Ölünü yemək
Hinduizmin Aghoris məzhəbinə inanıb Shiva'ya ibadət edənlər onu ən böyük tanrı olaraq görərlər Shiva'nın hər şeyi yaratdığına inandıqları üçün nə cinslik nə spirt nə də narkotik onlar üçün qadağa deyil və hər şeyi edərlər. Ancaq ənənələrini qəribə edən şey isə eyni zamanda adamyeyən olmaları və məbədlərinin ölüləri yandırma yeri olması.
Bir Aghori ölü yandırma yerində yaşayar və həyatını orada davam etdirə bilər. Orada ölən adamın geyimlərini, yandırmaq üçün odun tapa bilər və çaydan özünə yemək tapa bilər. Bir insan öldüyü zaman Aghori özünü yandırılan cəsədin külləriylə örtər. Ancaq Aghori həyatının ən şok edici tərəfi isə adamyeyənlikləridir. Bir Aghori çayda tapdığı ölü bədənləri toplayaraq,gövdəsindən ayırar və çiy olaraq yeyər.

Körpələrini hündürlükdən aşağı atmaq
Hindistanın Maharashtra bölgəsindəki Solapur'da hər il valideynlər toplanaraq körpələrini 15 metrlik bir mənzilin damından aşağı atar. Körpələr digər kəndlilər tərəfindən tutulmuş bir ipək parçaya düşər.Valideynlər bunu edərək körpələrinin sağlam uzun bir ömür keçirəcəklərinə inanar. Əksəriyyətlə müsəlmanlar tərəfindən edilər ancaq bəzi Hindli ailələrdə bu hadisəyə qatılar.

Kişiliyə keçiş
Braziliyanın Amazon bölgəsində yaşayan Satara-Mawe insanları, oğlanları üçün ağrı verici bir ənənəyə malikdir. Bir ‘kişi' olmaq üçün oğlan əlini içində bir çox iri və zəhərli qarışqaların olduğu toxunmuş əlcəyə salar və əlini tam olaraq on dəqiqə boyunca orada tutmaq məcburiyyətindədir. Bu qarışqanın sancması anında verdiyi ağrı təbiətdəki ən ən ağrılı sancmalardan biridir. Kişiliyə keçmə yaşına gələn uşaq bunu iyirmi dəfə müəyyən bir müddət boyunca təkrarlayar.

Yellənən tabutlar
Filipinler Sagada'da olan əhəng daşlarından meydana gəlmiş mağaralar,bölgənin ölülərinin evləri olaraq qəbul edilir.Bir çox insan mağaralara basdırılarkən,uzun zamandır müddət gələn bir ənənəyə görə, tabutlar da ölünün basdırıldığı mağaranın xaricinə asılır.

Yanamamö külünü yemək
Yanamamö, Venezüela və Braziliyada olan böyük bir qəbilədir. Heç bir formada müasir həyat onlara çatmamışdır və hələ də köhnə ənənələrini qorumaqdadırlar. Onlardan biri də ölülərin küllərini və sümüklərini Yanamamö dini ənənələri ölü bədənin heç bir parçasının qalmamasını əmr edər.Bu səbəbdən ötəri bir Yanamamö öldüyündə cansız bədəni yandırılar və sümükləri qırılar.Artıqlar ailə arasında paylaşılar və yeyilir.Bədənin heç bir parçasının qalmaması lazım olduğundan külləri saxlayan küp də yox edilər.

Ölünü bəsləmək
Vatikan və əntiq Roma qəbiristanlıqlarında yaxın zamanda edilən qazıntılarda uzun zamandır unudulan bir ənənə ortaya çıxarıldı:Qaraçılar, ölüləriylə birlikdə yemək yeyər və hətta onları bəsləyərdilər. Məzarların bir çoxunda, qəbirin xaricindən ölünün bədəninə uzanan bir boru var. Bu boru sayəsində ölüyə şərab, bal və digər yeməklər çatdırılırdı.Qaraçı məzarlarındakı borulara bənzər cisimlər ayrıca İngiltərədə də ortaya çıxdı.Qaraçılar tez-tez ölülərinin məzarının yanında gəzinti edərdilər çünki ölən adamın da onlarla birlikdə bəsləndiyinə inanardılar.

Namai tüpürcəyi
Keniya və Tanzaniya'da olan etnik bir Afrikalı qrupa aid olan bu ənənədə yoldaşlar bir-birlərini qəribə bir formada salamlayır: tüpürərək.
Yeni bir körpə doğulduğunda Masai kişiləri onun üzərinə tüpürərək, pis ruhların ona yaxınlaşmasını önləyirlər.Yaşlı kəsləri salamlayarkən, bir Masai döyüşçüsü, yaşlı adama görüşməsi üçün əlini uzatmadan əvvəl ovçuna tüpürər. Bu, bir hörmət işarəsidir.

Ölüylə birlikdə yaşamaq
Cənub Sulawesi, İndoneziya'da yaşayan Torajan adlı etnik qrup üçün cənazə mərasimi həyatın olduqca əhəmiyyətli parçalarından biridir və bir ailənin mərasim üçün lazımlı pulu yığması zaman ala bilər. Aylarla çəkən bu zaman ailənin ölü üzvünün bədəni geyimlərə sarılaraq evin altında bir yerdə saxlanar. Torajan'lar ölən ruhun, cənazə reallaşana qədər onlarla yaşadığına inanar. Ölən adam basdırılmağa hazır hala gəldiyində tabutu ümumiyyətlə bir mağaranın içinə yerləşdirilər və ölən adamın heykəli mağaranın girişində çölə baxar formasında yerləşdirilər.