Sustuğum yerdə sən varsan. Danışdığım yerdə həsrətin

Yoxluğuna həsrət payıza başlayıram, varlığını hiss etdiyim o payızlara bənzəməyən. Bəlkə bir az yağaram bu aralar, islanma!

Ölsəm məni yarımın qəlbinə basdırın. Yerim cənnət olsun.

Gəl birlikdə alaq nəfəsimizi sevdiyim, sənsiz boğazımdan keçmir. Əhməd Arif

Gözlərinin "qəhvəsindən qoy ömrümə, qırx ilin xatirinə" səndə qalım!

İntihar körpüsü kimiyəm bu günlərdə, gözümdən də, könlümdən də düşən düşənə.

Uzaqdan görənlər deyir ki, "duyğusuz". Duyğusuz olduğum üçün gözlərim neçə vaxtdır yuxusuz.

Ürəyin sümüyü yox deyə qırılmaz mı sandın?

Günah mənim deyil ki. Şeir qoxurdu baxışların. Yazmamaq gözlərinə xəyanət olardı.

Çətinmidir gözlərə baxanda sevgi görmək? Yoxsa sadəcə eşq mi gözlərdəki yeganə həqiqət?

Torpaq kimi səssiz olduğum an bil ki, ildırım kimi göydə guruldayır dərdim!

Qətl saatı haradaydın soruşsalar unutma "gedirdim" - deyəcəksən.

Yalnızlıqla çoxalıb tünlüklərlə azalırıq. Və elə tünlük ki, tənhalığımız; Nə qədər qayıtsaq özümüzə dəyirik.

Susmaq qəbul etmək deyil, cavabdır. Əgər insan qısa cümlələr qurursa, uzun yorğunluqları vardır.

Həyat, çatlaq stəkandakı suya bənzəyir. İçsən də tükənir içməsən də. Bu səbəbdən həyatdan ləzzət almağa bax. Çünki yaşasan da bitəcək yaşa-masan da!

Verdiyi ümidi geri alan, aldığı ahı da gülə gülə istifadə etsin!

Yalnız yağış yağanda sevirəm bu şəhərin insanlarını; Hər kəsin üzü yaş, başları ağağı, hər kəs mənim həmişə olduğum kimi.

Bilsəydim dünyanın !kaşki"-lərnən qurulduğunu uşaqlıqda nə olmaq istəyirsən deyə soruşanda xoşbəxt olmaq istəyirəm deyərdim!