Artıq evdəydim içimdəki kədər,ölmək hissi gedirdi yavaş-yavaş..Bilmirəm daha yeni tanıdığım və 1 saat danışdığım insan məni belə dəyişdirdi..Elə fikirləşirdimki bu sadəcə unutmaq üçün bir yoldur..

Və birdən teledfonuma mesaj gəldi..=)

Belə yazılmışdı..: Bilmirəm bəlkədə bu düz deyil bəlkədə sən mənə inanmazsan amma səni gördüyümdən bu yana səni fikiləşirəm..
Və üzümdə bir gülümsəmə yarandı..  
Gözlərim doldu..

Cavab yazmalı idim nə yazacağımı bilmirdim..
Daha sonra belə yazdım: Bəlkədə qəribədi amma məndə səni..  

Cavab gəlmədi..
2 saatdan sonra qapı döyüldü açdım vəəəə..

Əlində güllərlə o..  Belə dedi..Eşq təsadüfləri sevər deyərdilər amma inanmazdım artq inanıram..
Nə deyəcəyimi bilmədim..=) O dedi: Başıma gələn ən gözəl təsadüfüm oldun..=)
Və mən sadəcəonu qucaqladım və ağlamağa başladım..Dedim elə səndə ən gözəl təsadüfümsən..