin kralı Hiranyakaşipu, Hindi tanrısı Brahma tərəfindən ölümsüzlüklə mükafatlandırılar. Zamanla həyasız və qürurlu biri olmağa başlayan Hiranyakaşipu, hər kəsin yalnız ona itaət etməsini istər. Bunun üzərinə oğulu Prablah, atasına qarşı çıxar və ona itaət etməyi rədd edər. Hiranyakaşipu bir çox dəfə oğulu Prablahı öldürməyə çalışar amma hər səfərində digər tanrı Vishnu, Prablahı qurtarar. Ən sonunda Hiranyakaşipu, onu bacınının qucağında yatarkən yandırmağı planlar. Ancaq bacıs(n)ı Holikanın üzərindəki şal atəşdə yanmamaqdadır. Holika, öz həyatını təhlükəyə atıb qardaşı Prablahı qurtarmaq üçün şalını üzərindən çıxarıb ona verər. Prablah xilas olar lakin Holika orada ölər. Hindi tanrısı Vishnu bunun üzərinə Hiranyakaşipunu öldürərək yerinə oğulunu gətirər.
Yaxşının pisə qarşı zəfərini işarələyən Holikadan ilhamlanılaraq Holi adı verilən bu festival, hər il baharın gəlişində bütöv ay zamanı qeyd olunar. Xüsusilə Holikanın kül halına gəldiyi səhnə, əfsanəni yaşatmaq adına hər il reallaşdırılar. Festivalin başlamasından əvvəl insanlar yandırılacaq atəş üçün odun və taxta toplamaya başlarlar. Bir kukla, şeytana edilən küfrlərlə böyük atəşdə yandırılar və ardından hamı/həmişə bir ağızıdan "Holi-hai!" qışqırmaları yüksələr. Holinin son günündə insanlar, yandırılan atəşdən bir az al/götürüb evlərinə apararlar. Beləcə evlərinin və bədənlərinin pisliklərindən qorunduğuna inanarlar.
Festivalin ikinci yəni son günü, rənglərin günüdür. Günlər əvvəldən marketlər və küçələr, fərqli rəng boyalarla dolmaya başlar. Bu günlərdə qırmızı, sarı, bənövşəyi, yaşıl, mavi kimi bir çox rəngi küçələrdə görməniz mümkündür. Bu, həm insanlara enerji verər həm də onları günlər əvvəlindən festivale hazırlayar. Festival dövrü, torpaq boyaları marketlərdə tapmanız mümkündür ancaq bəziləri rəngləri öz özlərinə tesu və palash adı verilən bitkilərdən edərlər. Bu mövzuda seçiminizin nə olduğu çox da əhəmiyyətli deyil çünki bu festivalde hər kəsin məqsədi əylənmək və baharın gəlişini qeyd etməkdir. Mahnılar deyilər, rəqslər edilər, insanlar bir-birilərinə boya atarlar və bahar bütün rənglərini küçələrə, insanlara daşımış olar. Festivalin bu ənənəs(n)i isə yenə tanrılar arasında keçən bir mifologiyaya söykənər.
Mifologiyaya görə, Hind tanrısı Lord Krishna yoldaşı Radhanı qısqanar çünki özü qaranlıq bir bədənə sahibkən Radhanın bədəni rəngarəngdir. Kiçik Krishna, doğanın bu ədalətsizliyi qarşısında anası Yashodaya dərd yanar. Anası oğulu Krishnanın könülünü al/götürmək üçün yüzünü Radhanınkı kimi öz seçdiyi rənglərdə rəngləməyi təklif edər. Krishna bu təklifi sevə sevə qəbul edər və yüzünü rəngləyər. Daha sonra bu oyun məşhurluq qazanar və zamanla bir festivale çevrilər
RƏNGLƏR VƏ MƏNALARI:
Qırmızı: Məsumiyyət
Yaşıl: Canlılıq, enerji
mavi: Sakinlik və ağrıbaşlılık
Sarı: Dindarlıq
 İki gün davam edən bu qısa festivalde, əyləncə üst səviyyələrdədir. İlk gün yandırılan odla pis ruhlardan təmizlənən və yaxşılığı qeyd edən xalq, ikinci gün baharı bütün rəngləriylə qarşılayar.
 Həyatınıza rəng qatmaq üçün Hindistandakı bu çoşğulu festivala bir mart ayında mütləq gedin və yalnız əyləncənin dadını çıxarın. Yanına köhnə bir tişörtünüzü və sulu boyalarınızı da al/götürməyi unutmayın.