Gecikmiş bahar (9-cu bölüm)

Müəllif: Sweet Candy
Şərhlər: 0
Baxılıb: 3 716
Səs ver:
(səs: 1)
Bu ehvalat beynime nece dolmuşdursa , gece yatanda da yuxuda bu üzünü görmediyim , tanımadığım qehremanlarımı görürdüm . Sanki onlar menim yaxınlarım , menim tanıdıqlarım idi . Bezen evde ailemle söhbet edende onlardan danışır , onların heyatlarını müzakire edirdim . Sanki onlar bizim fanıdığımız bir aile ve biz onları düşdükleri durumdan çıxaracaq bir adamlar idik . Günümün çoxu kampüter arxasında kecirdi . Bahardan gelen mesaj ve mektublar heyatımın bir parcası olmuşdu . Bir gün mektıb ve ya mesaj olmasaydı darıxırdım . Onları döne döne oxuyur , bezi şeyleri nota alır , bezilerini ise ümumiyyetle seçib başqa papkaya qoyurdum . Hadiseler xatıreler esasında danışıldığı üçün , olaylar üst üste düşmürdü . Onları inceleyib bir birinin ardıyca yazmaq oxucularımda daha gözel tesurat yaradacağına emin idim . Heyat Baharın ailesinin heyatı idi , ama bu heyatı romana çeviren ise men ...

Utandığından yanaqları qıp- qırmızı qızarmış , xecalet terinden başındakı kalayağısı suyun içinde idi . Heyatında heç vaxt görmediyi sehneyle üzbe - üz idi . Qarşısındakı samanlıq sanki bir filim sehnesi , orda ise iki parno ulduzunun obrazi canlanmışdı . Xecaletinden üzünü o terefe cevirib qulaqlarını uzunu ovuclarında gizlemişdi . Banuxatunun ettiraslı sesi beynine işleyirdi . Beynine sanki iyneler sancılırdı . İyneler sancıldıqca da esebleşirdi . Daha dayana bilmirdi , oraya gedib dayısı arvadının saçın başın yere töküb , onun bacısının erinin üzüne tüpürmek isteyirdi . Elini üzünden cekib Qulama baxıdı . Qulam ona baxırdı . Eli havada qalmışdı . Asyanın düşdüyü veziyyeti , keçirdiyi hisleri yaxşı başa düşürdü .
Aniden Asya yerinden qalxıb , samanlığa keçmek istedi . Bunu başa düşen Qulam onun bileyinden tutub özüne teref dartdı . Asya qışqırmaq isteyende ağzını tutub yere oturtdu . Asyayla Qulam arasında sessiz elbeyaxa döyüş başlamışdı . Qulam onun ağzın tutub sesin çıxartmağa qoymur . Asya ise var gücüyle Qulamı yumuruqlayır , saçlarını yolurdu . Yere yıxılmış Asya Qulamı harasına geldi tepikleyib vururdu . Ele bil Banuxatunla meşedi Saidin acığını Qulamdan cıxırdı . Ellerinde tutduğu saçlarını var güçüyle yolur , qulağın üzün cırmaqlayırdı . Qulamın üzünde Asyanın dırnaqlarının yerinden qan damlayırdı . Asyanın ağzı hele de Qulamın ovuçlarında idi . Tengenefeslikden ve burnunun sıxılmasından Asyanın deyesen burun damarı partlamışdı . Qulamın ovcu qanla dolmuşdu . Qulam onu sakitleşdirmek üçün elini Asyanın ağzından çekmeyerek Asyanı qollarıyla qollarını ,qucaqladı . ayaqlarıyla ayaqlarını sarıb onu hereketsiz hala getirdi . Qulamın nefesi terden pörtmüş qızın üzüne , boyun boğazına serinlik getirirdi . Asya taqetden düşmüşdü . Asyanın sakitleşdiyini gören Qulam ağzını qızın qulağına direyib pıcıldadı .
- Nolub sene , uşaqsan ? Sakit ol . Neylemek isteyirsen ? Başına bela axtarırsan ? Özüne yazığın gelmir gelmesin , menim ne günahım var ? Ne pisliyim keçib sene ? Men de cehennem , bes o samanlıqdakı oğlun ?
