Ağrını gördüm gözlərində,

çarəsizliyi

dönüşü olmayan gedişləri sevmədim

sevə bilməmdə...

Çarəsiz boyun əymək vardı ya !.

dözmək...

Gözlərimdə tuta bilməyi bacardığım

bir iki damla yaş 

necədə axmadı sən gedənə qədər..

Qalxmadı qollarım gedişinə

əlvida deyə bilmədim,

əllərim açılmadıki vidalaşsın

sərt bağlanmış ümidə,

bıçaqlı qalmış bədənim ;

gedişinlə buraxdığın o yerdə..

Sən haradan belə bilərsən

qapı ardında çarəsiz,

tökülən gözyaşlarını.

İç çəkdirən, ürək burxan

hıçqırıqları...

Bu dəfə məndə  bitdi ümidlər,

artıq dönməyəcəksən bilirəm

bu gedişin sonsuza,

ümidlərin tükəndiyi çarəsizliyə...

Getmə deyə bilmərəm sənə,

get təbii.!

bir ümid bəlkə dönərsən deyə

səni gözləyəcəyəm hələ

gedişinlə buraxdığın o yerdə

gözləyəcəyəm sonsuza qədər..! 

Bu dəfə qorxu var gözlərimdə

ağrılar bürmələndi gözyaşlarıma,

hüznlər doluştu içimə 

Gözbəbəklərimdən yığdım sözləri,

bir ümid töküldü kağıza..

Gözləyirəm hələ

dönəcəksənmi..

Yoxsa çarəsizliyin yollarına

tükənmişliyimi sərəcəksən..

tez ol toxun..! cansız bədənimə

nə qaldı ki səndən sonra,

barmağın dəydiyi anda;

küllərimi tökəcəksən..!..