Bir vaxtlar sənə görə qəlbimdə atan ürəyim dayandı
Səni görərkən sanki sıradan birini görür Gözlərim
Unutdum səni sevgilim unutdum!!!!
Kaş bu sözlər həqiqət olsa (((
Unutmamışam
həllədə səni dəli kimi sevirəm zalım

Hanı ölənədək yanımda idin ???
Yəqin ürəyim də ölənədək demisən mən səhv başa düşmüşəm ((

Bir vaxtlar ayrılığımızı təssəvür etməyən mən indi ayrılığ acısı çəkirəm

Dünən əl-əllə gəzirdik səninlə
Sən yanağımnan öpdün və səni dünyaya dəyişmərəm dedin
Birdən ayıldım
Və mən yenə xəyallardayam

Nə əllimi tutdun nədə
verdiyin sözləri

Yenidən o qədər güvəndim ki sənə
sanki
Heç vaxt aldatmamısan məni

Sən çıxıb getsən belə
Verdiyin əzab ömrüm də şram qaldı

Sənə cəhənəm ol get deyənnən sonra...
Bilməzdim cəhənnəmi yaşıyacağımı

İnanmazdım bir gün bizdə ayrılarığ
Axı sən mənim özümsən demişdin mənə

Sən bircə dəfə olsun gülümsə mənə
İsdəsən uğrun da intihar
Edib düşərəm cəhənnəmmə

Sevgimi alçaltdın amma
Heç olmasa
Şeirlərimə pis demə

Dünya mənim sevgimin
qarşısın da acizdi

Bu gənc yaşımda
Saçım ağardı
Bəxtimsə qaradı

Sən yatarkən telinə sığal çəkmək idi
arzum

Mən səni nəyin ki kiməsə
Heç Dünyaya da dəyişmərəm

Sən mənim kölgəmsən şərt deyil ki
Gündüzdə görünəsən