Narden...
Aminin menim yanımda olmağı seçmesi üreyime yatmışdı... Bizi evimize Ayaz emi getirmişdi... Tebii ki, Aygün xala eksik qalmamışdı... Eve giren kimi etrafı nezerden keçirmişdi... Gezmediyi, girmediyi otaq qalmamışdı... Keçen defe xestexanaya telesik getdiyimizden yataq otağı olduğu kimi qalırdı... (Sabina Nur) Qaynanamın otağı görmesi rengimi deyişmişdi... Bir az oturub evin temiz olmadığından dad döyerek Ayaz eminin dili sayesinde çıxıb getmişdi... Aminçün divanda yer hazır edib onu uzatmışdım... Heleki dermanlarının vaxtına vardı... Yanımda getirdiyim ev geyimini üzerime keçirib temizliye başlamışdım... Meni gören lazım idi... Her yeri birce- birce silirdim... Amine temizlik şeraiti lazım idi... Hardasa 3 saat keleyim kesilmişdi... Aminse sakitce uzanıb arada atmacalarını eksiltmirdi... Eslinde, onun üzünü güldürdüyümçün sevinirdim... Teki gülsün... Teki xesteliyini, ölümü unutsun... En ümde arzum bu idi...
İşerimi bitirdikden sonra hamama üz tutub çimdim... Tertemiz olmuşdum... Üzerimi geyinib metbexe keçerek Aminçün diet yemeyi hazır etdim... Yaxşı ki, qaynatam düşünceli insan idi... Hekim yazdıqlarına uyğun her şeyi artıqlaması ile almışdı... Yemeyi siniye yığıb qonaq otağına üz tutmuşdum... Amini yuxu aparmışdı... Çox mesum görünürdü yatanda... Onu oyatmağa qıymasam da, dermanın vaxtı keçirdi... Eyilib yanağına öpüş qondurdum... Elini ovcuma alıb başımı sinesine qoydum...
- Ayyyy... - bir neçe deqiqe sonra Aminin sesini eşidib geri çekildim...
- Nese oldu? Haran ağrayır? - telaşdan elim- ayağıma dolanırdı az qalmış...
- Sakit... - Amin derinden nefes alıb buraxaraq rahatlamağa çalışırdı...
- Bağışla... - onu bele gördükce gözlerim sözüme baxmırdı...
- Sen nese etmedin... Sinemde ağrılar olur... - Amin özünü toplayıb gülümsemişdi...
- Men başımı qoymasam...
- Şşşş... Sen menim qadınımsan... Başını menim sinemden savayı hara qoyacaqdın ki? Sadece, xestelik... - Amin meyus olmuşdu... Üreyim qan ağlasa da, onu bele göre bilmirdim...
- Bax... Gör sene ne bişirmişem... Beh- beh... İndi bunu yeyeceyik... - yastığı Aminin belinde rahatlayıb sinini qucağına qoymuşdum...
- Yağsız, duzsuz yemekler... Günüm qaradır... Pomidor olmaz, kartof olmaz, banan yeme, portağal yeme, onu yeme, bunu yeme... Ancaq bu dadsız yemekleri ye... - Amini qınaya bilmirdim... Hemişe yemeyine düşkün olan biri üçün bu qadağalar ağır gelirdi...
- Mız- mızlanma uşaqlar kimi... Immm... Dadlıdır ha... Men de bundan yeyecem... Gel, ikimiz yeyek... Hmmm? Aç ağzını... - yemekden ağzıma qoyub yalan olsa da, dadlı olduğunu gösterirdim...
- Yemirem... Üreyim bulanır... Sonra qaytaracam...
- Ömrüm... Heyatım... Birdenem... Menim xetrime... Hekim ne dedi? Qaytarmağın normaldır... Buna göre ac qalmırıq... Axı dermanın vaxtı keçir... - üzümü sallayıb Amine baxırdım...
