Ömrümün payiz cağını yaşasam da ruhum hele yaz feslinde dövranın sürür. Özüm sevgiye inanmasam da hemişe sevenlere hesed aparmışam . Heyat tecrübemden , görüb yaşadıqlarımdan bele neticeye gelmişem ki, esil seven heç zaman qovuşmur . Esil sevgi qapının astanasına gelir , hetta qapını döyür , qovuşdum derken ... mütleq nese olacaq sevgililer ayrılacaqlar . Hec zaman sevgililerin ayrılmasını arzulamasam bu defe men özüm bu arzuma dönük çıxmışdım . Eyer men Baharı o zaman tanımış olsaydım , ne olur olsun , neyin bahasına gelirse , gelsin onları özüm ayırardım ...

Böyük heyecanla jurnaldan kesdiyi yazını telefoncu qızın qabağına qoydu .
- Bağışlayın bura hansı şeherdir ?
- Ne şeher ?
Telefoncu qadın barmağını " ich liebe dich " yazısının üstüne qoyub Bahara baxdı
- Hee oo ... yoo o şeher deyil . Ora " seni sevirem " yazılıb - deye güldü .
- Hee bele de ...- telefoncu qadın gülümsedi - Allah xoşbext elesin .
- Amin cox sağol . Seninle bahem .
Sevgisinin ilk şahıdı olan telefoncu qızın barmaqlarına sevgiyle baxırdı . Habilin nömrelerinı çeviren barmaqlarını qaldırıb öpmekden özünü gücle saxlayırdı .
Bahar hesretle bağlantının qurulmasını gözlerken , qız da onu sorğu suala tutmuşdu .
- Almanıyada oxuyur yeqin ?
- Yox işleyir ?
- İşleyir ? Onda senden boyükdür .
- He 9 yaş .
- Oo ... bes niye ele böyük .
- Neyi böyükdür ? Normaldır . Heç yaşın vermek olmaz .
- Hmmm... Cağırır ama cavab vermir .
Baharın üzüne meyusluq çökdü .
- Ev nömresidir ?
- Bilmirem .
- Nece bilmirem . Birinci defedir danışırsan ?
-Yoo ne birinci defe ... coxdan ... nişanlımdır .
- Alo ? Salam . Sizi Azerbaycan respublikası Bakı şeherinden narahat edirik . Sizinle danışmaq isteyen bir nefer var - Telefoncu qız barmağı ile boş kabineni Bahara gösterdi . Bahar telesik kabineye girib bir eli ile desteyi götürüb, o biri eliyle qapını cekdi. Qapının şüşesinden telefoncu qıza desteyi gösterib desteyi qaldırdığını işare etdi . Elleri ese , ese desteyi qulağına tutdu , telefonda telefoncu qızın sesi gelirdi .
- Yoldaşlar , bağlantı quruldu . Danışa bilersiniz ! 5 deqiqe vaxtınız var . 5 deqiqeden sonra elave danışmaq haqqınız vardır .
- Alo ... - Bahar dillendi
- Hay can ... Baharım , yazım , bahar çiçeyim ... bilirdim ki , zeng edeceksen ...
Telefondan bir birlerine sadece nefes sesi gedib gelirdi . Bahar kövrelmişdi . Danışa bilmirdi . Bahar danışmadıqca da Habil bir söz tapub deye bilmirdi . Hardan başlayıb hardan bitireceyini planlaşdırırdı . Vaxt gedirdi . Ürekler dolu , qapılar ise bağlı idi . Açmağa cesaretleri catmırdı . Bu defe sükutu Habil pozdu .
- Necesen ?
- Yaxşıyam - yene sükut . Yene Habil :
- Nömreni Meleykeden aldım zeng eledim , danışa bilmedim - yene sükut . Yene sükutu Habil pozdu :
- Niye bes bele gec zeng eledin . Nece aydır men zengini gözleyirdim .
- Nömren yox idi ki, mende .
- Sevda verdi nömreni ?
- Yox . Özüm tapdım .
- Hardan ?
- Jurnaldan Sevdaynan bir birinizi sevirsiz ?
Bahar qefil ağzından cıxan söze özü de çaşdı
- Yox ... o hardan cıxdı ? Eyer nömreni jurnaldan göturmusense demek yazını da oxumusan ?
Elindeki kağız parcasına baxdı . Heyecanlandı :
- " İch liebe dich " yazılıb . Men almanca bilmirem ... Ne yazıldığını bilmedim...
