- Arxeoloq Zaur Məmmədov. Axtardığımız adamla illərdir eyni ölkədə və ..

- Eyni şəhərdə yaşayırammış . Mənimlə yaşıddı . İnternetdə o qədərdə çox məlumat yoxdu . Facebook səhifəsinə baxdım . Çox bir şey paylaşmayıb yaşı və yaşadığı şəhərdən başqa heçnə əlimə keçmədi .

- İndi hardadır ? Bilirsən ?

- Hal-hazırda Zaqatalada Yuxarı Çardaxlar kəndindədi . Tədqiqat işlərinə 1 həftədir ki başlayıblar . Xəbər portalında oxudum . Tədqiqatın başında isə o durur .

- Bənövşə nə etməyi düşünürsən ?

- Bilmirəm .

Qarşı-qarşıya oturmuş rəfiqələr bir-birlərinə diqqətlə baxdılar .

- Sənin bu baxışını çox yaxşı tanıyıram .

- Aydan ...

- Bənövşə unutma artıq bir həftədən də az vaxtımız qalıb . Bu qədər il səbr etmisən bir həftədə səbr elə .

- Heç olmasa bir dəfə .

- Bir dəfə nə ? Adamın işindən və adından başqa heçnə bilmirik . Həm özün düşün , qarşısına çıxıb nə deyəcəksən ? Salam mən Bənövşə doğulan gündən yuxularımda səni görürəm ...

-Kifayətdi Aydan . Nə demək istədiyini başa düşürəm . Amma səndə məni anla illərdir mənə əzab verən suallarımın cavabını tapacam .

- Yaxşı deyək ki suallarının cavabını öyrənmək istəyirsən . Nə edəcəksən ?

- Bilmirəm . Planım yoxdu . Tək istədiyim o adamla üz-üzə qarşılaşmaqdı . Bəlkə canlı görmək belə hər şeyi anlamağıma kömək olacaq .

- Ehhh Bənövşə sən bilərsən . Nə edəsisən biraz cəld ol . Çünkü bilirsən vaxtımız çox azdı bu macəraya .

- Çantamı hazırlamışam .

- Elə də bilirdim . Məni gözləmədən çoxdan qərarını vermisən . Ona görə mənimdə çantam hazırdı . Və Nemətə xəbər vermişəm bizi sabah aparacaq . Səni tək getməyinə yol verə bilməzdim . Fikrim səndə qalacaqdı . Milana getməzdən qabaq bizim üçün də gəzinti olar .

- Nemət soruşmadı bəs nəyə görə getdiyimizi ?

- Soruşdu sənin uzun zamandır getmək istədiyini dedim.

- Bəs yuxular...

- Narahat olma heçnə deməmişəm .

- Sabah tezdən çıxacağıq . Düzdü sən indidən hazırsan ,amma gecə-gecə gedəsi deyilik . Bu qədər il səbr etmisən . Bir gündə dözə bilərsən .

- Yaxşı ,sabah çıxarıq .

***

Yaşıl ağaclarla əhatələnmiş uzun yoldan gözünü çəkmirdi . Zaqatalaya yaxınlaşırdılar . Nemətlə Aydan söhbət edir , Bənövşə isə fikirlərə dalmışdı . Necə edəcəyini ? Nə deyəcəyini özüdə bilmirdi .

Yuxusundakı adamla necə qarşılaşacağının xəyalını çox qurmuşdu . Amma onun arxasınca gedəcəyini heç vaxt düşünməmişdi .

- Bənövşə , ayıl . Çatmışıq . Kənddəyik .

Yuxuya nə zaman daldığını xatırlamayan Bənövşə başını qaldıraraq ətrafa boylandı . Balaca kənd yamyaşıl meşənin içində gizlənmişdi sanki . Kələ -kötür cığırlar , kollar və quru ağaclarla çəpərlənmiş bağlar . tək-tük bir-birindən aralı köhnə evlər . Çox ölkədə olmuşdu Bənövşə amma heç bir yerdə bu kənddəki doğmalıq və rahatlıq hissini tapmamışdı . Elə bil illərdir bu çəmənliklərdə böyümüşdü . İçində qəribə bir hüzur var idi . Pəncərəni endirərək başını çölə çıxardı . Dərin nəfəs almaq istəyəndə çuxuru keçən maşın atladı . Başı qapının kənarına dəyən Bənövşə əli ilə təpəsini qaşıyaraq filmlərdə olmadığını xatırladı . Nemət və Aydanın olanı görməmə ümidilə onlara doğru yavaşca çevrildi . Aydan oturacağa söykənib kəndi seyr edir , Nemət isə bir əli ilə onun əlindən tutub gözlərini yoldan ayırmırdı . Bunu görən Bənövşə sevinərək gülümsədi , sonra isə

- Nemət , hara gedəcəyimizi dəqiq bilirsən ?

- Hə bilirəm , sən yatanda məscidin yanında ağsaqqallardan soruşduq . Yolu izah elədilər .

- Hə , lap yaxşı .

- Az qalıb çatırıq .Biraz səbr elə .

Bənövşə yenidən kəndi izləməyə davam edirdi . Artıq evlər getdikcə seyrəlir ,yollar isə daha da kələ -kötürləşirdi . Birdən meşənin içində uzaqda hər rəng çiçək açmış kimi bir ağac göründü .

- Aydan , ora bax ! Nə qəribə ağacdı .

- Harada Bənövşə ?

- Bax yan tərəfdə ağacların arasında .

Boylanan Aydan

- Doğurdan , nə qəribə ağacdı . Üstündə göy qurşağı kimi hər rəng var .

- Nemət buralarda bir yerdə saxlaya bilərsənmi ? Maraqlı gəldi ,baxmaq istərdim ağaca .

- Hə əlbəttə ,onsuz bura gəzib - görməyə gəlmişik . Necə istəyirsiniz .

Əyləci basaraq maşını saxlayan Nemətdə marağına tab gətirə bilmədi . Boylanaraq Bənövşənin görstərdiyi tərəfə baxdı .

- Doğurdan , nə ağacıdı görəsən ?

Gənclər maşından endilər . Aydan fotoaparatla ətrafı çəkməyə başladı . Nemət isə siqaretini yandıraraq onları əhatələyən dağları süzürdü. Birdən dağın döşündə qayalıqlarda gizlənən Pəri Qalasını gördü.

- Çatmışıq . Qala burdaymış elə . Qızlardan səs gəlmədiyini görən Nemət ətrafa boylandı . Qızların çoxdan yolu əlinə alıb ağaca tərəf getdiklərini görüb gülümsədi . Siqaret kötüyünü ataraq onların arxasıyca getdi .

- Bənövşə , düzdü gəlmişik amma necə edəcəyik . Nemətdə bilmir . Heç o qalaya çıxmaq mümkün deyilmiş bu gün kənd camaatı dedi . Sən hansı bəhanəylə ora gedəcəksən ?

- Bilmirəm Aydan , sabahdan özümdə onu düşünürəm . Bir şey fikirləşərik .

Sıxlaşan meşənin içində bəhanələr fikirləşən rəfiqələri böyük bəzəkli ağac dayandırdı . Məgər maşında gördüşkləri hər çalarda parlayan bu ağacın budaqları çiçəklə bürünmürmüş . Hər budağından ipəkdən ,kətandan parçalar ,yaylıqlar asılıbmış . Nəhəng ağacın gövdəsi ətrafında başlarını endirmədən dövr edən qızlar gördükləri mənzərəyə heyran qalmışdılar .

- Məni niyə gözləmədiniz ?

- Nemət , bir buna bax ! Necə gözəldi .

- Doğurdan çox qəşəngdi . Yəqin niyyət ağacıdı . Uşaq vaxtı əmimgilə gedəndə kəndlərində görmüşdüm .

Aydan dayanmadan fotoaparatı ilə şəkil çəkirdi . Bənövşə isə küləklə rəqs edən yaylıqlara baxırdı . Sirli dünyanın bir parçası kimi görünən bu ağac onu uzaqlara aparmışdı . Qəlbi göyərçin qanadları kimi çırpınırdı . Keçirdiyi bu qəribə hisləri özüdə anlamırdı . Ağacın enli gövdəsinə söykənərək əyləşən Bənövşə havada uçuşan parçalardan gözünü ayırmırdı . Nağıllar aləmindən çıxmaq istəmirdi. Gözlərini astaca yumaraq ,dərin nəfəs aldı .

- Bənövşə , biz maşının yanına enirik . Gəlirsən ?

- Siz gedin . Birazdan gəlirəm .

- Yaxşı necə istəyirsən .

Yenidən yarpaqların arasından süzülən günəşin yaylıqları necə al-əlvanlaşdırdığını izləyən Bənövşə

- Kim bilir nə diləklər , arzular asılıb bu ağacdan .

- Sevgi diləkləri ...

Ağacın arxasından gələn səsə irkilən Bənövşə cəld ayağa qalxdı . Yerdəki qurumuş ağac budaqlarının xırçıltı səsi daha da güclü eşidildi . Bənövşə arxaya çevrildi . Qarşısında hündürboylu çiyinlərində böyük çanta ,əlində isə ağac bir gənc durmuşdu . Bənövşə görür-görməz tanıdı . Kəskin baxışlı qara gözlər , sivri burun , çıxıntılı yanaq . Bircə saqqal və bığ əksik idi . Bu o idi . Dünən televizorda izlədiyi Zaur və gecələr yuxusunda gördüyü naməlum oğlan .

Nə deyəcəyini bilməyən Bənövşə dili tutulmuş kimi yerində donub qalmışdı . Gözlərini oğlandan ayırmayan Bənövşə , Zaurun onda qəribəlik hiss edəcək deyə qorxub yavaşca başını endirdi .

- Salam , deyəsən ilk dəfə gəlmisiniz buralara ?

Özünü cilovlayan Bənövşə

- Salam , bəli . Dostlarımla birgə Pəri qalasını görməyə gəlmişik .

- Hmmm , bilirsiniz yəqin qalaya çıxmaq demək olar ki mümkün deyil .

- Bilirəm , amma birtəhər bəxtimizi yoxlayaq dedik .

- Qorxuram şansınız başqa tərəfdəndə gətirməsin .

- Necə yəni ?

- Belə ki ,biz qalada tətqiqat işlərinə başlamışıq . Müəyyən arxeoloji qazıntılar aparılır . Hal-hazırda tətqiqat işçilərindən başqa kimsəyə icazə yoxdu .

- Çox heyif . O qədər də yol gəlmişik . Bənövşə özüdə verdiyi cavablara təəccüblənirdi . Zauru illərdir tanıyırmışcasına onun mərhəmət duyğusunu sınamağa davam edirdi .

- Heç cür mümkün deyil getmək ?

Bənövşənin inadlaşmasına gülümsəyən Zaur

- İlk dəfədir bir qalaya bu qədər maraq salan birini görürəm . Yoxsa sizdə əfsanəsini eşidib ona qapılanlardansınız ?

- Əfsanə ?

- Hmmm ,eşitməmisiniz ?

Bənövşə Zaurun təəssüf edərmişcəsinə baxışlarını hiss etdi . Utandığından yalandan

- Eşitmişəm bir neçə əfsanə ,siz hansını deyirisiniz ?

- Altında durduğumuz bu ağac belə o əfsanənin bir parçasıdı .

Çiynindəki çantasını çıxaran Zaur ağacın dibində əyləşərək su qabını çıxardı .

- İstəyirsiniz ?

- Xeyr ,çox sağolun .

Suyu içib bitirən gənc adam ,qarşısında duran uzun saçlı ağbəniz qara gözlü qızı süzdü . İncə belli zərif qızın ondan danışmağını davam etməyini istər kimi baxmağı qəribə gəlmişdi .

- Deyəsən əfsanəni danışmağımı istəyirsiniz ?

Gülümsəyərək başını yırğalayan Bənövşə onun yanında əyləşərək zəhmət deyilsə danışa bilərisiniz mi ?

İlk dəfə idiki birinin gülümsəməsi ona bu qədər əziz gəlmişdi . Zaur bu doğmalığın səbəbini özü də anlamadan ona etiraz etmək istəmədi .

- Əgər bu qədər çox istəyirsinizsə danışım , həm istirahət də etmiş olaram .

Təbəssümdən qısılmış iki cüt qara göz bir-birinə kilidləndi...

Yazar: Narmin İsmayılqızı