- Ye, sonra seni mükafat gözleyir... - bu sefer başqa üsula el atmışdım...
- Ne mükafat?
- Onu demirler, edirler... Ye hele... - gücle Amini bir az yedirmişdim... Qabları yuyub otağa gelerek yere bez sermişdim... Lazım olan eşyaları getirib Amini stulda otuzdurmuşdum..
.
- Aşbazlıqdan qurtardın, berberliye başladın... - Amin meni araya qoyurdu...
- Ne edim? Berberxana sene uyğun deyil... Gigiyenik cehetden temiz olmur... Hem isteyen siqaret çekir... Özüm tüklerinin kökünü qazıyacam... - hereketlerimi zarafata salıb Aminin kefini açmağa çalışırdım... İşimi bitirdikden sonra hamamı hazır edib qapını aralı qoymaq şerti ile Amini çimmeye salmışdım... İçim sıxılırdı... Hemişe güclü olduğuna alışdığın birini zeif görmek insanı incidirdi... Metbexde sessizce gözümün yaşını töküb üzümü silerek gülümseyirdim.. . Bu şekilde saxta gülümsemeye meşq edirdim... Dehlizde ses eşidib otağa getmişdim... Amin üzerini geyindikden sonra yatağa uzanmışdıq... Bir neçe deqiqe danışmadan qucaqlaşmışdıq. ..
- İnanırsan? - Aminin sesinden fikirlerden ayılmışdım...
- Neye?
- Sağalacağıma...
- Elbette... Sen menim tanıdığım en güclü kişisen... - gülümseyib qolunu durmadan öpürdüm...
- Guya heyatında neçe kişi tanımısan ki? Cırtdan... - Amine nevazişim xoş gelirdi...
- Tek seni... Dayan, keçelinden öpüm... Lap yadımdan çıxmışdı... - Aminin başını çoxlu- çoxlu öpüb gülürdüm...
- Menimle oynayırsan? Cırtdan... Gel bura... - Amin belimden tutub meni üstüne aşırmışdı...
- Belke, men de başımı keçel edim? Ne deyirsen? Lap senden hevese düşdüm...
- Hmmm... Sene gösterecem hevesi... - Amin dodaqlarımı öpmeye başlamışdı... Bir neçe deqiqe sonra meni özünden ayırıb belini tutmuşdu... Deyesen, ağrayırdı...
- Men işe yaramayan kişiye dönecem bele getse... - Amin çox pis olmuşdu...
- Amin... Mene lazım olan senin yanımda olmağındır... Başqa da heç ne... - arxadan yavaşca onu qucaqlayıb çiynini öpmüşdüm...
- İndi bele deyirsen... Amma sene menim kimisi lazım olmayacaq bir gün...
- Sus... Birde bele danışma... Sen illerle xeste olmayacaqsan... İnşallah, tezlikle sağalacaqsan... (Sabina Nur) Bedliye qapılma... Ne demişdik? Her şey yaxşı olacaq... - Aminin çiynini öpüb onu yatağa uzadaraq qucaqlamışdım.. . Bu söhbetlerin ilk olmayacağını bilirdim... Belke de, bundan min qat artıq çetin veziyyet meni gözleyirdi... Amma dözecekdim... Başqa çarem de yox idi... Sevirdimse, dözecekdim... Derdi veren Allah dermanı da eksik etmezdi...

Amin...