- Mektebde ne dili keçmisiz .
- Şey ... ingilis ... - eslinde almanca oxuyurdu . Ruscası da ela idi . Orta mektebi rus bölümünde oxumuşdu .
- Hmm... o zaman ingilisce danışaq ? I love you
- O qeder de bilmirem .
- Te amo... ispan dilinde nece ?
Belke de bütün dünya dillerinde dedirderdi Bahar . Teki Habil ona sevirem desin .
- Alo , Bahar ...
- Can eşidirem ... danış...
- Ne danışım ? Sen de mene cavab ver . Ne dilinde deyim ki , başa düşesen ee? Я тебя люблю , seni seviyorum . Sora ...
- Sorası ...
- He ?
- Sorası ...
- He dee ... danış Bahar nolar . Bilirem utanırsan . Menden utanma . Seni cox isteyirem ...
Telefonun ilk siqnalı geldi . Vaxt dolurdu .
- Bahar , sene bura gelenden cox mektub yazmışam hamısı üstüme qayıdıb almamısan . Kecen hefte de yazmışam
- Hara yazmısan eve ?
- Yox yataqxanaya . Sevdaya dedim sene xeber versin . Sevda dedi ki , adresini deyişmisen . Ona dedim ki, barım ...
İkinci xeberdarlıq sesi geldi . Habil birnefese danışırdı .
- Ona dedim ki , eger adresini deyişibse onda gedib poctan alsın mektubu . Sen de gedib almamaısan mektublar qayıdıb ...
Üçüncü xeberdarlıq sesi ve ardınca telefoncu qızın sesi geldi
- Vaxtınız bitir son 10 saniye ...
- Gence poçtundan alım ?
- He Bahar çiçeyim .
- Habil ...
- Sen mene tez tez yaz ...
- Yazıram , get bax pocta . Bir hefte olar yolladim ...
- Her gün yaz ...
- Yazacam...
- Seni sevirem Habil - pıçıldadı
Ses kesildi ... ellerini buz kesmişdi . Elindeki desteyin uzun zumeri qulağını delirdise de hele de beyninde Habilin sesi gurlayırdı . Sanki telefonun desteyinden Habilin nefesi boynunu külekleyirdi .
Telefonun o başından da Habil eyni veziyyetde idi . Baharın son " seni sevirem " pıçıltısı qulaqlarında cingildeyirdi. Telefonun zehletöken sesi bu pıçıltını bele itirmirdi . Sanki desteyi qulağından cekse o sesi itirecekdi . Bir daha eşitmeyecekdi . Dodaqları gülümseyirdi . Baxışları mest olmuşdu Habilin . Hele de destek qulağında Baharım , yaz çiçeyim , ömrüm deye deye qalmışdı ...
Gencede Baharı axtarırdılar , ne sinif yoldaşları , ne de otaq yoldaşları Baharın harda olduqlarını bilmirdi . Hetta Sevda bele gedib Meleykeni de tapıb onu Meleykeden soruşmuşdu . Meleyke de qızın qefil yoxa çıxmasından narahat qalmışdı . Ağlına bır fikir ilişib qalmışdı . Belke qızı qaçırdıblar ? Telefonu götürüb evlerine zeng etmek istedi , urek elemedi , keçen defe Baharın anasından ağzı yanmışdı . Anası Baharla onun elaqelerini kesmek istemesini de bilirdi.
- Yox belke ele şey yoxdur . Nigaran qoymayım onları da - deye düşünerek telefonu götürüb Eliyara zeng eledi . Veziyyeti ona başa salıb kömek istedi .
- Menden başqa heç yerde qalmaz , Eliyar başına dönüm kömek et . Axşamdan bu qız yoxa çıxıb , yataqxanada , dersde , şeherde gören yoxdur bu qızı .
- Belke bir padruqasına gedib .
- Deyirem axı , o menden başqa adamın yanında qalmaz . Belke bu qızı qaçırdıblar .
- Kim qaçıracaq?
- Ne bilim deyirem belke Aqil ...
- Ne danışırsan başın xarabdır ?
- Ola biler, ağlıma her şey gelir , geşey qızdır . Belke de ...Deyirem bir Aqilden soruşasan . Men Aqilden şübhelenirem . Qızı güdüm güdüm güdür .
- Ne danışırsan Aqil qız qaçırdacaq yanı nenim xeberim olmayacaq ?
- Ne bilim valla. Adamın ağlına her şey gelir de ...
Çox keçmedi Eliyar Meleykeye zeng edib ona son xeberleri çatdırdı .
- Aqil axırıncı defe onu Yevlaxda görüb , Aqil klent gözleyirmiş , Bahar da Yevlaxda Bakı avtobusları, taksileri ile danışıbmış ...
Baharın yoxa çıxma xeberini Sevda evlerine de xeber vermişdi . Bu xeberi eşiden Xuraman ve Müzeffer başı alovlu Bahargile geldiler .
Bahargilde vurçatlasın hazırlıq işleri gedirdi . Sevilin yarpaq dolmasının ve paxlavasının qoxusu mehelleni başına almışdı .
Gözlenilmez qonaqları qapıda gören Sevil el ayağa düşdü .
- Ay sizi xoş gördük , xoş gelib sefa getirmisiz .
Xuraman ve Müzeffer teccuble bir birine baxdılar . Görünür ki , arvadın heç neden xeberi yoxdur . Qadının bele sevincli ehval ruhiyesini pozmağa qıymırdılar . Nece olur olsun Baharın yoxa çıxması xeberini ona demeli idiler . Ama ağızlarını açıb "xoş geldin"e - de cavab vermirdiler .
- Aa sen Allah ne yaxşı geldiniz ? Niye bele xebersiz etersiz ? - Sevil gonaqların üzündeki meyusluğu görüb teşvişe düşdü . Onların bu susqunluğunun sebebi ne olduğunu bilmese de nese ciddi bir şey olduğunu hiss edirdi .
- Sen Allah nolub ? Niye ele baxırsız ? Sen Allah xeyirdirmi , ne yaxşı ?
- A yoo , vallah bir şey yoxdu ele bu tereflerde işimiz vardı , dedik bir salamlaşaq . Mahmut qardaş isdedir ?
- He . İndi geler harda olsa .
- Hmm ...
- ? ...
- Deyirem ki , bu uşaqlar da neter boyuyurler heç adamın xeberi de olmur - Müzeffer içeri keçe- keçe söhbeti Baharın üzerine getirmek istedi .
- He ,gözünü yumub acırsan kı , uşaqlar böyüyüb ...
- He bir de qorursen bir bir aradan götürüb cıxırlar qızları . Heç xeberin de olmur ki , kim qaçırıb
Sevilin qaşları çatıldı :
- Kimi ? Qız qaçırıblar ? Kimin qızını ?
Xuraman yerinde qurcalabdı . Bu xeberi ona nece vereceyini bilmedi . Ama vermeli idiler .
- Görürem ay Sevil bacı , xeberiniz yoxdur .
- Kimden ? Nolub ? Sen Allah menden bir şey gizletmeyin
- Bahardan da ...
- Noldu Bahara ? Bir şey oldu ? Maşın vurdu ? Bıy Allah menim başıma daş salsın ...- deyib iki elli başına çırpıb , yere çökdü .Müzeffer de , Xuraman da el ayağa düşüb qadını yerden qaldırdılar .
Sevil özüne divan tutmuşdu . İçeriden qonşu gelin sese qaçıb gelmişdi .
- Noldu ay Sevil xala ?
- Ayyy Baharımmm... Zeng ele Mahmuda tez olll !
Gelin telofona qaçınca Xuraman Sevilin başın sinesine basdı . Qadan alım ay Sevil sakit ol , sen Allah . Heç ne olmayıb ee , qorxma, xeyir iş var ee xeyir iş ...
Sevil başını Xuramanın sinesinden ayırıb çaşqın çaşqın onların üzüne baxdı .
- Ne deyrə bu ? Ne xeyir iş ? - Gözünün yaşını silib Xuramanın yaxasından yapışdı :
- Az , ne xeyir iş , bağrımı çatlatdınız deyin görüm nolub ?
- Bahar yoxa çıxıb deyesen qızı qaçırdıblar .
- Bıy , bismillahu Rehmanu Rehim
- He vallah heyle deyirler . Dünenen qız yoxdu , Bütün Gence, onu axtarır ...
Sevil çaşıb gözlerini döye döye qalmışdı .
Qadının yerinde donması onları qorxuzurdu . Bunu qorxu ve heyecan elameti kimi başa düşdüler .
