Mən bir gülü sevdim. Onu torpağından ayırıb, ovucumun içində gizlətdim. Əlimi bərk bərk sıxdım, sıxdıqca əlim qanadı. Gülün tikanı əlimi qanatdı. Dedilərki gülü sevən tikanına dözməlidi. Dözmədim..Dözə bilmədim,tez gülü atdım yerə. "Hardan gəlmisənsə, orada get" - dedim. Amma yadıma düşmədiki o gülü torpağından mən ayırmışdım. Daha o torpağ onu qəbul etməz. Gül soldu.. Günnən-günə daha çox soldu.. Baxdım ki, əlimin içində bir iz qalıb. Tikanın izi, birdə o gülün ətri. Nə dərmanlar kömək elədi o yaranı bağlamağa, nə sular ətri yuyub apardı. Gülü atdığım yerə getdim yox idi. Nə solmuşu qalmışdı, nədə ətri..
Yəni bir gülü dərərkən onun hərşeyinə diqqət edib dərin. Heyifdir..