Ruslan: Salam Aytən Ruslan: Pərvizin dostu Ruslandı Ruslan: Nömrəmi qeyd edərsən Nömrə: Aytən deyil Ruslan: Pərviz mənə bu nömrəni verib. Necə Aytən deyil? Nömrə: Səhv nömrə verib demək Ruslan: Kicik bir zarafat? Ruslan: Mən zarafatlardan xoşlanmıram Nömrə: Daha nə qədər yazımki mən Aytən deyiləm. Ruslan adında da adam tanımıram! Ruslan: İnanmağım gəlmir. Bilərək edirsən Nömrə: Əngəl atacam Ruslan: Dayan! Ruslan: Bax yalan deyirsənsə, sonra ölsəmdə yazan deyiləm sənə Nömrə: Aytənin bəxti gətirib məncə. Söz başa düşməz adamla yazışmayıb Ruslan: Deyəsən həqiqətən Aytən deyilsən sən Nömrə: Bunu dəqiqələrdi başa düşmüş olsaydın, indi bu söhbəti edər olmazdıq Ruslan: Yox inanmadım yenə Ruslan: Öz ağlınca mənimlə oynayırsan Nömrə: Off! Nömrə: Əngəl atıram daha çox yazışmağa səbrim çatmır! Ruslan: Neynək belə olsun Aytən! Ruslan: 2 gün sonra mən Aytən idim deyəndə, mən cavab verməyəcəm sənə! Nömrə: Aytəndə, Aytən! Nə Aytən imiş! Ruslan: Özü özünə əsəbləşən insanıda ilk dəfədi görürəm Nömrə: Sənə daha əvvəl üzsüz olduğunu deyiblər?! Ruslan: Deməmişdilər! Sən deyənə qədər! Nömrə: Aytən deyiləm dedikcə, daha çox yazmağa başlayırsan! Və bu mənim hec xoşuma gəlmir! Ruslan: Yazmıram daha! Amma bunu bil bu günün sabahı var!
***
2 gün sonra Ruslan: Salam Ruslan: Aytən olmadığını bildim. Üzr istəmək üçün yazdım. Çox üstünə getdim Nömrə: Yenə sən? Ruslan: Narahat etmək istəmirəm. Sadecə səhv etdiyimi başa düşdüyüm üçün yazdım yenidən Nömrə: Hə, başa düşdüm Nömrə: Aytən olmasın, Günay olsun? Günay olmursa, Aygün olsun temasındasınız! Ruslan: Hopp hopp! Ruslan: İnsanlıq edib yazdım mən! Nömrə: İnsanlığınız özünüzə qalsın Ruslan: Günah sizə yazandadı! Nömrə: Hörmətli Ruslan bəy, nömrəmi silin. Mənidə narahat etməyin! Ruslan: Tanımadığım insana maraqlı deyiləm mən! Nömrə: Biz nəyin söhbətin edirik? Ruslan: Söhbət etmirik, etməyə çalışırıq. Yəni, sən söhbət edə bilmirsən! Nömrə: Mən illərdi bir oğlan ilə yazışmayan qızam. Necə söhbət edim?! Sizə cavab vermişəm deyə dua edin! Ruslan: Bax buna həqiqətən inanmadım. Qız olasan oğlan ilə hec kəlimə kəsməyəsən Nömrə: İnsanları tanımadan belə əminliklə danışmayın. 3 ildən sonra danışdığım tək oğlansınız Ruslan: Yaşını bilmək olar? Nömrə: 19 du tamam deyil amma Ruslan: Normal yaşın var. Nəyə görə danışmırsan bəs? Nömrə: Danışa bilmirəm Ruslan: Qızlardan xoşlanırsan? Nömrə: Yox! Belə niyə düşündün? Ruslan: 3 ildi oğlanla danışmıram deyirsən. Ağılıma başqa hec nə gəlmədi Nömrə: Başqa səbəbim var... Psixoloğuma bu gün sən haqqında danışdım. Bir oğlan yazdı, ona cavab verdim dedim. Psixoloğumda çox sevindi. İrəlləyiş var imiş Ruslan: Problemini bilmək olar? Nömrə: Bu gün danışacaq gücə sahib deyiləm. Sabaha qalsa olar? Ruslan: Olar Ruslan: Adını bilmədim Nömrə: Nuray Nömrə: Ancaq Nur'um gedib, Ay'ım qalıb...