- Ay qızım , bir su getir - deye Müzeffer qonşu geline baxdı - Sen Allah sakit ol Sevil bacı , Bahar bizim de qızımızdır . Ne lazımdırsa ederik , lap tapıb getirerik . Gül kimi baladır o .
- Baharı kim qaçırıb ?
- Bilmirik de , heç kim bilmir ...
- Hardan qaçırdıblar ?
- Onu da bilmirem . Axırıncı defe Sevdaynan mejduqarodnuda olublar . Bahar Sevdanı orda qoyub qaçıb ...
Sevil iki eliyle dizlerine vurdu .
- Vaayyy... ele men bilirdim bu qız bir p.. qaynadır . Gelennen havası özünde deyildi heç . Mennen pul istedi mejdiqarodnuya gedirem dedi . Buy ay allah bu ne iş idi men düşdüm . Mejdiqarodnu behaneymiş , qoşulub qacıb .
Müzefferle Xuraman bir birine baxdılar .
- Eli ayağı yere deymirdi köpeyin qızının . Bu ne geliş idi ne gediş idi ...
- Hara gelmişdi ki ?
-Bura da . Mennen pul aldı dedi mejdiqarodnuya gelirem . Yeqin Sevdaynan orda görüşüb ? Onda Sevdanın yanında olub . Sevda bilir o qancığın himini cimini . Kimnen qacıb ? Dedi axşama bilet almışam gedecem . Senet vardı onu almağa gelmişdi
- Vallah bir şey başa düşmedim . Sevda burda ne gezir . Sevda odur Gencede . Senet almağa gelibsa demeli özü öz xoşuynan qaçıb .
- Az , belke ele qızın da bu işin içindedir bizi yayındırırlar - müzeffer ters ters arvadına baxdı :
- Ne bilim ay Müzeffer senin başına dönüm . Sevda ne gezir burda ? Sevdaynan bayaq danışmadıqmı ? Demedimi gedin bir xeber tutun . Biz de xeber almaq üçün bura gelmedikmi ?
- Hee ...
Ele bu zaman darvaza açıldı . MAhmudun maşını göründü . Sevil ayağına ayaqqabı bele geyinmeden erinin qabağına qaçdı .
- Ay Mahmud , senin qadan alım , dayanma otur maşına , tez ol ...
- Nolub axı ? - Muzefferle el tutub görüşdü - xoş gelmisiz !
- Deyesen xoş gelmedik . Bİz gedek gerek , sora görüşerik .
- Hara gedirsiz ?
- Baharı qacırıblar , deyir axşama bilet alıblar . Yeqin indi demiryolunda olarlar, ay Nahmud gel senin vaşına dönüm , tez özümüzü yetirek ...
- Ne danışırsız , ne qaçırtması . İndice gelende Ezizbeyovda gördüm .
- Kimnen idi ?
- Yanında kim vardı ? - Her bir terefden seslendi .
- Heç kim ... tek idi
-Bes niye getirmirdin ?
- Uşaqdı elinden tutum ? Hemişe gedib geldiyi yoldu . Men ne bilim ki , burda ne baş verir . Ele şey yoxdur . Narahat olmayın Gelin eve, bir çay içek .
- Belke sen gelmisen onu da ordan qaçırıblar . Yox ay bacı . Ele şey olmaz . Avtobusa minirdi, indi harda olsa geler narahat olmayın ...
Ele yenice eve girmişdiler ki bağca qapısında Bahar göründü . Üzünde bir memmunluq , bir xoşbextlik vardı . Onu qapıda ilk qarşılayan anasının şepiti oldu . Ne baş verdiyini anlamayan qız anasının şepitinden qacıb Müzefferle , Mahmudun arxasından özünü müdafie edirdi ...
Bütün külfet, o cimleden Müzefferin ailesi Bahargilde böyük süfre başında yemeye oturmuşken qapılar tayba- tay açışdı .
- Bahar ... Baharı kim qaçırtdı - Deye İlkin ve Elçin qapıdan içeri girdi . Onların bu veziyyetde içeri girişi böyük qeh - qeheye sebeb oldu .

Genceye geldiyi gün ilk işi poçta getmek oldu . Geri qaytarılmaq üçün ayrılmış mektubların içinde iki mektub tapıb ona teslim etdiler . Telesik açıb tarixlerine baxdı . Biri 3 hefte bundan evvel yazılmışdı , biri de 1 ay evvel . Demeli Habilin en son yazdığı mektub hele yoldaydı gelib cıxmamışdı .Gerek tez tez gelib baxaydı .
Qar yenice kesmişdi . Şeher uşaqlarına heves gelmişdi . Qartopu oynayan kim , qardan adam düzelden kim . Poçtan cıxıb pillekenlerin başında dayandı . Mektublara baxıb dodaqlarına yaxınlaşdırdı . Qoxladı . Sinesine sıxıb goye baxdı . Poct binasının etrafındaki şam ağacları qardan budaqlarını eymişdi.
Üzünde gülüş , dodaqlarında tebessüm vardı . İlk defe idi ki bele gümrah idi . Özünü dünyanın en xoşbext , en sevimli qızı sanırdı . Belke de hemişe adi görünen bu şam ağacları , yağan qar , oynayan uşaqlar , şeherin zehletöken uğultusu , her gün neçe defe gedib -geldiyi adi çala- çökek yollar bele gözünde gözelleşmişdi .
- İlahi, sevmek ne gözel şeymiş ? Ay allah , peşimancılıq verme , her çetinliye , her çileye hazıram yeter ki , yeterki sonumuz beraberlik olsun . Hemişe bir yerde olaq ...

R.S

Bahar ne bilirdi ki, bu duasıyla bextini taleyini özü özü isteyiyle yazıbmış . Allah Habilnen , Baharı böyük çilelerden , çetinliklerden sonra bext taleyini bir yerde beraber yazıb , bu yazıya ne bacı qardaş taleyi demek olardı , ne sevgili , ne de er - arvad ... amma beraber ...
O gün olmazdı kı , Habile mektub yazmamış olsun . Habil de ona her gün mektub yazırdı . Eline pul düşen kimi rabite şöbesine gedib Habile zeng edirdi . Bu İki gencler arasında bağı heç zaman qopmayacaq bir hissler, bir sevgi yaranmışdı , aralarında . Danışdıqca , yazışdıqca duyğular dile gelir , arzular coşub daşırdı . Ağ sehveler xeyal denizi olaraq arzuları yazıya cevirib xeyal denizinde üzürdüler . Her herf , hetta her vergül , her nöqte bele bir xeyal gemisi idi , mektublardan bir dünya qurmuşdular özlerine . Yataqları , divanları , evleri dersleri , işleri , meşguliyyetleri ancaq mektub idi . Yatanda da mektub yazaraq yatırdılar , duranda da da .
Onların bu böyük mehebbetini Meleyke de bilirdi . Ve onları destekleyirdi . Onların bu mehebbeti Meleykeyle Baharın dostluğunu da möhkemlendirmişdi. Onları bir birinden qoparacaq heç bir engel ola bilmezdi , olmayacaqdı da...
Sevdayla Habilin arasında bir şey qalmamışdı , ama Sevda hele de Habilnen danışdığını deyirdi . Özünü atılmış , qüruru qırışmış qız kimi göstermek istemirdi . Bahar Habilnen olan elaqelerini sevdadan meharetle gizlede bilmişdi . Ümumiyyetle bu sevgimi Meleykeden başqa kimse bilmirdi . Bu sevgini gizil tutmağı Meleyke ona tapşırmışdı .
- Zamanına qeder heç kime heç ne deme . Bizim milleti bilisen de . Onların gözünde sevmek ancaq elçi gelib qız istemekdir , oğlan qızı gördü , görmedi , qız oğlanı beyendi , beyenmedi .heç kimi maraqlandırmır . Eger qıza elçi gelibse demek yaxşı qızdır , gelmeyirse pis ...Daha qızın hisleri duyğuları kimseye maraqlı deyil . Onların gözünde qız sevirse , oğlanla görüşüb, danışırsa demeli o qız terbiyyesiz pozğun qızdır ...
Her defe Sevda Habilden danışanda Baharı qısqanclıq tuturdu . Bütün acığını , bütün hirsini mektublara töküb bir daha ona mektub yazmayacağını deyirdise de Habilden növbeti mektub gelende hirsi keçmiş olurdu .
