Yoxluğun varlığımı o qədər incidir ki, üsyan edir bu can hər sabahına...
Sənsizlik çökür sinəmə... Köksümə qədər qaranlığa batmışam... Köksüm qədər tənhayam..
Dərd bazarından yeni bir dərd almışam... Sənin üçün çəkdiklərimi bilsən, sən də ağlayarsan...
Bəzən kəlimələr aciz qalar... Suala ehtiyac qalmaz... Heç cavaba da... Dil yetməz hisləri anlatmağa... Sözlər elə acizdir ki, sevgili...
Tənhalıq məni çox sevir, elə məndə tənhalığı... Çünki, mən səni çox sevirəm, sənsə tənhalığı miras qoymusan...
Bilirəm, o hardasa biryerlərdə məni izləyir... Amma mən onu izləyə bilmirəm.. O qədər çarəsizəm ki... Sənə çata bilmirəm deyə..
Bəzən həyat sevdiyini öz əlinlə, ölümə uğurladacaq qədər insafsızlaşar... Hər insan layiq olduğunu yaşar deyirlər... Görəsən nə idi ki, günahım həyat bu qədər insafsızlaşdı?...
Hələ ki, sənsizliyin sınaqlarındayam... Görəsən nə zaman bitəcək bu qış?... Nə vaxt düşəcək istilər?..