Özün öz dərdinlə qalmaq yaxşıdı, çünki ətrafda həqiqətən səni incidən hallar baş verir. Xəyanət, yalanlar, səmimiyyətsizlik ilə dolu bu ucuz həyatda qalmağa çalışırsan. Ən yaxınlarının sənə yalan deməyi qədər acı başqa nə ola bilər ? Mən deyim. Bütün bunları görməzdən gəlmək. Həmin insanların üzünə baxmağa özünü məcbur etmək... Özümüzə bu zülmü verə-verə təkləşirik. Azalırıq, artıq həyatda yaxşı şeylərin olacağına da inana bilmirik. Sevgi, ailə, dostluq hamısı alçaqca qurulmuş yalana bənzəyir gözümüzdə. Ətrafa qarşı güvənsizlik öz ardınca aqressiyanı da gətirir. Azalırıq, ölür həyat eşqimiz...