Insan bezen atdigi addimlara o qeder peshman olurki,canina qesd etmek bele aglindan kecir.Ruslan menim heyatima qaranlig kimi cokmushdu.Artiq doze bilmirdim.Bir terefden Aganin mene qarshi olan incikliyi,bir terefden de ailelerin neve isteyi ikimizi de bogaza yigmishdi.Ruslan bir gece evde idi,Vusaleye de getmesi ucun icaze vermishdi.Pultu eline alib televizoru sondurerek:
-Anam meni deli edir.
-Niye?
-Neve isteyir.
-Bizimkiler de.
-Ozumuzu oyuna salmaq bes deyilmish kimi valideynlerimize de oyun oynadiq.Bir qerar vermeliyik,Gumush.
-Mence de.
O qeder soyuq danishirdimki Ruslanla,hiss edirdimki o buna esebleshir.Derinden of cekerek:
-Gumush,ne edek?
-Boshanmaqdan bashqa care var?
-Var.
-Ne?
-Arvadim olarsan?
Inana bilmirdim.Sevinim yoxsa pis olum onu da bilmirdim.Ruslan meni sevmirdi,buna emin idim.Sevmediyi bir qadindan niye bir ovlad istesinki?!Qashlarimi cataraq:
-Verdiyin nezirler bes edir,Ruslan,bura qeder besdir.
-Ne neziri ay qiz?
-Mene komek etmek ucun evvel qacirtdin sonra da evlendinde.
-Bunu ozum isteyerek etdim,heckim meni mecbur etmedi.
-Amma indi verdiyin qerara mecbur edirler!
-Niye bele aqressiv qarshiladinki?
-Yaxshi,gel senden ushaq dunyaya getirim demeliydim?!
-He!Men senin qanuni erinem!Her ne qeder oyun olsa da qaydalara riayet etmeliyik.
-Ne qayda?!Qayda var?!Oyun var oyun!Oyunun qaydalarinda da bu yox idi!
-Yox idi,indi var!Anlamiram seni.Hem bashqa qadinla yatdigim ucun mene hirslenirsen hem de menle yatmag istemirsen.
Hemin an Ruslani parcalamaq kecdi icimden.Bir insan bu qeder kobud olar?!Gozlerim dolaraq elimi qaldirib Ruslanin uzune sille vurdum.Ayaga qalxaraq yataq otagima kecib qapini da kilidledim.Ruslanin o anki veziyyeti dehshet idi.O qeder esebleshmishdiki qapinin cirpilmasi sesi hele de qulaglarimda cingildeyir.Az kecmishdiki eri qayidaraq barmaqlari ile yataq otaginin qapisini berkden doyerek:
-Ya adam kimi er-arvad olacayiq ya da gedib pozgunlarla yatanda mene sifet etmeyeceksen!Omrunun axirina kimi de seni boshayan deyilem,xeberin olsun.
-Cehennem ol!
-Gumush,aglini bashina yig!
-Get de pozgunlarinin yanina!Onlar menden agillidir!
Ruslan son sozunu deyerek evden cixib getmishdi:
-Sen mene qadinim olsan men ora-bura qacmaram!

Ruslan haqli idi amma men ona inanmirdim.Dushunurdumki menden sadece arvadi kimi teleb edir bunlari.Bu qeder davadan sonra ona tabe olmaga da utanirdim.Cox dushundum ve qerar verdimki ozu bir de teklif etse qebul edeceyem hersheyi.Hec bir ay kecmemishdiki Ruslanla heqiqi er-arvad kimi olacagimiza ilk addimlarimizi atirdiq.Men onun heyat yoldashi,qadini olmushdum.Lakin bir defe de olsun ne o ne de men bir ezizleme,bir sevgi sozleri demirdik.Men ondan gozleyirdim amma isteyirdimki heqiqeten mene qarshi hisslerinden desin.Men ise icimdeki kimsesiz hisslerimle ozumu mehv edirdim.Nece defe etiraf etmek istemishem amma bir qadin kimi ozume yarashdirmamisham.Hersheyi Ruslandan gozleyirdim.O ise menden hecne gozlemirdi,bir sheyden bashqa…

Yazar: Ay Gul