Qulam danışdıqca Asya gözlerini sıxıb için için ağlayırdı . Vücudunda esen qızı biraz da özüne sıxıb saçlarından öpdü . Elini qızın ağzından çekib Asyanın dodaqlarının qanın elinin arxasıyla sildi .
- Sakit ol , her şey yaxşı olacaq . Onlar bizi burda görseler , öz günahların boyununa almayacaqlar . Seni ve meni ele vererler . Başa düşürsen ? Onlar qohumdur . Heç kime sübut ede bilmerik ki , onlar burda ne qelet edibler . Eksine onlar deyer ki , Asyanın izine düşüb burya gelmişik , namehremle bir yerde tutmuşuq .
İçeriden uşaq sesi geldi . İkisi de cereyan vurmuş adamlar kimi heresi bir terefa atıldı .
- Sen yerinden terpenme - deyerek Qulam arxa terefdeki deliye yaxınlaşdı . Böyük bedenini deliye perçim edib özünü bayra atdı . Bu delik vastesiyle içerideki zibili , tezeyi bayıra atırmışlar ...
Asya dönüb samanlığa baxdı . Said telem telesik eynin geyinib özünü meheccerden yere atıb ordan uzaqlaşdı . Banuxatın ise eynin geymeye macal tapmayacağını görüb paltarlarını qoltuğuna vurub çılpaq bedenini çardrasının altında gizletdi . Qapıdan cıxmaq isteyende Qulamla rastlaşdı . Körpe hele ağlayır , Asya gizlendiyi yerde özünü gücle yerinde saxlayırdı .
Qulam içeri keçerek samanlığın ortasında donub qalmış Banuxatuna yaxınlaşdı . Elini belindeki şallağa tutub , sağına soluna dolandı .
- Kimsen ? Burda ne gezirsen ? - Qulamın gur sesi içerini bürüdü .
- Menn... menn..
- Ne meleyirsen ?
- Men deyirmana gelmişdim qardaş ...
- Qardaşın evinde ... mennen saa qardaş olan deyil . Hele senin kimi ... heç utanmırsan erli arvad ...
Banuxatun yere çöküb , Qulamın ayaqlarına sarıldı ...
- Ayaqlarının altında ölüm , meni bağışla . Ne görmüsen burda qalsın . Mene yazığın gelsin . Balalarım var .
- Kimdi aaz o peyser ?
- ...
- Kimdi , neyindi ? Deyesen bacının eridir , hee ?
- Allah maa ölüm ver . Qurban olum meni balalarının başına dola - deyerek Qulamın dizlerini qucaqladı . Qulam ayağıyla onu iteleyib yere yıxdı . Şallağı çekib ayağnın altında kirpi şimi yumurulanmıl qadının beline çekdi . Qadın Qulamın dizlerine sarılıb yalvarırdı . Qulam murdar bir şeyi özünden uzaqlaşdırırmış kimi üzün gözün qırışdırıb onu özünden aralayıb üzüne tüpürdü :
- Allah belanı versin , Allah sizin kimilerin belasın vermir ki , senin kimilerine görk ola .
- Ne deyirsen elerem , bu sirri kimse bilmesin , yalvarıram . Burax meni gedim . Birde bele qelet elemerem .
- itil , gözümün önünden , Amma bir şertle .
- Ne deyirsen eliyerem . Bu sirri heç kim bilmesin . Bir de qelet ederem dedem kerbalayi Hesenin , nenem Hacıxanım Zehranın ağzıyla .
- Bu gece , mene bir arabalı at , bir az yeyecek , su , biraz da xerclik ...
- dedem , nenem saa qurban at, araba , yeyecek vererem ama heç pulum , qızılım yoxdu . Qulam qırmancı qaldırdı . Qadın başını ovuçları arasına alıb aşağı eyildi .
- Sen istesen taparsan , reddol burdan . Xorun ikinci banında burda gözleyirem haa ,
Banuxatun eteyin eline yığıb cıxanda Qulam arxasından seslendi :
- Hee de baldızın qızı Asyanı bura getireceksen !
