-Keçmişində çox acı çəkmiş insanlar bir müddət sonra yalnızlıq deyə bir divar hörərlər insanlarla aralarına.Güvən duyğularını itirdiklərindən dolayı,şübhə duyğuları çox güclüdür.Sözlərə olan inanclarını itirdikləri üçün davranışlara önəm verərlər,eşidərək deyil də görərək inanarlar.Sevgi üzərinə edilən söhbətlərdə çox danışmazlar ancaq söhbətə təbəssüm edərək qatılarlar.Sadəcə çay və musiqilərə qarşı bağımlılıqları vardır.Bəzən birinə şans vermək istəsələr belə,ürkək baxışları,titrəyən əlləri və qulağı kar edecək iç səsiylə bütün duyğularını uğursuz edib,qəlbinin əksinə qaçarlar.Çünki bilirlər ki,bir insanın səni nə qədər sevəcəyi ya da nə qədər üzəcəyi arasında ilişib qalmaqdansa tək başınalığın verdiyi o huzur hər zaman daha seviləsidir..