...və
həmin vaxt başa düşdümki....bütün qızlar eyni deyil...hisslər tamam
başqa alınır...sevgi hissləri başqadı...sadəcə bunu yazmaqla
kifayətlənirəm..çünki bunun haqda 10 səhifədə yazsam...anlamarsız...
--Məryəm: ahaa deyəsən yaddan çıxmamışam....
Yenə ürək döyünür....yenə...ancaq bu dəfə...tamam başqa idim....
--Ümid: yaddan çıxılası deyilsən....yəqin ki...
--Məryəm: hmm...deyirsən yəni iz qoymuşam həə))
--Ümid: hmm...iz...qoymusan...çox təəsüf..
--Məryəm: niyə...?neynəmişəm sənə...
Sanki incimiş uşaq kimi verdi sualı...üzündə olan cizgilər...çox saf idi...və..sanki..heç vaxt əsəbləşməz heç vaxt....
--Ümid: mən
çox həyacanlı biriyəm...və deyəsən səndən xoşlanmağa başlayıram...düzdü
bir az gülməlidi çünki vur-tut 15 dəyqə heç danışmamışıq
amma...ürəy...hisslər...gözlər...bu üç şey başqadı...
--Məryəm: hmm...eybi yoxdu fikir eləmə düzələr....))
Soyuq tər gəlirdi artıq....
Axır aylar, streslər, uğursuzluqlar,əsəb,yalnızlığ,depresiya..bu
vəziyyətlər...məni çox dəyişmişdi...hər kəsi özümə düşmən hesab
edirdim...və elə hiss alınmışdıki ..sanki universitetdən
kəsilməyim...böyük fərsizlik idi..
bu məni ələ salırdı...ya nə idi ...beynim də artıq fikirləşirdim...
Ümid: hmm düzələr...
Məryəm: yoxsa səndə burda oxuyursaan?...
Ümid: yoox mən oxumuram....qəbul olmadim..yəni bacarmadım...
Məryəm: hmm...eybi yoxdu xeyirlisi İnşallah...
Nəsə artıq..soyumuşdu bütün hisslər...sanki o həyacanda
qalmamışdı...danışanda başımı aşağı salırdım...yada...yan yörəmə baxıb
danışırdım...
Çünki özümə yazığım gəlirdi...çünki ...sevməkdən çox qorxurdum...çünki....artıq sevirdim.....
Ümid: sən mənə adını niyə səhv dedin....dostun dedi...adın Məryəmdi...niyə belə elədinki?
Məryəm: xoşum
gəlir...o addan...çünki...günlə ay heç vaxt qovuşmaz...o an..isə o
mənzərə...məni canlandırar....yəni...adımı...belə dedim...xoşum
gəldi...inciməəə....Ümid...
Bu cümlə mənə təsir etdi...doğrudanda mənalı idi...
Ümid: hmm yəni deyirsən ki...sevgi-həsrətdi...qəmdi...həə...
Məryəm: )) Ümid mən sənin kimi dərin baxmıram...yoxsa orda bataram...ancaq hərdən olur ki ...elə fikirlər gəlir...
Ümid: mən hər gün batıram ...ölürəm...və yenidən dirilirəm......
....yazıq
qız...eləcə baxırdı...mənə...heçnə anlamırdı...anlamayanda isə
gülürdü...onun çox gözəl dünyası var idi....o dünyanı isə heç pozmaq
istəmirdim....heç...
Ümid: Məryəm....getmək
istəyirəm...sadəcə...heç kimin olmadığı yerə...sən məni yaddan
çıxart...əgər qalıbsa yadında...çünki...mənim içim qaranlıqdı...səni
boğar...
Məryəm:...hmm..mən sənin yanında olmq istəyirəm...axı..heçnə göründüyü kimi deyil...Ümid...bildirmirəm...o qədər...gedirsəəən yəni?
Ümid: yəni...icazən
olsa))...çünki sənə bağlanmaq istəmirəm....MƏN ÖZ HİSSLƏRİMİ İÇİMDƏ
SAXLAMAQ İSTƏYİRƏM....İNDİ DÜŞÜNÜRƏM...MƏN ÇOX ƏVVƏLƏRƏ GETMİŞƏM....MƏN
ELƏ BİR HƏYATDAYAM...Kİ...GÜNƏŞ DOĞMAZ DÜNYAMDA...MƏN ELƏ BİR HƏYATDAYAM
Kİ...SEVGİLİLƏR..AYRİLMAZ HEÇ VAXT...BİR BAXIŞ....BƏS
EDƏRKƏN....QƏLBİMDƏ SAXLANILAN SÖZLƏR VAAR....YƏNİ MƏN....BİR QIZIL
GÜLÜN...ÖZÜNƏ YOX ...TİKANLARINA vurulan adamam....YƏNİ ONA HƏSRƏTLƏ
BAXARSAN ANCAQ ...TİKANI OLDUĞU ÜÇÜN GÖTÜRƏ
BİLMƏRSƏN....SƏƏNİ...SEVƏRƏM...ANCAQ ...ƏL ÇATMAZ OLANDA......
Məryəm:.....Ümid...bilmirəm nə deyim....ancaq....ancaq...mən səni buraxmaq istəmirəm(((....
Gözlər dolur....və......yaş...süzülür....