- Asyanı ? Sen kimsen ? Senn , sen ... o taxıllıqdakı Asyanın dediyi adamsan ? Sen cinsen ? O uşağı da sen qaçırtmısan ? - dönüb samanlıqda ağlayan uşağa baxdı . Teccüble ora teref gedende Qulam onun qolundan tutub qapıya iteledi .
- Yeri ya dediklerimi edeceksen , ya da ...
- Baş üste ... deyib qapıdan çıxdı - bes birden Asya gelmese ?
- Geler . Sen ona de ki seni oğluna qovuşduracam ...
Qadın üzün çöllüye tutub getmek isteyende Qulam onun qolundan tutub özüne teref dartdı .
- Her hansı bir sehvin ölümüne sebeb olacaq . Ağlın varsa ağıllı başlı Asyanı mene getir . Onun atasına da sen baxacaqsan . Başa düşdün , yoxsa bextine küs ...
Bütün bunların hamısını içeriden Asya görürdü . Qadın gedenden sonra Asya gizlendiyi yerden cıxıb Qulamın üstune düşüb Qulamı yumuruqladı .
- Bu ne cesaret , bu ne hoqqadır benim başıma açırsan . Sen meni ondan niye istedin ki ? Sen heç bilirsen men sennen gelirem ya yox ?
Asya onu yumuruqladıqca Qulam qeh qehe çekib gülürdü . Güldükce Asya hirsinden otrasından catlayırdı .
- Neye gülürsen ayə ? Başın xarab olub ? Burda gülmeli ne var ?
Asya Qulamın dayanmadan güldüyünü görüb , iki elli ola aley edib :
- Allah delilerine ağıl ver . Alaaa kül başına ... - deyib uşağına teref getdi . Uşağını qucağına alanda ellerini qollarını bütün pisliyin içinde gördü . Üstüne baxdı üstü - başı bütün pisliye batmışdı . Özü de leş qoxuyurdu . Dönüb Qulama baxdı . O da ele Asyanın günündeydi . Bayaq içeride süpürleşende ikisi de peyede atların tezeklerine bulaşmışdılar . Asyanın üzü gözü qanın içinde , Qulamın üzü çırmaq- cırmaq idi . İkisi de bir birilerine baxıb gülmekden uğunurdular .

ARAZIN O TAYI .

Bir sabah yuxudan qaldığında , şeherin elektrik direklerinde asılmış radiyoda Böyük Veten Müharibesinin başladığı ela edilirdi . Hamı kimi İbrahim de şeher meydanına üz tutdu . Beli deyilen xeber doğru idi . Faşist Almaniyası SSRİ- ye müharibe elan etmişdi . Bütün ölke seferber olmuşdu .
Veziyyet günü günden pisleşirdi . Ambarlarda toplanmış mehsullar , elde edilen qazanc ve pullar esgerlere ve müharibeye silah -sursat almaq üçün toplanırdı . SSRİ- nin her teŕfinde olduğu kimi müharibe Azerbaycana da tesirsiz ötüşmemişdi .Her gün ölüm xeberleri , anaların vay şiveni , qıtlıq , açlıq ölkeni başına aşmışdı . Köhne nesillerden , ölkenin bu veziyyetine sevinenlerin eksine olaraq , yeni nesiller bu veziyyete ezimle qatlanırdılar . Ne olur olsun , veten torpağının bir qarışını da düşmene teslim etmek istemirdiler . Ölkenin her sahesi "veten namine" deyib can başla birleşmişdiler . Müharibe başlayanda iki il ibrahimi müharibeden yayındıran Beşir özü hemişeki kimi bu defe de ne kimese, ne de vetene heç bir faydası yox idi . Kalxozdan elde etdiyi gelirlerle bu dar ve böhranlı günlerde istediyi adamlara "hörmet" edir , " xetir " qazanırdı . Eline fürset de düşmüşdü . Hemişe ermeni qızlarıyla eyş- isretde olan Beşir bu defe başqa eylence tapmışdı eri müharibede ölen cavan gelinlere tamah salmışdı . Onları pul ve ya yeyecekle ele alıb geceler evlerine soxulur , müharibeden sonra onlarla evleneceyini ved edirdi .
