Sevgi yalansa, niyə əzabı bu qədər gərçəkdi

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 1
Baxılıb: 3 025
Səs ver:
(səs: 1)


Qəlbim acıyır..bes senin ??
senin hec mi acımadı ???nədən girdin ki həyatıma?niye?
Mən sənə qəlbimin , qəlbimin qapılarını acdım...Her kese ...her şeye kusən ,
komeye möhtac olan qəlbimin... Çünki...çünki , sənin gəlbinidə öz gəlbimə bənzətdim...
Içim acıyır... Keşkə hec tanımasaydım səni...Bu qəlbin qapılari sənə hec acılmasaydı....
Bir anlamı, bir səbəbi olmali heyatima girmenin...Bele bitəbilməz ...Bitməməli....
Səni hər gördüyümdə yagan yagışı bir işarət sanırdım...
Indi başa duşurem ki yagış mənə aglayırmış əslində ...
Umutlarım səninlə ilgili xeyallarım, hemişe sonu olmayan xeyalarmış....
O yagış həqiqət bir işarətmiş, boş ümidlərin işarəti...


Sənin ucun o qədər dua elədim ki....
Allahın səni qorumasını istədim, ona acılan bu iki əlin , yəni məınim və sənin əlinin birləşməsini istədim...çox mu şey istədim mən???Mən...mən sadəcə senin məni çox sevməni istədim ... İcimdə həmişə bir ümid vardi...Xatırlarmısın bilməm, mənə səni agladanın, anlnından vuraram demişdin... üzumde kiçik bir təbəssüm oluşmuşdu..İndi sən agladırsan məni , indi sən qıyırsan mənə...Nədən...Mən harda səhv elədim??Niyə itirdim səni??niyə??
əslində o qədər az, amma o qədərdə anlamlı xatirələr var ki, qəlbimi acıtan , keşkələrə məhkum edən...Ən böyük keşkəm nədir bilirsən mi??Sənə ,sənə heç səni sevirəm demədim...mən ozumə belə söyləyə bilmədim...Qəbul etmək istəmədim bəlkədə...Bilmirəm, səni mi özümə laiq gormədim , yoxsa mənim mi sənə laiq olmadigimi düşündum...
indi düşünurəm ....əcaba... əcaba seni sevirəm söyləsəm dəyişərmiydi hər şey???Yoxsa yenə itirərmiydim səni???
Sən talehə inanırsan bilirəm...bizim talehimizda birlikdə xoşbəxt olmaq mı yoxdu??? Yoxsa sen hemişə deyərdin ki :taleh bəzən insanın öz əlindədir... Biz əlimizdən mi qacirdiq xoşbəxt talehi??


Senin başqasını sevdiyini qebul etmək o qədər çətin ki ...
Amma artıq başa düşürəm ...BİTDİ...İcdən- icə nə qədər bitməz desəmdə ...Ayri yollara gedirik indi səninlə... Qəbul etmək məcburiyyətindəyəm..
Səninlə eyni evdə yaşamagın xeyalını qurardım...indi...indi sən bir başkasıyla eyni evdə yaşayıp , eyni həyatı bölüşəcəksən...Bunu düşündükcə qəlbim agrıyır...
Bəlkədə... Bəlkədə beləsi daha yaxşi oldu deyirəm bəzən... çunki sonu olmadıgı taa en başından bəlliydi...Sadəcə bir ümid var dı ...Bir ümid icindi hər şey...
Olmuyacaq duaya , amin deyilməz deyirlər..səndə mənim olmayan duam....Təbəssümlə xatırladıgıim xatirəm, bəzəndə əsəbləşəcəyim bir xatirəsən...Əlvida imkansızım.. Hər kiminlə olursan ol xoşbəxt ol..
Mənə bir şeir gondərmişdin...Hanı o şeyirdə sən :mən əslində hec insan itirmədim , sadəcə zamanı gəldiyində imtina etməsini bildim... Sən mənə bu şeir sənədə çox aid demişdin ...həqiqətən ele oldu....İndi zamanı gəldi...imtina edirəm səndən...qəlbim acırkən imtina edirəm səndən... mən səni itirmədim, sadəcə zamanı gəldiyində imtina etməsini bildim...

(səs: 1)
Şərhlər: 1
Baxılıb: 3 025
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri