Azərbaycan folklorunun qədim nümunələrindən biri də laylalarımızdır. Analarımız qəlbinin mehri və məhəbbətini, arzu və diləklərini körpə balalarına ifadə etmişlər.
Laylay, beşiyim, laylay, Evim, eşiyim laylay, Sən get şirin yuxuya, Çəkim keşiyin laylay.
Laylay dedim, yat dedim, Yastığa baş at dedim. Bala, çəkim nazını, Boya-başa çat dedim.
Laylay dedim, yatasan, Qızıl gülə batasan, Qızılgül kölgəsində Muradına çatasan!
İlk ana laylaları "ninnilər” olub. Bəzi dialekt və şivələrdə hələ də uşağın yatdığı beşliyə "nənni” deyirlər. "Ninni”lərimiz qədim türk kökənə mənsub olan Kərkük havacatlarında yaşayaraq, bu günümüzə qədər gəlib çatıb.