Sənə eşqi necə anladım deyə çox düşündüm. Şeir yaza bilərdim, amma sən heç birini oxumayacaqdın ki. Sadəcə bir neçə nəfərdən şeir yazan biri olduğumu bilirdin. Ama şeirlərin də sahibinin sən olduğunu bilmirdin. Nə edə bilərəm sualının mənə verdiyi düşüncələrdən sonra, sənə mahnı yazmağa qərar verdim. Aldım gitaranı əlimə, amma heç bir notda tam olaraq səni tapmadım. Aşiqdim bəli sənə, amma nədənsə mahnıyla izah edə bilmədim. Bacarmadım... Tək bildiyim adındı, adının andım olmasıydı. Bir gecə oturdum. Düşündüm. Səni düşündüm. Gecənin qaranlığına büründüm. Sənsiz olmayacağını anladım və yeni bir ümidlə yerimdən qalxdım. Düşündüm ki, səni elə gecənin qaranlığında qoyub gedəcəm. Amma yerimə uzandığımda a]lımda elə sən vardın....