Sevgi heç vaxt tələb etmir, o həmişə verir. Sevgi əzab çəkir, amma heç vaxt bu haqda heyfsilənmir və heç vaxt qisas almağa çalışmır.

Onu sənə bütün etdiklərinə görə bağışlaya bilərsən.Çətin olan onu bağışladığına görə özünü bağışlamaqdır.

Çox tərk edildim, amma kədərlənmirəm çünki bu qədərimdəndir.
Amma əsla tərk edən olmadım bu da mənim xarakterimdəndir...

İnsanlar, sən istədiyin qədər həyatındalar,göz yumduğun qədər dürüstlər və onları bağışladığın qədər yaxşdırılar.

İnsanlar nə qədər ağıllı olur olsunlar, sevdiyi adamın bir sözünə inanacaq qədər sadəlövhdürlər əslində..

Bəzilərini bağışlayacaq qədər yetkinəm...
Amma təkrar güvənəcək qədər axmaq deyiləm...

Köhnə sevgiliyə geri dönmək, sonunu bildiyin kitabı yenidən oxumağa bənzəyir.

Dişlərinin arasında olmasına baxmayaraq öz dilinə belə hakim ola bilmirsənsə, başqalarının dediklərinə fikir verməməlisən.

Heyatimda atilan sehv addimlarin sebebkari "o" deyib gunahlandirdiginiz birileri olar ....

ÜZÜLMƏ..!
Ən azından hər kəslə xəyal qurmamaq gərəkdiyini öyrəndin...

Sevgi qum saatına bənzəyir, qəlb dolarkən beyin boşalır..

Eşqin ən əzabverici tərəfi ağzından çıxmağa cəsarət tapmayan sözlərin, qəlbində fırtınalar qoparmasıdır.

Həyatda heç bir şey üçün "mənimdir" deməyin,sadəcə olaraq "mənimlədir" deyin.Çünki nə ev,nə torpaq,nə dost,nə yoldaş,nə sevinc,nə kədər,nə ölüm,nə həyat həmişə sizinlə qalmır.

Bəzən söylənəcək söz olmur, amma problem deyil, boş danışıqdan yaxşıdır.

Kölgəsiz xoşbəxtlik olmaz, baxin Günəşdə belə ləkə var.

"Ümid” gələcəyi xatirlama "Xoşbəxtlik” ise keçmişi unutma sənətidir.