Sərdar'ın dilindən Bu gündə günə fərqli boyutda oyandım. Beynimi qarışdıran bir çox sey vardı. Hətda beynimi qarışdırmaqdan keçmişdi. Daha çox alt üst etməklə məşğul idi. Laura mənə geri dönüşlər etmirdi. Yazsamda, zəng etsəmdə hec birinə geri dönmürdü. Bu sabahda şansımı sınamaq istədim. Yenə olmadı... Bir yandan xarici ölkədən yaxın günlərdə mal gəlməli idi. Onunda həyəcanı vardı üstümdə. İşi danışmaq üçün məkanların birinə toplanmışdıq. Sevdanın gəlməsini gözləyirdik. Onun gec qalmadığından sıxılmışdım. Masa arxasında mən, Fiko, Rüfət, Vüsal oturmuşduq. Fiko sıxıntılı nəfəs alıb verərək "Mən gözləməkdən bezdim. Görüləsi işlərimdə var. Biz başlayaq, yarıda qoşular Sevda. Evə getməliyəm mən" dedi. "Evdə uşaq qoyub gəlmisən?" dedim "Həə balalarım acdı. Onlara yemək verməliyəm. Yemək demiş, acmışam" "Bir seylər sifariş et, ye. Onuda mən deyim?" "Elə yemək yox. Cici bəbə peçeniyası istədi ürəyim" dediyində, Vüsal ilə Rüfət gülüşdü. Həqiqətəndə gülünəcək vəziyyət idi. Mafiya adamın yediyi, yeməyə bax. Ona tərs baxmaqla kifayətləndim. Fiko tərs baxışımı gördüyündə "Cici bəbə tək getmir ha. Yanında gərək südüdə ola. Yoxsa ləzzəti olmaz" dedi. Ona ciddisənmi, baxışımı atdım bu dəfə. Baxışımın mənasın başa düşdüyündən "Mən elə belə söz olsun deyə demişdimdə... Amma olsaydı, pis olmazdı. Canım istədi" dedi. "Hamilə qadınlar kimi, canım onu istədi bunu istədi. Bezdirmə Fiko adamı, bezdirmə" dedim "Gözünə batır elə istədiklərim. Uzağı beş manat pulun çıxacaq, ya çıxmayacaq. Məni ac qoyursan burda" "Söz burdan çıxaq, özüm öz əllərim ilə alacam. Yetərki sus!" "Beş manat qabağa düşdüm" deyib güldüyündə, dəmir qapı açıldı. Sevda gəlib çıxa bilmişdi. Masa yanına gəldiyidə "Bir az gecə qaldım. Bağışlayın" dedi. Fikonun yanında boş qalan stola əyləşdiyində, Rüfət "Bir azmı? Saatlardı səni gözləyirik" dedi. Sevda ona gözün süzdürdü. Mənimsə diqqətimi, boynunda olan çiziklər çəkdi. Nəyə baxdığıma fikir vermiş olacaqki, əlini köynəyin yaxasına gətirdi. "Boynundaki nədi?" dedim "Elə belə seydi" "Boynunda çizik var Sevda" "Varsa var! Sənə nə?!" "Sən mənim adamımsan. Sənə nə olduğun bilməliyəm yoxsa yox?!" deyib özümə hakim ola bilməyərək, səsimin tonun ucaltdım. Mən əsəbləşsəmdə, Fiko dodaq altı güldü. Baxışlarımı ona çevirdim. Nə idi gülməli olan? Gülüşünü kəsməyə çalışıb "Bir nəfərin əl işidi" dedi. O, bir nəfər dediyi kim idi? "Şifrəli danışma. Kim olduğunu de" dedim "Bunu demək mənə şərəf verər. Dina edib" dedi Dinada olan növbəti irəlləyişlərdən biri. Getdikcə adından daha çox söz etdirirdi. İlk başlardakı, Lenadan çox fərqli idi. O vaxtlarda cəsur olsada, indi daha çox gözü qara idi. "Nəysə işimizin başına dönək!" dedim Bura iş danışmaq üçün gəlmişdik. Dinanın məharətlərindən söhbət açmağa deyil...
