Duzu dağıtmaq (səpələmək) – davaya. Çox çoxdankı bu duz haqqında əlamət, köhnə vaxtlara duz həqiqətən qızıl qiymətinə, buna görə yalnız çox qiymətləndirilirdi və çox tutarlı insan özü belə cah-calalı icazə verə bilirdi, duza laqeyd münasibət (əlaqə) kimi. Ailələrdə daha kiçik firavanlıqla qeydsizlik və israfçılıq böyük davalara gətirirdi.

Ancaq davalar qaçmaq olar, əgər oyanmışda xaçı çəkməyə duzlasa.

Duz – o məhsullardan biridir, hansı ki, insanlarsız mövcud ola bilmir, mümkündür, bu səbəbdən onunla o qədər müxtəlif əlamət bağlıdır (bağlanmışdır).

Belə, məsələn, əgər qida çox duzlanmışdırsa, deməli onu hazırlamış sevdirilmişdir. Əgər yemək az duzlanmışdır, beləliklə eşq naxoşluğu aşpazı tərəf tərəfindən keçir və tək, kimə o ilıq hisləri sınayır (hiss edir), – o özü və var.

Haqqında əlamətlər üzrə (görə) qəbul edilməmişdir borc duzu verməyə duzla, və (amma) əgər belə ehtiyac yarandısa, heç bir halda onu əllərdən əllərə verməyin (xəbər verməyin), masaya qoyun və bu halda mütləq gülün. Ev sakinlərinin və qonşuların anlaşılmaz baxışlarından qorxmayın – evdə dünya daha bahalı (daha əziz). Duzu qaytarmaq qəbul edilməmişdir.

Duzun köməyi ilə bilmək (tanımaq) olar, lənət sizin evinizdə var ya yox. Bunun üçün təmiz quru tavaya duzu tökün (doldurun) və yavaş atəşə (oda) qoyun, əgər bir müddətdən sonra duz qaralmağa başlayacaqsa, onda sizin evinizin həsr edilməsinə qayğı göstərin, əgər o ağ qalacaq – həyəcan üçün səbəb yoxdur.