Dayanın çalmayın sonuncu zəngi

 Yoxsa ürəyimə toxunacaqdır

 Bir zaman -GƏL- deyə o doğma səsdə

 Bir hicran nəğməsi oxunacaqdır

Zəngçalan nə olar əlini saxla

 Bu şagird ömrünü uzat bir azda

 Bu məkəeb, bu bina, bax…bu divarlar

 Mənim olmayacaq zəng vurulanda

 Hələ bir-birindən ayrı düşəcək

 Neçə könül dostum, yaxın yoldaşım

 O sarı köynəkli, gülerüzlü qız

 Daha olmayacaq sinif yoldaşım

Qoyun bir dəfə də -mənimdir-deyə

 Sinif otağımı süzüm doyunca

 Tələsmə zəng  çalan, bunun üçün sənə

 Minnətdar olaram ömrüm boyunca

Çağırsın lövhəyə məni müəllim

 Bir misal versin ki, asan olmasın

 3 saat çalışıb, həll edim onu

 Təki arzum budur zəng vurulmasın

Ürəyim titrəyir yad elədikcə

 Məktəbə getdiyim o ilk çağımı

 De, burda necə qoyub gedim mən?

 Arxası çantalı uşaqlığımı

Durub cərgə ilə müəllimlərim

 Baxırlar üzümə sözü var kimi

 Bu doğma, mehriban, şən baxışlara

 ƏLVIDA deməyə dilim gələrmi?

Harda olursunuzsa olun müəllimlərinizin sözlərini və məsləhətlərini xatırlayın.

 Oxuyun, çalışın, həyatda yaxşı insan olun. Onların əməklərini boşa çıxarmayın.