Zaman çox gec artıq. Sənə gəlməyə, biz olmağa, birlikdə olmağa çox gec artıq. Səni sevməyə belə gec. Əlini tutmadan gəzməyə alışdığımdan bəri, əllərin olmadan yaşamağı öyrəndim. Sənə sarılmadan yatmağı, gözlərinə baxmadan görməyi, hətta səni öpmədən gülməyi öyrəndim. Başqa insanlarla, başqa hadisələrin ortasında, başqa bir mən olmağı,amma darıxdım. Çox bir şey üçün deyil də,sevilmək üçün, o sözləri eşitmək üçün. Sən getdin axı. Heç bir xəsarət almadan ölməyi öyrəndim. Sonra xəyal qurmağı, olmadığın stollarda sənlə yemək yeməyi öyrəndim. Çox şeyi öyrəndim və hər şey üçün çox gec, artıq sənsiz yaşamağı öyrəndim mən...buna yawamaq demeyidə...