Salam güzəllərim mənim sizlərə həyatımın ən sevincli en gözəl gününü danışmağ istərdim ... iyun ayının 27 -sinde xəstaxanaya getdim çünki həkim mənə keysəriyə əməliyatını məsləhət görmüşdü və ayın 28-nə cərrahla danışılmışdı.. Həmişə xəstəxanadan qandan qorxan o xəstəxananın özünə məxsus qoxusundan üreyi bulanan Şəbnəm elə bil həmin insan deyildim heç bir qorxu hec bir pis hiss yox idi sadecə fikirləşirdim ki, sabah ayılacam və oğlum yanımda olacaq .... və səhər açıldı tibb bacısı gəlib mənə iynə vurdu məni cərrahiyyə otağına apardılar mənə narkoz vuranda gözlərim yavaş- yavaş yumulurdu Allahım mənə və körpəmə kömək ol ..... əməliyyat bitdikdən sonra məni palataya apardılar mamam deyirdiki gözünü açırsan hər dəfə yalnız soruşursanki uşaq hanı.
. hətta həkim gəlib ondanda soruşmuşam o çəndən soruşurmuşki Şəbnəm eşidirsen məni mən isə ancaq soruşuramki uşaq hanı gətirin .... Və nəhayət ki özümə gələndən sonra uşağı otağa yanıma gətirdilər qucağıma qoyduqda gözlərimdən yaş gəldi anama baxdım bir kəlmə dedim bu mənkidir mən artıq anayam ana... çox xoşbəxt idim .... hər gün Allahıma şükür edirəmki mənə bu hissi yaşatdığı üçün və ülvi təmiz saf hiss bu nəcə başa salım canlarım o hissləri başa salmağ üçün o gözəl hisslər qədər temiz saf sözlər yoxdur.....Allah bütün xanımlarımıza bu hissi yaşamağı qismət etsin. .. Bu layihənin adında olduğu kimi oğlum mənə yenidən həyat bəxş etdi onun varlığı ilə yaşayıram mən artıq özüm üçün yox tek varlığım olan oğlum üçün yaşayıram.....