Sən, bu sətirləri məndən uzaqlarda oxuyan zaman, mən kəpənək kimi baharın zərif budaqlarından minlərlə çiçəyi ürəyimin ətəklərinə yığacam.

Bir gün Cənnətin baharlarında görüşəndə, geyinəcəyim " ağ gəlinliyi " bəzəmək üçün ən parlaq ulduzları oğurlayacağam gecənin kipriklərindən.

Sən məndən " bir ömür qədər " uzaqlarda yaşayarkən sənsizlikdə sən varmış kimi sevgini ürəyimdə saxlayacağam.

Hər gecə günahlarınla qucaqlaşıb, günəşlə birlikdə pərdələrinə gəlib sənə ilk gülümsəyən mən olacağam ... Sən məni unutsansa da,

mən səni ürəyimdə yaşadacağam.

Uzaqlarda bir yerdə yaşayıb, nəfəs aldığını ən böyük xoşbəxtliyim bilib ağrılarına dəlicəsinə yanacam.

Külə dönmüş ürəyimlə payız gecəsi yaş saçlarına yağacağam, ovuclarımda güllər ilə.

Gülüşlərini nəfəsim bilib " sənsizlikdə " də sənlə yaşayacam.

Həmişə səninlə nəfəs alacağam ..

" Sən mənə nə qədər uzaqsansa, mən sənə bir o nəfəs qədər yaxınam

Gəlməyəcəyini bilə-bilə mən hələ sevirəm səni."

 
Gün gələcək, adımı unutmaq məcburiyyətində qalacaqsan

Qaranlıq gecənin yorğun səhərində, kibrit çəkib yaşananlara,

Tək-tək yandıracaqsan, mən olan xatirələri

 
Ömür dəftərinin ən günahsız günahında.

Divarlarında asılı təqvimlərdən düşən

Bir gün kimi, yavaş-yavaş əriyəcəyəm dodaqlarında.

Səni məndən alan taleyimə,

Heç bir söz demədən

Səni içimdə yaşadacağam.

 
Çunki mən sənin

" Əvəzini ürəyinlə ödədiyin ən günahsız günahınam...."