Bu hay-küylü şəhərin küçələrindəki
Səssizlik kimiyəm.
Nə səssizliyim məhv edə bilir bu şəhərin hay-küyünü
Nə bu şəhər mənim səssizliyimi...
Qulağımı batıran,lakin eşitmədiyim səslər
Məgər gecələr daha gözəl olurmuş şəhərlər.
Danışmağa sözləri o qədər çoxdur ki
Şəhərlə səssizliyimizin
Günəş doğana qədər.
Bir qaranlıq qədər hüznlüdür səssizliyim
Mən gecələr bu şəhərin sakiniyəm
Yalançı gülüşlərin, sevgilərin,təriflərin
Bizi narahat edə bilmədiyi zamanlarda.
Və ən çox gecələr hiss edir
Mənim bu qədər sözlər arasında
Necə səssiz gülümsədiyimi...