***
İş danışığımız bitdikdən sonra, Fikoya söz verdiyimdən yol üstü marketə dönmüşdük. Ona cici bəbə ilə süd almışdım. Məni uşaq yerinə qoymuşdu. Evədə gəldiyimizdən bəri yeyirdi. Yeməsi əsəblərimə toxunurdu. Özünü görməmiş uşaqlara bənzətmişdi. Tərs - tərs baxmağımda bir işə yaramırdı. Başımın altına yerləşdirdiyim yastıqcanı, Fikonun üstünə atıb "Bəsdi day!" dedim "Sənin əlindən mənə rahat yoxduye! Nə oturmusan evdə. Ged, Laura ilə maraqlan" "Laura evdən çıxmır!" "Mesaj yaz" "Mesajlarıma cavab vermir" "Nə, nəə? Sərdar Qarayevin mesajlarına cavab verilmirmi?" dedi, böyük əyləncə ilə. "Mənlə əylənmə! Bu mövzuda əsəbiyəm!" "Sən incə olmağı bacarmırsan. Ona görə belədi" "İncə olmaqmı?" "Lauraya gözəl mesajlar yaz. Bəlkə geri dönüş edər" "Mən elə insan olmağımı bacarmıram. Mən kim, incə olmaq kim" "Davranmasan itirəcəksən" "İtirmərəm!" "Laura xaricə gedəcək..." deyə qəfildən dediyində, başımın altına sökədiyim əlim boşluğa düşdü. Tez oturuş vəziyyətin alıb "Yalan atırsan!" dedim "Yalan deyil. Qulağıma xəbər çatıb. Daniel onu xaricə göndərmək planları qurur. Bu o deməkdiki, Laura xaricə getsə sənin işin qalacaq" "Xaricə getməmişdən, bu işi həll etməliyəm" "İncə ruhlu ol. Bəlkə həll olunar" "Həə istəyirsən, mələk qanadıda taxım tam olsun!" "Olsaydı pis olmaz. Bəlkə, Laura mələklərdən xoşlanır" "Off Fiko of..." deyib dərdləndim. Gözüm Fikonun əlində olan cici bəbəyə taxıldı. Əlindən anidən alıb, birini ağızıma atdım. Yedikcə dadı xoş gəlməyə başlamışdı. Ağızının dadını necədə bilirdi. Birində almaq istədiyimdə, geri çəkdi. "Olmaz. Pulun sən vermisən deyə, hamısını yeməli deyilsənki" dedi "Dərdləndim Fiko, dərdləndim... Ver yeyim" "Dərdlisən get içki iç. Cici bəbə, nədi sənin üçün" "Kefimi sən pozdun!" "Sənin kefinə, soğan doğrasınlar" "Doğradın Fiko, həmin soğanı sən doğradın!" "Mən deyil, Daniel doğrayıb" "Daniel tək soğan doğrasaydı, nə vardiki... Daniel bütün həyatımı doğramaqla məşğuldu" "Səndə doğratdırma" deyib qalxdı. Gülərək yanımdan getdikdən sonra telefonumu əlimə aldım. Şansımı yenə sınayacaqdım. Fikonun dediyi, kimi bir az incə düşüncəli bir mesaj yazmalı idim. Amma mənim kimi odundan, incə mesaj çıxardımı? Orası qeyri məhcul idi... "Buludların üstünə, iki biletim var. Birini istəməzsən?" yazaraq göndərdim. Xaricə gedəcəyini, qəsd edərək belə mesaj yazdım. Mesajımı anında oxudu. Və yazmağa başladı... Gözlərim dörd açıldı. Yazırdı. Mənə yazırdı... Ondan gələn mesajı, səsli - səsli oxudum. "Açıq - açıq səni öldürmək istəyirəm yazsaydın! Məni buludların üstünə göndərmək fikiri var imiş! Səni cəhənnəmə göndərərəm!" Oha... Məni çox səhv başa düşmüşdü. Mənim incə ruhlu olmaq nəyimə lazım? Söhbətə çox fərqli yerdən girmişdi. Bu vəziyyəti düzəltməli idim.
Sərdar: Məni səhv başa düşdün Sərdar: Mən o mənada demədim Laura: Nə mənada dedin?! Sərdar: Onun incə tərəfindən düşün... Buludların üstündən, yer üzünü izləmək kimi Laura: Yenə eyni seyə gəlib çıxır. Məni öldürüb, ruhumu göyüzünə göndərmək istəyirsən Sərdar: Yox əsla! Sərdar: Şeytana lənət olsun. Mən özümü sənə ifadə edə bilmirəm Laura: Nə çərənləyirsən sən?! Sərdar: Bax demək istəyirəmki, sənin xaricə getmək istədiyini bilirəm Laura: Bundan sənə nə?! Sərdar: Məni bağışlamadan, bir yerə gedə bilməzsən Laura: Əmrin olar! Sərdar: Əmir etmirəm Laura: Nə edirsən? Sərdar: Deyirəm Laura: Sənin acığına sabah gedəcəm Sərdar: Getmə Laura Laura: Gedəcəm Sərdar: Məni bağışla sonra hara gedirsənsə get Laura: Xahis et, getməyim Sərdar: Etmərəm Laura: Məndə ilk təyyarə ilə gedərəm! Sərdar: Off! Sərdar: Xahis edirəm getmə Laura: Yalvar :) Sərdar: Bunu etmərəm! Çox olmağa başladın sən! Laura: Yalvarmasan gedəcəm! Sərdar: Yalvarıram getmə Laura: Çox sıradan oldu. Qəbul etmirəm :) Sərdar: Əsəbləşdirirsən məniiii Laura: Gedim sabaha bilet alım :) Sərdar: Yaxşı Laura: Nə yaxşı? Sərdar: Yalvarıram sənə getmə. Etdiyim hər sey üçün çox peşmanam. Sənə gec qaldığım üçün daha çox peşmanam. Bunu vaxtında etməliydim Laura: Necə peşmansan? Sərdar: Peşmanamda peşmanam Laura: Peşmanlığın başında başqa sözdə olur Sərdar: Nə sözü? Laura: İt sözü :) Sərdar: İt kimi peşmanam... Laura: Gülürəm :) Sərdar: Gülürsən? Çoxmu gülməlidi? Mən boyda adamı səhərdən, kukla kimi istədiyin formada fırladırsan! Laura: Yaxşı edirəm. Layiqsən :) Sərdar: Bizim görüşüb üz üzə danışmağımız lazımdı Laura: Sən kimi qocayla danışacaq hec nəyim yoxdu Sərdar: Qoca? Laura: Qoca deyilsənki? Sərdar: Yaşım olmasada, içimi qocaldırsan... Laura: Bu danışığı sonlandırmaq lazımdı :) Sərdar: Görüşmək istəyirəm Laura: Danielidə yanımda gətirim?) Sərdar: Ondan qorxmuram. Qorxsaydım sənə yaxınlaşmağa çalışmazdım Laura: Sən əjdaha ürəyi yemisən Sərdar: Kaş bunu başa düşsəydin Laura: Başsız özünsən! Sərdar: Özümü öldürmək dərəcəsinə gətirib çıxardırsan məni! Hər seyi özünə necə sərf edirsə elədə başa düşürsən! Laura: Nidalarını yığışdır ha! Sərdar: Yığışdırmasam nə edəcəksən?! Laura: Həyatını sual altına salaram! Sərdar: Ordan burda iki söz eşidib, mənə artislik etmə Laura: Ya da sual altına almaqdan əl çəkdim. Bir başa kök altına salacam! Sərdar: Kök sevirəm. Dadlı olur Laura: Kökü dovşanlar yeyir :) Sərdar: Dovşan dedin mənə?! Laura: Sevimsiz dovşan Sərdar: Smaylikində atır hələ! Laura: Dovşan Sərdar :) Sərdar: Yanımda olmuş olsaydın, belə dikbaşlıq etməzdin! Laura: Etsəm nə edərsənki? Sərdar: Xoş, olsanda hec nə edə bilmərəm... Laura: Bax belə ağıllı ol :) Sərdar: Mən kimi adamı, bu hallara saldın ha. Halal olsun sənə! Laura: Səni axşam yeməyinə dəvət edirəm Sərdar: Həqiqətənmi? Laura: Həə. Sizin aləmdə təzə açılmış restoranlar var. Onlardan birinə gedərik Sərdar: İnanmıram sənə Laura: Gedirik. Mən nə istəsəm onu edəcəksən Sərdar: Yəni, özümü camahata güldürəcəm?! Laura: Qəbul etməsən, sənə əngəl atacam :) Sərdar: Qəbul! Laura: Sabah yeri və saatı atacam Laura: İndidən sabaha başına gələcəklərə hazırlıq görsən yaxşı olar Laura: Öpdüm Sərdar :) Sərdar: Öpdün? Laura: Həə Laura: Mənə açdığın yaranın üstündən...
Son mesajından sonra duruxub qaldım. Qəribə seylər baş verməkdə idi. Bu qəribəlik məni özünə tərəf çəkməkdə idi. Sabah onunla görüşəcəkdim... Bilirəm, mənim qədər sizdə heyrətləndiniz. Daniel varkən, biz görüşəcəkdik... Başıma daha nələr gələcəkdi?
(Dina'nın dilindən)
Samunun otağından çıxıb, öz otağıma daxil olaraq üstümü dəyişdim. Samu bütün gün can sıxıntısından deyinmişdi. Bu halı hec çəkilmirdi. Yaxşısı aləmlərə qarışmaq idi. Qumar oynamaq istəyində idim. Hərcənd hava qaralmışdı. Bir az əyləncəli olacaqdı. Otaqdan aşağı düşdüm. Danieldə mətbəxdən çıxırdı. Əlindəki su bardağını içə - içə, qapının yanına tininə söykəndi. Məni belə geyimli gördüyündən, gözünü üstümdə gəzirdi. Suyu içməyi kəsib "Hara belə?" dedi. Yanına yaxınlaşıb "Qumarxanaya" dedim. "Səndə başıma qumarbaz çıxdın. Otur oturduğun yerdə" "Bu nə deməkdi?" "Hec yerə getmirsən deməkdi" "Gedirəm" "Getmirsən. Keçən dəfə gedəndə, başına bəla açmışdın" "Söz sakit dayanacam. Başını bəlaya salmaycam" deyib ona əl salladım. Qapının yanına gedib ayaqqablarımı geyinməyə başladım. Ayaqqablarımı geyinib, qapını açmaq istədiyimdə Daniel əlini qapıya vuraraq qapının açılmasına mane oldu. Bu hərəkətinə qarşılıq ona tərəf çevrilməyə məcbur qaldım. "Sən nə edirsən?!" dedim, əsəblə. "Getmə sözünü başa düşmürsən. Olmaz getmək" "Yersiz qısqanclıqlarını çək başımın üstündən!" "Qısqanclıqla əlaqəsi yoxdu. Sən bəlanı maqnit kimi üstünə çəkirsən. Yenə gedib bir seylər edəcəksən. Dünəndə Sevdaya bir seylər eləmisən!" "Sənin problemin bu imiş demək! Haqq elədi etdiyimi! Dilinə yiyəlik edərdi!" "Sən canlı bomba olmusan..." deyə, ah çəkib danışdı. Mən hec bir sey etməmişdim hələ. Yolun ən başındaydım. Yavaş - yavaş edəcəkdim. "Qorx ki, o bombada səndə patlamayasan!" dediyimdə, əlini belimə atıb məni özünə tərəf çəkdi. Başını azca mən tərəfə yaxınlaşdırıb "Canavarlığını mənim üstümdə sınama" dedi. Gözlərim dodaqlarına endi. Dodaqlarımı incələdikcə, öz dodağımın kənarını dişlədim. Bunu hiss etdiyində, güləcək kimi oldu... Dilini çölə çıxardıb, dodaqlarının kənarına sürütdü. Bura yanırdı... Udqunmağı belə unudmuşdum. Dodaqlarıma tərəf əyildiyini gördüyümdə, gözlərimi yumdum. Saniyə keçməmiş, qulağıma qapının döyülmə səsi gəldi. Bu münasibətsiz kim idi bu saatda?! Gözlərimi bir anda açdığımda, Daniel kənara çəkilib "Qapıya baxmalıyıq" dedi. Qapının qulpuna əlimi atıb "Özüm açacam!" dedim. Və qapını açdım. Qapını açar açmaz, qarşımda dayanan mənim yaşlarda olan qız, özünü içəri atdı. Nəfəs - nəfəsə qalmışdı. Üst başından, saçlarından bəlli idiki kimdənsə qaçırdı. Amma məni düşündürən tək sey onun kim olması idi. Danielin baxışları donmuşdu. Hec hərəkət etmirdi... Qız nəfəs alış verişlərini qaydaya salmağa çalışaraq "Məni qəbul et, Daniel... Əqrəbin adamlarından məni gizlət" dedi. Danielin donduğunu gördüyümdə, qapını möhkəmcə çırpıp bağladım. Bu qız kim ididə, bu saatda bizim evə gəlirdi. Üstəlik Danieldən kömək istəyirdi?! Qapını vurmağım ilə, Daniel sanki ayıldı. "Xəyalə...?" deyib, sual dolu baxışlar ilə ona baxdı. Xəyaləmi? Sən kim idin? Düşünməyə başladım. Qıza baxdım... Qızda tamda Qara'nın Xəyaləsi olacaq tip vardı... Bu O Xəyalədən başqası deyildi. Mən indi Sərdarın əfsanəyə çevrilən, Xəyaləsi ilə bir arada idim...