Xestexanadan eve döndüyüm zamandan bir hefte keçmişdi... Bu müddet erzinde menim veziyyetim yaxşılaşmaqdans a, pisleşirdi... Geceler yata bilmirdim... Eseblerim bu sebebden alt- üst olmaq üzereydi... Yemek yeye bilmirdim... İştahım olmurdu. Ne yesem, qaytarırdım... Ayağımdakı şişlik getdikce bedenime de yayılmışdı... Çox danışa bilmirdim... Nefesim daralırdı... Gün erzinde qebul etdiyim dermanlar, vurulan iyneler, hekimin dietası, hetta heftede 3 defe xestexana aparatlara qoşulmaq bele veziyyetimi yaxşılaşdırmırd ı... Menim bu veziyyetim her kesden artıq Nardeni incidirdi... Bütün eziyyetimi çekib qeydime qalan Narden idi... Geceler menimle birge oyaq qalırdı... Amma şikayet etmirdi... Her an gülürdü... Sağalacağımı, xoşbext olacağımı deyirdi... Ona etdiyim bütün sehvlerimi kenara qoymuşdu... Hele bir hefte idi ki, bu veziyyet davam edirdi... Ancaq men özümden iyrenirdim... Bezmişdim. Normal heyat şeraitine uyğunlaşan biri üçün indiki hal dözülmez idi... Bezen esebleşib Nardeni acılayırdım. Sonra peşman olurdum. İçimde özümü danlayırdım. Menim yanımda Nardeni xoşbextlik tapmırdı. Tapmayacaqdı da... Men getdikce daha beter olacaqdım ve onu daha beter incidecekdim... Amma bu barede Nardene deyende sözümü sonlandırmağa qoymurdu... Lap ömrümün sonuna kimi xeste olsam da, menim yanımda olacağını deyirdi... Onun semimiyyetine inanırdım... Amma bu xestelikle ömrümün sonuna kimi yaşamayacağımı da bilirdim... Ya ölecekdim, ya da sağalacaqdım... Möcüzeler filmlerde olurdu. Amma Allahdan ümid kesilmezdi... Narden her kelimesinde bunu tekrar edirdi... Allahdan ümid kesilmez...
- Hele iki tike yemisen... Bunu da ye... Qurban olum... - Narden elinde qaşıqla mene yalvarırcasına baxırdı...
- Of... Yaxşı... - qaşıqdakı şorbanı ağzıma alıb çörekden de çeynemişdim...
- Narden...
- Can, Can, Can...
- Neçe gündür evdesen... Mene göre hava üzüne hesret qalmısan...
- Sene göre yox... Öz isteyimle...
- Xestexanadan eşyalarını götürüb senedlere qol çekecekdin... Ele demişdin? - Narden mene göre işden icaze istemişdi...
- He... Ne olsun ki?
- Bu gün get... Havan deyişsin... Onsuz da, mene göre Novruz bayramını da xestexanada keçirmisen... 3 heftedir ki, normal insanlar kimi hava üzüne çıxmırsan... Men beleyem deye sen de özünü tecrid etme... Arada hava almaq senin de haqqındır... Hem başın açılar... Özünü yüksek ehvala kökleyersen... Bele davam etse, sonra özüm kimi senin de psixologiyanı pozacam... - Nardenin heyatdan qopub mene bağlanmasını istemirdim... Sonra mene nese olsa, heyatına davam ede bilmezdi... Bütün heyatını mene bağlayası deyildi ki...
- Yoxsa, erim meni görmekden bezib? Bu da menim nefesi daralanım... Lazım olanda üreyin isteyen qeder danışırsan... Maşallah... - Narden yanağımdan öpüb sini ile metbexe keçmişdi...
- Bezmemişem... Seni düşünüb deyirem...
- Hmmm... Yaxşı... Amma evvelce dermanını iç... Sonra da Arize xalaya xeber edecem men gelene kimi yanında qalsın...
- Yox... Özüm 2 saat idare ede bilmerem?
- Sene tek qalmaq olmaz... Zeng edim, men hazırlaşana kimi gelsin... Üzünü asma... - son zamanlar etdiyi kimi başımdan öpmüşdü...
- Ne deyim? Sen nece istesen, ele et... - sözümden sonra Narden otağa getmişdi... (Sabina Nur) Bezen sevdiklerimize yaxşılıq etmek isterken bu addımımızın sehv ola bileceyini düşünmürük... Eger olacaqları bilsek, heyatı axışına buraxarıq... Men de iki saat sonra yaşanacaqları bilsem, Nardenin xestexanaya getmesi üçün bu qeder israr etmezdim...