Günlerin bir günü İbrahim yemek zamanı külfeti eve toplayıb bele bir qerar veridi .
- Müharibeye gedirem ...
Qızların ve Ulduzun vay - nöysesi alemi başına götürse de İbrahimi heç bir şey qerarından döndere bilmedi .
Müharibe başlamadan Mikayıl esgerliye getmişdi . O esgerlikdeyken müharibe başlamışdı . Müharibenin 7 ayında Mikayılın ayağı ciddi zede alaraq geri gelmiş , bir nece aydan sonra yaralı ayağında çürüme baş vermişdi . Ayağı dizden yuxarı kesilmişdi . Döyüşe getmek qerarı , nece illerdi küsülü olan qayın yazneni barışdırdı . İbrahim emisi qızlarını ve Ulduzu Qarabağa getirib Mikayıla tapşırıb özü ise müharibeye yollandı .
Ölkenin merd oğulları ön cebhelerde , qadınlar ve yaşlılar , müharibeden yaralanıb geri gelenler ise arxa cebhelerde vetenin xidmetindeydiler . Beşir kimileri ise qız gelinleri yoldan çıxarıb dövran sürürdüler .
Arxa cebhede Veten xidmetinde duranlardan biri de Ulduz idi . Ulduz tibb bacılığını oxusa da İbrahimin qısqanclığı ucbatından heç bir yerde işlememişdi . İbrahim müharibeye gedenden sonra o da xestexanaya gelib baş hekimle görüşüb , burda onlara kömek etmek istediyini dedi . Bele bir vaxtda , xestexanalarda hekim ve tibb bacılarına ehtiyyac olan bir dönemde Ulduzu elden qacırmaq ağılsızlıq olardı . Odur ki , baş hekim emrini verib onu ise başlatdı .
İşlediyi yer kiçik rayon xestexanası olsa da buraya da yaralılar getirilirdi . Esasen de yarası sağalmaq üzre olan yaralılar burda müalice olunurdular . Qısa müddetde Ulduz kollektiv içinde öz hörnetini qazandı . Emeliyyat zamanı cerrahın kömekliyiyle beraber qazandığı uğurlar onun yatmış arzularını oyandırırdı . Hekim olmaq isteyirdi . Üreyi arzularla aşıb daşırdı . Bir terefden de vetenperverlik eşqi bu genc qadını ağuşuna alıb daha da irelilere cekirdi . Nece ildir evli olmasına baxmayaraq uşaqları olmamışdı . İbrahim müharibededir . Geri gelib gelmeyeceyi belli deyildi . Evveller ibrahimden tez tez mektub alsa da sonralar bu mektubların arası seyrelmeye başlamışdı . Üreyinde bir nigarancılıq baş qaldırsa da özü özünü teselli edirdi , " müharibedir her an her şey ola biler , tedbirli ol " - deye düşünürdü . Bu cetin dövürlerde özünü her şeye hazırlamağa calışırdı . O düşünürdü kü , heç bir qadın özünü kişiden asılı bir veziyyetde görmemelidir , her bir qadının heyatında kişi olmaya biler . Bes o qadınlar nece yaşamalıdır . Özü öz ayaqları üstünde nece durmalıdır ? Heyata kişi olmadan nece tutunmalıdır ? Bes birden eri müharibeden gelmese , onda nece olacaq ? Onda tek başına heyatla nece mübarize aparacaq ? Savadı , biliyi , seneti olmasa kişiler onu ezmeyeceklermi ? Ac qurdlar kimi onların yemi olmayacaqdımı , onu parçalamayacaqlarmı ? Bele şeyleri düşündükce özü - öz qerarını vermişdi . Ne olur olsun , tehsilini davam etdirmeliydi . Bu barede ilk fikirini , yanında işlediyi doktora , sonra ise qardaşı İsmayıla dedi . İkisi de bu barede onu sonsuza qeder destekleyeceyine söz verdiler . Mikayıl ise bu barede hec kelme bele eşitmek istemirdi . Zaten müharibenin bele qızğın vaxtında oxumaq da mümkün deyildi . Ölkenin tehsili bu barede iflic veziyyetdeydi . Hem qadınların hekimlik oxuması normal qarşılanmırdı . Ama yene de Ulduz bu yolda çabalayıb her yere baş vururdu . Bezi yerlerde redd cavabı alsa da bir işıq yolu vardı . Tibb bacısı kimi ön cebhede calışıb , öz meharetini göstermek ve ordan Moskva Tibb Universitetine gönderilmek ...
