Artiq aylar kecmishdi.Ruslanla tam bir aile kimi idik.Heryere birlikde geder,seher ve axsham yemeklerini birlikde ederdik.Hetta alish-verishe de Ruslanla gedirdim.Secdiyim paltarlara bezen miz qoyub bezi meselelerde mene qadagalar da qoyurdu.Yolunda getmeyen birshey vardi.O da Aganin uzunu hele de gore bilmemeyim idi.Defelerle zeng etsem de zengimi acmamishdi.Ruslan da Agaya gore ishinden ayrilmishdi.Anamdan xeber gondermisdiki men olende ne Gumush ne de Ruslan qebrimin ustune gelmesin.O qeder pis olurdumki.Aga ucun canimi da qurban vererdim.Birce kelmesine ayaglarinin altinda olerdim.
Ruslanla aramiz ela idi amma meni narahat eden birshey var idi.Geceler Ruslanin eve gec gelmesi meni narahat etmesinden elave hem de qisqandirirdi.Goresen niye gec gelir?Suallarla beynimi yeyirdim.Onun ishlerine qarishmaq huququm yoxidi deye agzimi aca bilmirdim.Amma bir gece artiq doze bilmedim:
-Ruslan,niye bele gec gelirsen eve?
-Ne olub ki?
-Hecne.Sorushuram.
-Ishlerim olur.
-Her gun?
-Seni nese narahat edirki?
-Yox hecne.Sadece biraz qorxuram geceleri tek olanda.
O dediyi soze cox peshman olmushdum.Bir nece gun kecmishdiki Ruslan eve bir qadinla geldi.Orta yashli ozune baxan bir qadin idi.Ilk evvel gorende ele bildim qohumudur.Sonra o bizi tansih etdi:
-Gumush,Vusaleni sene komek ucun getirmishem.Ev ishlerinde komek eder,hem de geceler de burda qalacaq.Artiq men eve gec gelende qorxmagina ehtiyac olmayacaq.
Vusale ile tanish olduqdan sonra Ruslani otaga aparib:
-Bu ne demekdi Ruslan?Komekciye ne ehtiyac varidiki?
-Esas tek qalmayasan deye getirmishem.Pis etdimki?
-He pis etdin!Bu evde tekce sen yashamirsan.Bir qerar vermemishden once mene de meslehet bilsen yaxshi olardi.
-Gumush,burda shishirdilecek hecne yoxdu.
-Shishirdirem he?Daha sene sozum yoxdur.
-Ayib olacaq,yaxshi cixaq cole.
-Sen cix men hecyere getmirem!
-Sene dedimki cixaq cole!
Ilk defe idiki Ruslan mene sesini qaldirirdi.Hemde bir bashqasinin yaninda.Qelbim qirilmishdi.Artiq ilk peshmanciliqlarimi yashayirdim.Vusale ile artiq bir aya yaxin idiki qalirdiq.Ruslan bezen geceleri hec eve de gelmirdi.Harda oldugunu bilmemek meni deli edirdi.Hara getsem Vusale ile gedirdim.Daha doze bilmir,cox sixilirdim.Bir gece Vusale icazeli oldugu ucun evde tek idim.Saat ikini kecmishdi.Ruslan yene ortaliqda gorsenmirdi.Ishiqlarin sonmeyi de lap yerine dushmusdu.Artiq qorxmaga bashlayir,qeyri-ixtiyari gozumden yashlar axirdi.Bugunume yox,taleyime aglayirdim.Niye men bunlari yashayirdim axi?Bezmishdim hersheyden.Bir qadin kimi xoshbext deyildim.
Yerimin icinde oturub sessiz-sessiz aglayarken Ruslandan zeng geldi.Desteyi qaldirib:
-Alo.
-Neynirsen?
-Ishiqlar sonub oturmusham.
-Nece unutmusham,bugun ishiq pulunu kecirmeli idim.
-Hushsuz.Vusale de yoxdur,icaze alib.
-Ne pis,teksen ki.Nece pis oldu.
-Gelmeyeceksen eve?
-Yox.Qorxursan?
-He.
Ele sozumu demishdimki Ruslanin yanindan qiz sesi geldi:
-Sen de dush alacaqsan?Men cixdim artiq.
O sesle bir daha xeyallarimi yerle yeksan etmishdim.Ruslan nese demek isteyende desteyi asaraq honkurtu ile aglamaga bashladim.Mene cox pis tesir etmishdi.Bizimki yalanci evlilik olsa da bunu menim bilmeyim duzgun deyildi.Ne edirse etsin amma menim xeberim olmasin.Hersheyden evvel men onun heyat yoldashi idim,mene qarshi hormetsizlik edirdi.Texminen yarim saat sonra qapinin zengi caldi.Evvel diksinsemde sonra Ruslan oldugunu yeqin etdim.Qapiya yaxinlashib:
-Kimdir?
-Menem Gumush.
Ruslan idi.Sesimden agladigim hiss olunurdu.Yaxshiki qaranliq idi,o menim sifetimin halini gormeyecekdi.Qapini acib ozum de derhal iceri kecdim.Hecne danishmasam da Ruslan dillendi:
-Dedim birden qorxarsan,geldim.
-Nahaq geldin,o qiz qorxar tek.
-Hansi qiz?
-Gecen xeyre qalsin Ruslan.
Yataq otagina kecib yerime girdim.Arxamca gelen Ruslan yataqda oturaraq:
-Gumush,mene bax birdene.
Arxami cevirmeden :
-Yatmaq isteyirem,Ruslan.
-Sohbet edek sonra yatarsan.
-Ne sohbeti edeceyik?Birdenki sohbet etmishik biz?
-Gumush,ne olub axi sene?
-Hecne,ne olmalidirki?
-Niye bele esebisen?
-Esebi deyilem.
-Koram men?!
-Bilmirem,qaranliqdi,ola biler.
-Ay qiz!
Diksinerek yerimden qalxaraq Ruslanla uz-uze oturdum:
-Ne qelet edirsen et amma ele et ki menim gozumun qarshisinda olmasin.
-Gumush,biz qondarma evliyik.Qisqancliq edeceyini dushunmedim.Hemde men hardan bilerdimki o danishacaq?!
-Ne qisqancliq?!Sen mene qarshi hormetsizlik etdin!
-Yaxshida,bir de etmeyecem.
-Lap yaxshi,gecen xeyre.
Tekrar yerime girerek gozlerimi yumdum.Hemin gece ele bildim Ruslan evde qalacaq.Amma o birdaha menim qelbimi qiraraq tekrar cixib getdi.Men ise kimsesiz hisslerimle bash-basha qaldim.

Yazar: Ay Gul