"Sevgi mehareti” sözünü siz neçe derk edirsiniz?

İntim elaqenin ele teşkil edilmesidir ki, bu zaman er-arvadın her ikisi ondan yüksek derecede neşelensin ve süni vaxtda baş veren orqazm veziyyetine çatsınlar.

Düzgün teşkil olunmuş intim yaxınlıq en azı öpüşmeler, bir-birine yaxın temasla mehebbet hissleri, orqazmla neticelenen cinsi elaqe ve neçe deyirler, ehtirasın sakitleşmesi” komponentlerini özünde cemleşdirir.

Lakin bu komponentleri diqqetle nezerden keçirmezden evvel aile münasibetlerinde neyin mümkün olduğunu, neyinse tamamile yaramadığını, neyin normal, neyinse pozğunluq kimi hesab olunacağını prinsipial cehetden hell etmek lazımdır.
Almaniyanın meşhur intimopatoloqu Şnabl bu barede yazır:

Norma haqqında bir neçe anlayış vardır:
Statistik norma o şeydir ki, adamların çoxu terefinden olunur, azlığın elediyi normadan kenardır. Bu münasibet, elbette, düzgün hesab oluna bilmez, misal üçün kişilerin ekseriyyeti papiros çekir, meger bu, normadır?

Exlaqi norma odur ki, müqabil tereflerin teleb ve arzularına müvafiqdir, onlardan her biri üçün hem exlaqi, hem de fiziki cehetden zerersizdir, düzgündür ve norma hesab olunmalıdır.
Tibbi-psixi norma — ailenin menevi, fiziki ve ictimai xeyrine şerait yaradan sağlam münasibet norma hesab olunmalıdır.

Obyektiv (şexsi) norma — men ne ediremse, neyi men düzgün hesab ediremse, mene ne xoş gelirse, o da normadır. Kim başqa cür hereket edirse düz, normal hereket etmir. Aydındır ki, norma haqqında yuxarıda gösterilen birinci ve dördüncü anlayışlar bizim exlaq qanunlarına münasib deyil ve Şnablın dediyi kimi cinsi elaqe müqabil tereflerin her ikisine neşe ve hezz getirdikde, onlardan heç birine ezab-eziyyet vermedikde ve ailenin menevi, fiziki ve ictimai xeyri üçün şerait yaratdıqda normal hesab olunur.

Er-arvad arasında, xüsusile genc er-arvad arasında intime telebat ve arzu çox vaxt müxtelif olur ki, bu da yeniyetmelik dövründe cinsi elaqe (intim) meseleleri haqqında alınmış melumatların seviyyesinden  asılıdır.

Her bir şexs intim heyata başlamazdan xeyli evvel intimual elaqenin özü üçün mümkün olan formasını zehninde formalaşdırır. Edebiyyatın, incesenetin, mühazirelerin verdikleri ve böyük yaşlı kenar şexsler üzerinde şexsi müşahideler kişi ve qadın arasındakı münasibet, o cümleden cinsi münasibet haqqında şexsi mülahize yaradır.

Ezizlemenin müxtelif formaları, onların müxtelif erogen zonalara tesirinin mümkün olub-olmaması, cinsi elaqe aktında ona mümkün ola bilecek pozalar hemin şexsin imkan diapazonunu teşkil edir. Başqa sözle desek, intimual münasibetde müeyyen bir şexse exlaq-etika baxımından mümkün olan (icaze verilen) şey ele onun imkan diapazonudur. Buradan da aydın olur ki, bu diapazon müxtelif şexslerde, xüsusile kişi ve qadınlarda eyni ölçüde ola bilmez. Ele bu sebebden yalnız süni imkan diapazonu olduqda er-arvadın intimual uyğunluğundan (harmoniya) danışmaq olar.

Aile qurulan günden er-arvadın imkan diapazonunun beraberleşdirilmesi, uyğunlaşdırılması (özü de en çox qadında) prosesi başlanır. Eker qadın bu prosese aktiv şekilde müqavimet gösterişe (bele veziyyet en çox sevmeden verilmiş ve ya çox sert terbiye almış qızlarda olur) onun erinde tedricen cinsi elaqeden kifayetlenmemek hissi ve hemin qadına qarşı cinsi soyuqluq hissi yaranır. Demeli, bu qadın onu daha cezb etmeyecekdir.
Eger kişi kobudluqla qadının imkan diapazonunu pozarsa (bu en çox genc ailelerde, kişinin yalnız ehtirasını temin etmek istediyi vaxt ve arzu etdiyi qeder heyata keçirmek arzusu ile

yaşadığı dövrde baş verir), bu qadın terefinden cinsi elaqe hissi kimi deyil, onun qadınlıq menliyini tehqir edib alçaldan bir hereket kimi qebul olunur, eri ise onun gözünde pozulmuş, exlaqsız bir şexs kimi görünür. Aydındır ki, bele hereketler qadında intimual arzunun inkişafım dayandıracaqdır.
Er-arvadın imkan diapazonunu uyğunlaşdırmaq her bir şexsin hisslerine hörmetli münasibet, diqqet ve qarşılıqlı inam teleb edir. Yalnız o zaman intim elaqe er-arvadı birleşdiren cazibedar bir qüvve olur, onlara nikahda xoşbextlik tapmağa imkan verir.
İmkan diapazonunun genişlenmesi gencler arasında onların er-arvad olmalarından başlanır. En evvel baxışlar, tebessüm, ellerin bir-birine teması, yüngülce tumarlamaq, (elleri, saçlan, üzü ve s), daha sonralar qulaqlaşmaq, öpüşmek onların hisslerinde tarazlıq, yaxşılıq yaradır. Mütexessisler hesab edirler ki, bu cür yaxınlıq (mazaqlaşma) ve ya sevgi oyunu, qadını cinsi elaqe zamanı fizioloji orqazma çatmağa hazırlaşdırır, eks teqdirde qadınların ekseriyyeti bu meselede tamamile tecrübesiz qalaraq intimual cehetden inkişaf etmezler.

İmkan diapazonunun daha da genişlendirilmesi boyun, döşler, döş gileleri ve s. kimi erogen sahelere toxunma, onları ezizlemekle heyata keçirilir. Bu sahelerde yerleşmiş sinir uclan mehribançılıq temaslarını, qıcıqlarını qebul ederek bütün sinir sistemini telatüme getirir, psixoloji sahe ise bu qıcığı intim (cinsi elaqeye heves) tonlarla "rengleyir”. Bedendeki bu nöqteler erogen zonalar adlanır. Bezi hallarda bele sevgi oyunları — mehribançılıq, ezizlemek ve s. qadında intim arzu yaratmır. Lakin evlendikden sonra imkan diapazonu genişlenibse cinsi elaqeden evvel sevgi mehribançılığının lazım olmadığını fikirleşmek de sehv olardı.
Adeten, evlenen kişi ve qadının imkan diapazonları müxtelif olur. Bir qanun kimi bu imkan kişilerde daha genişdir ve ona göre de onlar cinsi elaqeye hazırlıqda, mehribançılıqda, elaqe üçün müxtelif pozalar seçmekde özlerini daha serbest aparırlar.

Qadında utancaqlıq ve özünü terbiyenin çatışmazlıqları erinin bütün tekliflerini birden-bire qebul etmeye mane olur. Seven ve sevilen erin bütün tekliflerini qebul elen qadınlar azlıq teşkil edirler. Ekser hallarda ise kişilere bütün heyat boyu arvadlarının imkan diapazonunu öz imkanlarına beraberleşdirmek lazım gelir.