Narden...
Aminin xesteliyi onu çox üzürdü... Allah heç kimi xesteliye salmasın... Çetin idi... Mene de çetin idi... Onu heyata bağlamaq, yalançı tebessüm etmek çetin idi... Bezen onun ümidsizlikle dolu olan sözlerini duyub behane ile hamama gedib ağlayırdım... Hekim daima xestenin veziyyetini anlamağa çalışırdı... Amma esas vezife ailenin üzerine düşürdü... Xestede heyat eşqi formalaşdırmaq ailenin vezifesi idi... Otağıma keçen kimi Arize xalanı yığmışdım...
- Alo, qızım... Ne yaxşı zeng etdin... Bir az da senden ses çıxmasa, özüm yığacaqdım... - Arize xala her gün menimle danışıb ürek- direk verirdi... 2 defe bize deymeye de gelmişdi...
- Xala, necesiz?
- Biz yaxşıyıq... Her defe soruşursan da... Esas siz yaxşı olun...
- Xala, bize gele bilersiz?
- Nese olub?
- Yox... Xestexanaya gedecem... Senede qol çekmeliyem ki, tesdiqlensin... Tez gedib- qayıdacam... - utansam da, başqa kimese etibar edib çağıra bilmezdim...
- Aygün sizdedir? - Arize xala çalışırdı ki, qaynanamla üzleşmesin...
- Yoxdur... Dünen gelmişdi... Lap yadımdan çıxıb demek... Onsuz da, bir gün ötürüb seherisi gelir... - qaynanamdan olsa, her gün gelerdi, amma Ayaz emi ona mane olurdu...
- Onun derdi sende sehv tapmaqdır... Bir sehvini görse, Amini öz yanına aparacaq... Her cüre ana görmüşdüm, belesi nadir tapıntıdır...
- Boş ver, xala... Danışmaqla düzelen deyil... Gözleyirem... Tez gelin... - zengi sonlandırıb havaya uyğun geyinmişdim... Saçımı yuxarıdan yığıb Aminin yanına yollanmışdım... İynesini vurub Arize xala gelen kimi çıxmışdım... Tez gedib gelmekçün taksiden istifade etmişdim... Xestexanaya çatıb, her kesle görüşerek hal- ehval tutmuşdum... Günorta olduğundan her kes yemeye çıxmışdı... Otaqda erizemi yazmaqla meşğul idim... İşe pul verib qebul olduğumçun meni çıxarmayacaqdıl ar... Sadece, yoldaşımın xesteliyi ile bağlı 3 aylıq icaze isteyirdim... Onsuz da, bu icaze mene verilmişdi... Bu , sadece, lazım olduqda gösterilecek sened idi... Otağın qapısı açılan kimi başımı qaldırıb Gülnazı görmüşdüm...
- Sizden başqa kimse yoxdur?
- Yox... Nese olmuşdu?
- İndi hamile xeste gelecek... Xeber edildi ki, hekim burada olsun... Amma hamı yemekdedir...
- Men baxaram...
- Çox sağ olun... - Gülnaz xesteleri bize yöneldirdi... Eslinde, men işlemesem de, hekim idim... Xesteni Allahın hökmüne buraxa bilmezdim...
- Tez yatağa uzadın... Veziyyet necedir?
- 5 heftelik hamiledir... Qarnında şiddetli ağrılar var... Az miqdarda qanaxması olub... Yolda iyne vurduq... Ancaq ağrı sovuşmur... Siz yoxlayın... (Sabina Nur)
- Xahiş edirem, uşağı xilas edin... - şkafdan eşyaları axtaran zaman arxadan eşitdiyim sesden bütün bedenim keyimişdi...