Eşq… Bir xəyal… Ayaqlarının yerdən kəsilib heç çata bilməyəcəyin yüksəkliyin zirvəsini kəşf etmək. Çata bildiyin ən yüksək yerdən quş baxışı baxmaq aləmə, ən kiçik detala ilişmədən… Sonra uzanmaq, çata bilmədiyin gizli qalmış künclərdən tək-tək yığmaq zamanı ən incə detalına qədər…

Eşq… Səssizlikdir bəzən…  Sənə deyilməmiş gizli qalmış sözlərin canlanışı… Həyat tapması hisslərinin… Dinləmək, gözəldir ən dərindən sənə səslənən səsin ən incə nəğmələrini… Tanımadığın, xarici gələn sözlərin saf saf duzuluşudur səssizliyin mələk qanadlarına… Və tək olmadığını anlamağındır ən böyük səssizlikdə belə…

Eşq… Duyğudur…Qatı qaydalarımızın, göstərmədiyimiz ən zəif nöqtələrimizin daşa çevrilmiş həyat ifadə edilə bilmeyen tək toxunuşda bir ipəyə çevrilməsidir…  Çətindir ipəyə çevrilmək, içində canlı qalmış qisimlərin yanarkən və bir ölümdən bir başqa həyat doğularkən o möcüzəni izləməkdir… Və sonra sarılmaqdır yumşaq doxunuşuna ağın…

Eşq… Sözdür bəzən…  Sehrli qələm olar əllərinizdə, yazar mənliyinizə şeir olmuş hisslərinizi…  Və bir gəzintiyə çıxarsınız heç bilmədiyiniz yanınızda. Sözlər, yoldaşınız olmuşdur. Sakit bir çayda sal… Qələminizdə səs… Ürəyiniz lal… Ən bilmədiyiniz yanınızı dinlərsiniz kəşf etdiyiniz hər hüceyrənizdə…

Eşq… Bir körpədir… Saf…  Nə vaxt doğulacağını bilmədən qaranlıq; amma dinc yerdə doğuşu gözləməkdir gün işığına…  İlk sancısıdır… Bilmədən acı vermələrin… Və sonra doğulması, şəkillənməsi və böyüməsidir etibarlı əllərdə… Mesumiyettir… Mesumiyy eti bilənə…