İkimizin hekayəsi (4-cü bölüm)

Qeydiyyat Şifrənin bərpası

Qadınla.Com

Tarix: 8-11-2018, 10:30

Müəllif: Lusi

Şərhlər: 9

Baxılıb: 6 402

Bölmə: Bölümlü Hekayələr

Səs ver:

(səs: 0)

Bu gün artıq Zeynəblə Cavidin nigah mərasimi idi. Sadecə kağız üstəndə qurulmuş bir evlilik olacaqdı. Amma hər ikisidə bu evliliyə qarşı deyildi sanki içlərində... amma biruzə vermirdilər... Zeynəb ilk eşidəndə reaksiyası sert olmuşdu. Amma Cavid hər şeyi izah edib onu sakitləşdirmişdi. Axı dostdular belə bir şey ola bilməzdi?! Amma oldu... Cavid bu haqqda ailəsinədə danışdı amma olara "sevgi evliliyi" etdiyini bildirdi. Cavidin çox gözəl ailəsi olduğundan həmdə Zeynəbi tanıdıqlarından razılıq qərarı verdilər. Şahidləri Xalidlə, Cemalə idi. Onlar içlərində bu evliliyə çox sevinirdi. Bəlkədə Cemalə onların aralarındaki elektiriki hiss etdiyindən idi... Artıq nigah başlamışdı. Zeynəb dizindən 2 qarış yuxarı sadə ağ don geyinmişdi, altına isə ağ keti) Cavid isə klassik ağ köynəy geyinib, altına cins şalvar geyinmişdi. İmzalar ilə bu gün bitəcəkdi hər şey. Ya da hələ yeni başlayırdı... Zeynəb həycanlı idi.. Qorxurdu sözün acığı... Elə bilirdiki atası bu dəqiqə hardansa çıxacaq. Cavid qulağına pıcıldadiki "Rahat ol gözəlim..." Zeynəb güclədə olsa gülümsədi. Evliliy haqqda suallar verilib "bəli" cavabı aldıqdan sonra imzalar atıldı. Hamsı bir birin qucaqladı. Birdə selfi çekdilər elə. Bu sirri sadece 5 i bilirdi. Hamı onları əsl "ər-arvad' kimi bilməli idi deyə. Hər kəs dağlışdıqdan sonra ikisi qaldı. Yeriməyə başladılar. Piləkanlarda olarkən, Zeynəbin ketisinin bağı açıldı. Zeynəb ketisinə baxıb, eyilib bağlamaq istəyərkən, Cavid geyindiyi dona baxdi, birdə ətrafdaki insanlara.. əli ilə Zeynəbi saxlayıb, özü aşağı əyilib ketinin ipin bağlamağa başladı.. Zeynəbin üzü gülürdü bu hərəkətə... Əslində qeyri adi bir hərəkət deyildi. Cavid belə şeyləri hər zaman ederdi. Amma bu dəfə Zeynəbə fərqli gəlmişdi.. Evə gəlib çatmışdılar artıq . İkisidə dərindən bir "oh" cəkdi. Sonra sözə Zeynəb başladı. "Etdiklərinin əvəzin necə ödəyəcəm, hec bilmirəm" Cavid bu sözə biraz pis oldu. Çünki o bu evliliyi məcburiyyətdən etməmişdi... İstəyərək etmişdi."Əvəz falan yoxdu Zeynəb... belə lazım idi belədə oldu.. Mənim yerimdə kim olsa belə edərdi..." deyib öz otağına getdi. Zeynəbdə öz otağına gedib yatmaq qərarı aldı. Yenicə uzanmisdiki telefonuna mesaj gəldi. Cəmalədən idi.
Gəldiz evə canım?
- həə gəlmişik
Neynirsiz,
- hec Cavid yatıb, məndə yatmağa çalışıram
Qucaqla Cavidi yat
- Cəmaləəəəəə
Yaxşı, yaxşı zarafat elədim) guya hec qucaqlamamısınızki hec bir birinizi)
- pis qızzz -.-
Yazıb telefonu söndürdü.Rahatlıqla başın yastığa qoyub, bu günki günü düşündü. Sevinirdi Zeynəb.. Düşünürdiki Caviddəmi sevinir indi? Bunu düşünəndə gülümsəməsi dayandı... Nədə olmasa, atasına görə alınmış bir evliliy qərarı idi. Öz özünə çox fikirləşmə deyib yatdı. Səhər açılmışdı artıq. Cavidlə Zeynəb Uniyə gəldi. Eşidib bilən hər kəs təbrik edirdi onları. Zeynəb "Mən kitabxanaya deyməliyəm Cavid" deyib kitabxanaya gəldi. Hec kim yox idi kitabxanada. İstədiyi kitabı tapmaq ücün rəflərə üz tutdu. Kitabı əlinə götürmüşdiki Mahiri gördü... Mahir Zeynəbə tərəf gəlib. İki qolundan tutub rəfə tərəf sıxışdırdı. "Evlənmisən hə?!" Dedi. "Burax məni əclaf! Mən sənin kim olduğunu belə bilmirəm! Hə evlənmişəm sevdiyimlə!" deyib Mahiri itələməyə çalışdı. Amma Mahir olduğu yerdə qalmışdı tərpənmirdi. "Çox sehv eledin! Bunun cəzasın hər ikinizdə ödəyəcəksiz! Sən mənim olmalı idin mənim!" deyib çənəsin əli ilə sıxmağa başladı. Bu an Xalid kitabxanaya gəldi. Səsləri eşidib Mahirlə Zeynəbin olduğu yerə gəlib çıxdı. Mahir Xalidi görüb, Zeynəbi itələyib qaçdı. Xalid Zeynəb tərəfə gəlib "Yaxşısan, nəsə etmədiki sənə?"dedi. Zeynəb dərindən nəfəs alıb verib "Yox etmədi..." deyib Xalidi qucaqladı. "Zeynəb tək hec yerə getmə daha yaxşı... Cavid bilməlidi bu haqqda" dedi Xalid. Zeynəbsə başın "yox olmaz" cavabında yelledi. Zeynəb Xalidin köməyliyi ilə ayağa qalxdı. Nə olacaqdı indi? Cəza ödəməli biri var idisə oda mən idim. Cavidi niyə öz qaranlıq həyatıma saldımki mən?! Əvvəldən bilirdimki, mənim atamın hec bir düz işi yoxdu! Mən onun işlərinə qurban olub gedəcəkdim! Bunları bilə-bilə nəyin mübarizəsin aparırdımki mən?! Atam olacaq insan niyə belə edirdi?! Mən nə zamana qədər gizlənəcəkdim ondan?! Yenə suallar, yenə suallar... Özümü hec yaxşı hiss etmirdim.. Gözümün önü qaralırdı və mən özümdən getdim ...

Bölümün Sonu ...

Müəllif: İ. Goncha