Paltar şkafında, asılqandan iki-üç paltarını çamadana qoyub, qapıdan çıxmaqla olmur o işlər. Gedəcəksənsə, paltarlarını deyil, qəlbini götürüb getməlisən. Yoxsa bir neçə gün sonra yalnızlığından sıxılanda ya da yeni bir eşq ümidi ilə həyatına girməyə çalışdığın insanlardan rədd cavabı alanda qayıdacaqsansa, o getmək sayılmır, əzizim. Gedəcəksənsə, fikirlərin qəti, vicdanın rahat bir şəkildə getməlisən. Gedimmi-qalımmı deyə tərəddüd yaşanmadan, min xəyala düşüb-çıxmaqdan, "bəlkə"lərə sığınmadan getməlisən. Gedişinlə hüzurunu qaçırdığın insanların həyatını gediş-gəlişlərinlə cəhənnəmə çevirmədən, ömründə bir dəfə-birdəfəlik getməlisən. Çünki getməyin də bir ədəbi var, əzizim. Gedəcəksənsə, əzilib-bükülərək deyil, adam kimi getməlisən..