Saat 19:07 Ruslan: Salam Nur Nuray: Nur deyil, Nuray Ruslan: Nur'unu qaytarıram mən Nuray: Nəysə! Nuray: Yazmayacaqsan deyə düşündüm Ruslan: Nəyə görə? Nuray: Psixoloq yanına gedirəm dedim. Problemli insanla danışmaq asand iş deyil Ruslan: Xatırladımki hələdə probleminin nə olduğunu bilmirəm Nuray: Yazsam yenə o günlərə qayıtmış olacam. Ancaq psixoloğum dedi ki, yad insana özün haqqında danışmaq sənə yaxşı gələcək Ruslan: Səbəbin izah etsən Nuray: Mən 16 yaşımda məcbur evləndirildim. Valideyinlərimin gözünü pul bürümüşdü... Məni pula qurban etdilər... 7 ay evli qaldım... Hər günüm işgəncə ilə keçdi... Məni evləndirdikləri oğlan, narkotik istifadəçisi imiş... İki gün yaxşı olurdu, beş gün pis... Əlləri ilə boğurdu məni... Üstümə bıcaq çıxardırdı... Və bir necə sey... Sonda təkcə canımı götürüb çıxdım o evdən. Xalam sahib çıxdı mənə. Ata anamın etmədiyi valideyinliyi, O etdi mənə... İndidə onunla yaşayıram. Ondan sonra psixoloq yanına getdim. Bu günün özünə qədərdə gedirəm hələ. Tam düzəlməmişəm Ruslan: Sən həqiqətən bunları yaşamısan? Nuray: Yazdıqlarım kicik bir seydi. Daha pisləri var Ruslan: Hələdə elə valideyinlərin qaldığına inana bilmirəm! Nuray: Üç ildi onlarıda görmürəm. Xalam yanıma qoymur onları. Onlar deyə bəhs edirəm onlardan. Çünki mənim üçün hec kimdilər! Ruslan: Mənə necə cavab verdin? Nuray: Onun səhəri özümə söz verdimki, artıq normal insan olacam. Oğlanlarda ünsiyyət qurmağa çalışacam. Özümə yenidən bir dünya quracam dedim. Onun axşamıda sən yazdın... Sanki, səni Allah mənim üçün göndərdi Ruslan: Hecmi ünsiyyətin yoxdu? Nuray: Hec yoxdu... Taksiyə minə bilmirəm, nəyinki taksi avtobusun özünə belə minmirəm. Hara getsəm, piyada gedib gəlirəm. Qorxuram... Əks cinsdən çox qorxuram... Bu qorxuma qalib gələ bilmirəm. Elə bil məni lənətləyiblər Nuray: Həyatda qalmağa çalışıram. Univeristetedə daxil olmaq istəyirəm. Onun üçün hazırlığa gedirəm. Əslində, bu il daxil olmuşdum... Amma özümdə o gücü tapıb, univeristetdə oxuya bilməyəcəyimi düşündüm. Məndə belə həyat yaşayıram Ruslan: Heyif... Pis oldum həqiqətən Ruslan: Nə deyilər, nə yazılar belə bilmirəm Nuray: Hec nə yazma bu haqqda Nuray: Səndən kicik bir istəyim olacaq Ruslan: Nə istəyi? Nuray: Mənimlə yazışmağa davam edə bilərsən? Nuray: Mən istəmirəm... Psixoloğum istədi Nuray: Bəlkə, kicik bir ümüd dedi... Mənim üçün yaxşı gələcəyini düşündü Nuray: İstəməsən çəkinmədən dedi. Narahat etmərəm səni. Mənə borclu deyilsən Ruslan: Yazışa bilərik mənim üçün porblemi yoxdu Nuray: Nə vaxt bezsən məndən, onda mənə deyərsən Ruslan: Nur sən harda yaşayırsan? Nuray: Mən Gəncdə qalıram. Sən? Ruslan: Bakıda Ruslan: Aramızda məsafə var Nuray: Mən məsafələri sevirəm :) Ruslan: Bakıdanam deyə özünü daha rahat hiss edəcəksən? Nuray: Həə Nuray: Uzaqlıq daha rahat gəlir mənə Nuray: Yaşını hec bilmirəm Ruslan: 23 :) Nuray: Sən nə işlə məşğulsan? Ruslan: Hələ unidə son kursda oxuyuram. Unini yarıda kəsib Əsgər gedib gəldiyim üçün bir kursum qalmışdı. Özümdə iki dostumla ortaq bir obyekt acmışıq. Maşın alış və satış işləri ilə məşğul oluruq Nuray: Afərin) Nuray: Bəs Aytən kim idi? Ruslan: Hec o mövüzuya girmə. Boş ver onu Nuray: ? Ruslan: Cavabını bilməmiş əl çəkməyəssən? Nuray: Bilməliyəm məncə. Aytən, Aytən deyib qalmışdın mənə Ruslan: Tanış bir qız idi. Elə belə xoşuma gəlirdi. Məndə nömrəsin alım yazım dedim. Eşitdiyimə görə onunda məndən xoşu gəlirmiş. Nömrənində axırını səhv deyib deyə gəlib sənə düşdüm.Yəni söhbət belədi Nuray: Səhv olmasaydı, sənlə tanış olmayacaqdım Ruslan: Hər işdə bir xeir var imiş :) Nuray: Elədi... Mən indi çıxım, dərs etməliyəm. Sabah danışarıq Ruslan: Hələlik Nur
Telefonu söndürüb divanın küncünə atdım. Pərvizdə divanın bir küncündə oturmuş, məni süzürdü. Ona böyük bir zibilə düşdüyümü necə deyim? Mənim bəxtimə çıxan qıza bax... Bir - iki gün yazışıb, sonra aradan çıxardım deyə öz özümə düşündüm. Bir yol tapıb, çıxmalı idim "Hey dostum qara dənizdə gəmilərin batıb?" dediyində oflamağa başladım. O qədərdə mərhəmətsiz bir oğlan deyildim. Qızın başına gələnlərə pis olmuşdum. Ancaq məcburiyyət qarşısında qalıbda yazışa bilməzdim.
"Böyük bir gəmim batıb"
"Səbəbi de"
"Sənə danışmışdıme səhv düşdüyüm qız haqqında. Bax onla danışırdım. Qızın ağılına belə gətirə bilmədiyin qədər böyük bir problemi var imiş"
"Qızı bloka niyə atmırsan?"
"Birdən birə ata bilmərəm... İki - üç gündən sonra atacam"
"Başına yenə iş açdın!"
"Nömrəni mənə verən sən idin!"
"Sənin yerinə olsam indi ataram bloka canımı qutararam"
O qədərdə asand deyildi, deyə bilmədim... Həyat onu elə, üz üstü yerə buraxıb, vurarkən birdə mən vura bilməzdim... Bəlkədə iki - üç günlə hər sey düzələrdi. Öz adlandırdığı lənətindən, xilas olardı...