Artıq 6 ay idi ki , İbrahimden de heç bir xeber yox idi . Gözleri yolda qulaqları sesde idi . Her an qapılarının döyüleceyi ve İbrahimden qara kağız alacaqlarını gözleyirdiler . Ne qara kağız vardı , ne de bir xeber . Ağlına gelenler Ulduzun başına gelmişdi . Ve İbrahiminden xeber almamaq onun arzularına qetiyyetli addımlarla getmeye sebeb oldu . Komisarlığa gelib könüllü olaraq tibb bacısı kimi ön cebheye getmeye erize yazdı ve 1944 ilin dekabrında müharibeye yollandı .
Belelikle Ulduzun sınaqlı günleri başladı . Müharibenin odu alovu içinde al qanına qerq olmuş yaralıları döyüş bölgesinden beline alıb çıxarır onlara tecili tibbi yardım edirdi . Bura rayonda gördüyü sakit 3 5 yaralılıq xestexana deyildi . Bura ön cebhe idi . Eli ayağı qopan kim , Bir parcasi bedeninden ayrılan kim ...İlk geldiyinde bele ağır yaralılara döze bilmeyen Ulduz , sonralar onunla beraber işleyen Olyadan teselli ve destek ala ala artıq her şeya alışmışdı .
Olqa başqa milletden olmasına baxmayaraq qumral saçlı 23 - 24 yaşlarında bir qız idi . İlk geldiyi günden Ulduzla bacılıq olmuşdular . Sevdiyi var idi , onu sevdiyinin mehebbeti müharibeye getirib cıxartmışdı . Eger ölmeseler sağ qalsalar müharibeden sonra evlenecekdiler .
Sen saydığını say gör felek ne sayır . Partizan keşfiyyat destesinde döyüşen sevgilisinın bir gün Olyanın qolları arasında emeliyyat masasında öleceyini Olya heç zaman ağlına getirmemişdi . Ele hemin zaman Olyanın kecirtdiyi stres , ve depresiyadan yana müharibeden texris edib onu Moskvaya müaliceye yolladılar . 4 aydır çiyin çiyine döyüşerek ona bağlanan Ulduz burda özünü tek tenha bir boşluğa düşmüşdü sanki . İllerin ayrılığı Ulduzu erinden soyutmuşdu . Evli olduqları zamanda da Ulduz erinden bir mehribanlıq , güven ve sevgi görmürdü . İbrahimin gözünde sevgi qısqanclıq idi . Eger kişi qısqanırsa demeli , sevir ... artıq Ulduz da bunu bele qebul edib özü özüne teselli etmeye başlayaraq taleyiyle barışmışdı . Bu heyatıyla ne qeder barışmış olsa da onu erkek milceye qısqanan erine artıq üreyinde bir nifret başlamışdı . Uşağının olmaması da onu İbrahimden daha çox soyudurdu . Erinin orda burda tez tez qadın meclislerinde olduğunu eşitse de bunun üstünü vurmurdu . Bilirdi ki , her kesin hemişe dediyi sözü eşidecekdi - kişi xeylagıdır adına söz gelmir , leke yapışmır . Vay o hala ki , onun etdiyin qadın ede ...
Bu ailenin sonunu bir yerde görmürdü . Ancaq ne etmeli idi . Mecbur her şeye dözecekdi .
