Sən
heç birini unutmaq məcburiyyətində qalıb ondan sonsuza qədər vaz
keçdinmi? İçin yana yana canından can itirdinmi? ONU öldü sanıb özünü bu
yalana inandırmaq məcburiyyətində qaldınmı? Sankı birdən qapı döyüləcək
və o gülümsəməsiylə içəri girəcək deyə xəyallara dalıb birdən bunun
xəyaldan otağa gəlməyəcəyini anladıgın zaman oldumu heç? Dəli kimi
darıxmaq amma bir saniyə olsun belə görə bilməmək... Tuta bilməmək o
əllərini... Yardan yara almaq nə qədər acı ya Rəbb! Ümidsizcə ONU
axtararsan hər dəfə. Getdiyiniz yerləri məskən edərsən özünə. Bir ümid
daşıyarsan içində "Bəlkə gələr" deyə Bəlkə darıxdığın görmək istədiyin o
üzü yenə görərsən deyə... Yalnız bir ümid... Kiçik amma dunyalara əvəz
bir ümid... Nə çətindir deyilmi yalnız bir ümidə baglı qalmaq...? Nə
çətindir deyilmi.... Heç olmaq? Sənə bunları yaşadan birinə nifrət edə
bilməmən oldumu heç? Onu içində yaşatmaq üçün özünü qurban verdinmi heç
səni heçə sayan birinə?