"Səni sevirəm” bu söz məyər təkcə oglan –qiz arasinda olan münasibətlərə aiddir? təkcə bir qiz oğlana və yaxud da oğlan qiza səni sevirəm deyə bilər? Məncə yox. bu bütün növ sevgilərə aid edilə bilər...bir dosta, rəfiqəyə səni sevirəm demək heç də qəbahət sayılmamalıdır..eləcədə ailə üzvlərinə, qəlbinə yaxin bildiyin hər kəsə şamil edilə bilər.

1. Sevgilərdən ən saffı, təmizi Yaradana olan sevgidir..bu elə bir sevgidir ki, onu hər bir kəs qəlbində daşıyır, hiss edir. Hətta ən dinsiz bir insan belə çətinliyə düşəndə bir möcüzə gözləyir. Bildiyimiz kimi də möcüzələri yaratmaq Yaradana məxsusdur. Rəbbimizə olan
sevgi aglımız, və ruhumuzla baglıdır.daha aydin desəm onu aglımız və ruhumuzla sevirik..özümüzü tənha hiss etdikdə ona sığınır, sesimizi, dualarımızı eşitdiyinə inaniriq.. Günün 24 saati bu sevgi ruhumuzu tərk etmir..

2.ailə üzvlərinə olan sevgi- yəni ata, ana, baci, qardaşa olan sevgi
ürəkdən gəlir. Onlar bizi ne qədər incitsə belə bağışlamağı bacarmalıyıq, çünki canımızdan bir parçadırlar.bax sevgini bu növü heç bir təməna güdmür.sadecə onları sevirsən, qaygi göstərirsən .Dərdləri dərdin sevincləri sevincin olur.onlara yardım etməkdən, qaygı gostərməkdən bezmirsən sadece olaraq sevirsən...

3. keçək esas məsələyə oglan-qiz, yəni Leyli Məcnun arasında olan sevgi-bu sevgi isə daha cox nəfslə əlaqələndirilir. Sevginin bu növü dəyişkən xarakter daşıyır.. bir cinsin eks cinsə olan sevgisi zamanla unudula da bilər və ya tam tərsi daha da arta bilər. ya da asanlıqla nifrətə çevrilər...coxları deyə bilər bu sevginin nə oldugunu bilmirəm, başa düşmürəm...amma bu tamami ilə ag yalan olar..egər insan övladı nəfsinə güc gələ bilsəydi indi burda yox cənnətdə olardiq...nəqədər desəkdə yox sevmirəm, bu hisslər mənə yaddir yenədə hər kəsin qəlbində sozlə ifadə edə bilmədiyi və yaxud da hər kəsdən gizlədiyi bir sevdiyi vardir. ola bilər kiminsə hələ həyat təcrübəsi olmasin sözüm o kəslərə aid deyil. Çünk onlarin həyatı hələ qabaqdadir...amma bu hissləri gec tez onlarda yaşıyacaq. həyatın qanunlarından biridir.Yaşayırıqsa demək sevməliyik....

Bundan başqa vətənə, yaşadıgımız mühitə də daha cox dəyər veririk, yəni sevirik. Bu bizim vətəndaşlıq borcumuzdur. lakin bu hər kəs üçün zəruri deyil. Təəssüflər olsun ki, indiki dövürdə vətənxainləri hecdə az deyil...