Olyanın bu sevgi faciyesine baxıb bu zavallıların sevgilerine hesed aparırdı . Düşünürdü ki , Olyanın ve sevgilisinin başına gelenler Ulduzla İbrahimin başına gelseydi Ulduza nece tesir ederdi . Ulduz da Olya kimi "deli " olardımı ? Sanmırdı . Ulduz erine qarşı sevginin heç meyil bucağını bele görmemişdi . Esla o erinin yoxluguna deli ola bilmezdi .
Olyayla ayrılığı cox cekmedi . Tezlikle müharibe bitdi . Veten qelebe qazandı . Veten uğrunda qehremanlıqlarına göre Ulduz medal ve ordenlerle teltif olunmüşdü . Artıq geri vetene dönme zamanı gelmişdi .
Müharıbe Ulduzun gözlerini açmışdı . Onu qorxmaz ve cesaretli etmişdi . Kecen günleri xatırladıqca özü öz saflığına gülürdü . Keçmiş zamanla indiki yaşamını tereziye qoyduğunda bey nesili olsalar da o dövürün acınacaqlı veziyyeti , avamçılığı Ulduzu qane etmirdi . Müharibedeki uğurları ona qol qanad vermişdi . Bu qeder eziyetinin behresini görüb tehsiline davam etmeyecekdimi ? Onun elini qolunu bağlayan ne idi ? Uşağı yox idi , ibrahimden de 1 ile yaxındır heç bir xeber yoxdur . Heç Ulduzun müharibede olduğunu bele bilmirdi . Belke Almanlara ya esr düşüb , ya da ölüb .
Mikayıl Ulduzun arxasıyca Moskvaya qeder gelse de Ulduz İsmayıldan aldığı destekden yana Mikayılla rayona qayıtmağa etiraz etdi .
- Burda qalıb oxuyacağam - deyib son qerarını verdi . Müharibe veteranlarına verilen destekden ve öz tecrübesinden yararlanıb Moskva Tibb Unversitetine qebul oldu . Universitetde oxıyan zaman axtarıb Olqanı da tapdı . Olqa xestexanadan çıxmış ve artıq şeher xestexanalarının birinde işleyirdi . Ana atası Ukraynadakı döyüşlerde ele evlerinde yandırılıb öldürülmüşdü . Olqayla semimi münasibetleri aile dostluğuna sonra da qohumluğa sebeb olmuşdu . İsmayıl Olyayla evlenmiş , iki qızı ve bir oğlu olmuşdu ...
Heyatının en gözel günlerini yaşadığı , uğurlarının bir birinin arxasıyca muncuq kimi düzüldüyü bir vaxtda , bir gün tale qapıları onun ...

- Yox artıq davam ede bilmeyecem - deyib kampüterin arxasından qalxıb telefonu götürdüm . Bahara :
- Deyesen bu heyat kitabını mene bir gecede oxutmaq isteyirsen bir aman ver nefes alım - yazaraq , bir dene göz ve gülüş smaykı qoyub vanna otağına kecdim
Vanna otağına girib kranı açdım . Ovcumu su ile doldurub üzümevurdum . İlıq su üzüme rahatlıq getirdi . Dikelib başımın üstündeki aynaya baxdım , üzünü gorüb tanımadığım bir qız ordan mene baxırdı . Zerif uzun boylu ,ince belli bir qız idi .
Uzun saçlarını ortadan ayırmış ve iki hörerek çiyinlerinden döşünün üstüne atmışdı . İlk baxışdan bu genc qızın üzü saflıqdan xeber verse de , diqqetle baxanda gözlerindeki qetiyyet , meğrurluq ve özüne güven bu qızın güclü bir qız olduğundan xeber verirdi .
Başımı silkeleyib hekayenin tesirinden cıxmaq isteyirdim ama bacarmırdım .
- Bu qız kim idi ? - deye özüm özüme sual etdim . Hee Bahar mene bele bir qız tesvir etmişdi , ama kim idi ? Üzümü silib , desmalı qapının başına atıb tekrar kampüterin başına qayıtdım . Baharın tesvir etdiyi qızın kim olduğunu araşdırırdım ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)
(səs: 1)
Şərhlər: 0
Baxılıb: 3 716
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri