Biz yalnız hesret qanadlı iki ürek olduq...

Heç bir söz senin adın qeder yer tutmadı dodaqlarımda... 
Heç bir qadın senin qeder yaraşmadı alın yazıma...
Amma bacara bilmedik bu sevdanı yaşatmağı... 
Bacara bilmedik ((


Biz seninle heç bir zaman eyni cümlenin içinde bele xatırlanmadıq...

Ne men ağrılarını küreyine almış cümlenin yükleri ola bildim ne de sen… 

Biz yalnız hesret qanadlı iki ürek olduq...

Biz iki deli genc idik ((

Zamansız açdıq fesilleri... 
Vaxtsız oyandıq qış yuxularında... 
Bir-birimizin üzünde gördüyümüz gülüşleri bahar sandıq ((

Biz torpaqda qalacaq bir gelinciyin bir qış seheri güneşe gülümsemesi qeder… 
Imkansız heyat seferinde kürey - küreye verdik… 
Belke de görmek istemedik biri - birimizi... 
Ne vaxt xoşbext olmaq istedik o an esir düşdük qeyri-mümkünlüye ((

o an meğlub olduq zamana... 

Senle men heç bir zaman " biz " olmağı bacara bilmedik… 

Bacara bilmedik... 
Belke de seninle biz ayrı cebhelerde döyüşen iki qılınc ustasıydıq… 


Küleye qarşı döyüşmeyi burax… 
GET... 
Dağlar aşmışken çiyinlerime teklik düşmüşken küçelerimden get... 

Mene verdiyin ne varsa her şeyi yığ ve get... 

Gözletme seni gözleyenleri… 


Adınla başlayıb adınla bitire bilmediyim cümleler qeder tek burax meni... 
Dayanma qaranlıqlarımda dayanma xatirelerimde... 

Get yalnız... 
Burax heyat boyu sensizlik yerine ölümler diz çöksün ayaq altına… 
Biz seninle yuxu olmaqdan kenara keçe bilmedik... 


Burax gözlerin hebsliyim üreyin sonsuzluğum olsun... 
Dayanma seheri olmayan qaranlıqlarımda... 
Get... 
Meni…
Mene… 
Burax…
İndi get…
Unut adımı…
Unut andlarını…
Seni heç sevmediyimi ferz et…
Bu sevdanı heç yaşanmamış qebul et…
Demir qapımı " ölüme " arala ve sessizce get…
Yalnız get…
Arxandan ölüm gelsin ayaq uclarıma…
Sene qovuşmağı bilmese de…
Seni severken " ölmenin qürurunu " yaşasın bu ürek…
Çünki; sen menim…
Ölüm ile heyat arasına çeke bildiyim tek xoşbextliyim idin…

Muellif: ADMIN