Ən çox darıxan insan, darıxdığı adamı heç axtarmayandır əslində... Çünki o, axtarmağa cəsarət etməyəcək qədər aşiqdir... O, əlində olmadan darıxar. Istəməyərək, özünə hirslənə hirslənə..söyə söyə... O, darxıdığını deməz,ağlındakı adamın adını, məsələn mahnı oxumağa başlayanda nifrət edə edə yada salar..
Darıxmaq darıxdığın biri ilə bir dəfə də olsa, "əvvəlki kimi danışmaq" istəyidır. əvvəlki kimi olmaq istəyi..Amma bildirmək istəmir insan, başqalarının bilməsindən həmişə qorxar. Amma darıxar..Buna görə, o artıq səni axtarmır deyə kədərlənmə.
Bəlkə yanında deyilsən amma onun həmişə ağılındasan. "Sən , həmişə, ağlımdasan"..
İndi ağlında nə var bilmirəm...Ürəyini nə sıxır?.. onu da bilmirəm.Amma bəzən etməli olduğun tək şey "cəhənnəm olsun hər şey" deyib getməkdir.. Bu gün ürəyin ağrıya bilər amma sabahların birində ağrı olmayacaq, sadəcə incə bir sızıltı..
"Sən icazə verməsən heç kəs səni üzə bilməz" demişdilər. Inanmamışdım, artıq inanıram kimsə məni üzə bilməz, səni də üzə bilməz..