Kamran baba deyir ki,bu xəstəliyi mən özümdə ilk dəfə,1999-cu ildə hiss elədim.Yeri gəlmişkən,onu da deyim ki, Kamran baba sözün əsil mənasında,cox yerli-yataqlı yeyib-icən kişilərdəndir. Bir sözlə özünə korluq verən deyil. Özünün də,Novxanı bağlarında çox gözəl bir bağı var. Necə deyərlər içində can dərmanıvar.

Hər dəfə bayra gedəndə,nəcisdə qan izləri gördüm. Bir müddət bu hadisəni ailəmdən gizlətdim. Sonralar get-gedə bu xəstəliyin çoxaldğını görəndə dözməyib, məsələni evdə açdım. Təcili surətdə həkimə müraciət etməyimi məsləhət gördülər. Belədə etdim,Həkimlər bir kurs müalicə yazdılar. Necə yazmışdlarsa elə də etdim. Ağrılar keçdi getdi.

Bu hadisədən 6 ay kecməmiş əvvəlki hadisələr təkrar olmağa başladı. 2-ci dəfə yenə də, getdim. Olduğu kimi yenə 2-ci kurs müalicə təyin etdilər. Onu da,elədim. Amma bu dəfə, cəmi iki ay kömək elədi. 3-cü dəfə həkimə gedəndə məni tamamilə, müayinədən keçirib,cərrahi əməliyyata ehtiyac olduğunu dedilər. Mən hec bir tərəddüd etmədən razılığımı verdim.Bir müddət, xəstəxanada yatandan sonra, mənim üzərimdə cərrahi əməliyat apardılar. Bu əməliyyatdan 3 gün sonra, məni yazdılar evə. Evə gələndən sonra, bütün qohum-əqraba, dost-tanış hamısı,bir-bir,iki-iki mənim yanıma axışmağa başladı. Lap uzaq rayonlarda belə olan, qohumlar,dostlar gəlib mənə təskinlik verirdilər. Bax onda mən bildim ki, məsələ nə yerdədi. Hətta,iş o yerə gəlib çatdı ki, Rusiyanın Moskva şəhərində yaşayan bir dostum var, o da gəldi mənim yanıma və bütün işlərdən tam xəbərdar olandan sonra, məsələni mənim özümə açıq söylədi. O bütün məlumatları ailəmdən öyrənmişdi.

O dedi;-Ay Kamran baba, Allahdan gizlin deyil,bəndədən nə gizlətmək olar. Gəl səninlə açıq danışaq. Bəs mən uşaqlarla söhbət elədim, onlar hər şeyi mənə tam təfsilatıynan söylədilər. Elə o saat, mən onun sözünü kəsdim və dedim;

-Mən artıq hər şeyi başa düşmüşəm, hər şeyi bilirəm. Allah sizi saxlasın. Mənə görə heç də narahat olma. Mənim artıq 60 yaşım var. Heçnə eləmək olmaz,görünür qismət beləymiş.

O məni axıra qədər təmkinlə dinləyib, dedi; -Ay Kamran baba, (yeri gəlmişkən o mənə həmişə Kamran baba deyə müraciət edir) indi də sən mənə qulaq as. Madam ki,sən hər şeyi bilirsən,onda sənə məlumat üçün bir şeyi də deyim; <<Sənə cəmi bir ay vaxt qoyublar>>. Bu sözləri eşidəndə lap əlim ayağım yerdən üzüldü. Bunun nə fərqi var. Ya bu ağrıkəsici  dərmanlar içib öləsən, ya da içməmiş öləsən. Onsuzda bunun axırı ölümdür. Odur ki,sən gəl mənim dediklərimi elə. O, mənə dedi -Gündə bir dəfə, sidiklə imalə et, əgər içə bilsən hər gün 2-3 dəfə 3-5 qurtum sidik iç. Vəssalam! Bundan başqa heç bir dərman içmə.

Bir sözlə, o necə demişdir, mən eləcə də elədim. Axı can şirin şeydi. Düz bir həftə. Bir həftədən sonra özümdə bir yüngüllük hiss elədim. Müalicənin onuncu günü ayağa durub, yeriməyə başladım. Bir ayın tamamında, bu xəstəlikdən məndə heç bir  əsər-əlamət qalmadı. Odur ki,Allah ona can sağlığı versin. Məni göydə Allah yerdə həmin o əziz dostum xilas elədi.

İndi mən köhnə qayda üzrə yeyib-içib, o kişinin də canına dua oxuyuram.2006-cı il.

Bütün bunlardan sonra,mən belə bir nəticəyə gələrək, sizə bir məsləhət verim... -Hər hansı bir xəstəliklə əlaqədar, həkimə müraciət etməzdən əvvəl,həkimin təcrübəliliyinnən maraqlanmaq lazımdır.