Habil mektubda bele Baharın nazını çekmeyi bacarırdı :
- Bilirem Yaz çiçeyim , qısqanırsan . uzaqdayıq , bir birimizi göre bilmirik . Belke yaxında olursaq bu sevgimiz bu qeder alovlanbmazdı . Bilirsen bizi sevgimiz neye benzeyir ? Fırtınaya düşmüş gemiye . Biz de o geminin kapitanlarına . Geminin batmaması üçün , nece ki , kapitanlar mübarize eder, sahile can atar , eynen biz de beleyik . Biz de qovuşmağa can atırıq . Sevda kimileri hele çox olacaq , beleleri çox bizi yıxmaq isteyecek . İsteyirsen men ona deyim , deyim ona ki , " Men Baharı sevirem " inanarmı inanmazmı bilmirem . Senden bir teveqqem var . Birce mene güven , meni sev , daha çox sev , lap çox... qoy sevgimiz ölçüye gelmesin . En az men seni sevdiyim qeder sev ... bizim sevgimiz ne qeder böyük olarsa bizi kimse yıxmaz ...
...Baharın teraveti havada duyulurdu . Novruz erefesi idi . Her kes bayrama hazırlaşırdı . Qızlarla gezmeye cıxmışdılar . Parkda qaracılar eylence yaratmışdılar . Cürbe cür telxeklik edib camaatı güldürerek pul qazanırdılar .
Bir qaraçı qadın onlara yaxınlaşdı . Qolunun üstünde tutuquşu vardı . Elindeki qutunu oturacağın üstüne qoyub qızları seslemeye başladı .
- Gelin qızlar gelin . Papuqayım fala baxır .
Qızlar gülüşe gülüşe qadına teref getdi . Niyyet edib tutuquşuna qutudan kağız çekdirdiler . Kagızlara cürbecür sözler yazılmış , qadın o yazıları oxuyub qızların bextine yozurdu .
Bahar heç vaxt fala baxtırmamışdı . Heç vaxtı da bele şeylere inanmırdı . Qızların bextine düşen yazıları lağa qoyur onlara gülür ve eylenirdi .
- Gel, birin de sen cek , ne özünü çekmisen dağ başına . Qıraqda durub lağ eliyirsen . Gel çek , gel ...
Bahar yaxınlaşıb tutuquşuna baxdı .
- Ay ala bezek gözel tutuquşu , cenabi hüzurlarınızdan bir bext kağızı dileyek , görek bextimizi açırsan yoxsa bağlayırsan ? - hamı gülüşdü . Tutuquşu bir kağız cıxardıb dimdiyinde tutub " al, al " deyirdi . Hamı gülürdü . Bahar kağızı tutuquşundan alıb barmaqları ile sığal çekende qaracı qadın Baharın elinden tutdu :
- Vaaayy , vaayy ,vayyy...
- Noldu ?
- Sen neylemisen ?
Bahar üst - başına , yanındakı qızlara baxdı .
- Sen aşiq olmusan - qızlar gülüşdü . Yer yerden qadına lağ eleyirdiler .
-Ay xala , cavan qızdır , elbette aşiq olacag . Gel gel Bahar . Aç görek ne yazılub bextine . Kağızı açdı :
" Bextinizi bir daha sınayın ! " - özü de qızlara qoşulub güldü . Qızların destesi qaraçı qadından uzaqlaşanda qadının arxadan ona dediyi sözleri eşitdi :
- Sen öz qardaşına aşiq olmusan , Bahar dönüb qadına baxdı qaşları çatıldı . Qadın ona baxıb xitab edirdi .
- Kim men? Qadın başıyla tesdiqleyib dodağını dişledi . İşaretle ona yaxın gelmesini istedi . Bahar qadını ele salıb ona "kül" atdı .
- Aman allah, men neler görürem ? İnanmırsan . Amma senin bilmediyin şeyler var sen başdan başa sir dağarcığısan , sen özün özünü bele tanımırsan .
- Eşii , get el çek ! Pul qoparmağın derdinden ağlına geleni danışma - deyib qızların arxasıyca getdi .
- Sen bilersen . Ama heç olmasa bunu deyim bilesen . Baldızın sevdiyinle qaçaçaq . Bir uşaq gorürem sen ona analıq edeceksen . Sevdiyinin qoxusunu o uşaqdan alacaqsan ...
- Haa ..haa haa... baldızım sevdiyimi alacaq ? Gör başqa ne sayaqlayırsan ?
Deyib getdi .
- Belke o papuqayın dediyi kimi bextini bir daha sınayasan?..
Qızlarla deyib gülse de fikirleri qarışmışdı . Qadının dedikleri onu qorxuzurdu . Fikiri qalmışdı deyilen sözlerin yanında . Qızlardan aralanıb hemin qaraçını axtardı , axtardı tapa bilmedi ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)