Eger
heyatınızın sona çatmasına az qaldığını bilseydiniz ne ederdiniz?!
Yeqin bu sualı çoxları fikirleşib. Ancaq, heç kes bu sualı derinlikle
düşünmeyib. Çoxlarının bu sual qarşısında verdikleri cavab;
"küsdüklerimle barışmaq, yaxşı işler görmek, bütün gün yatmaq ve s.
olmuşdur." İnanın, öleceyinizi bildiyinizde bunların heçbirini
etmeyeceksiniz. Öleceyini bilen inasanın esas istediyi öleceyini hamıya
bildirmekdir. Çünki, insan hemin veziyyetde insanların onunla çox vaxt keçirmeyini isteyir. esas da sevdiklerinin.
Hemin insan ele düşünürki ona toxunduqda bele hönkür-hönkür ağlayacaq.
Düşünün,
siz artıq ölmüsüz ve ruhunuz sizin yas meclisinize gelib. Samavar
qaynadılıb ve halva paylanılır. İndi, yuxarı yeni eve çıxaq. Sizin
cesediniz evin ortasında dayanıb.Sevdiyiniz insanların çoxu ağlayır.
Sevdikleriniz arasında ağlamayanlar da var. Onların size olan sevgisinin
ve hörmetinin saxta olduğunu görürsünüz. Uzaq qohumları, tanışları da
öz yas meclisinizde görürsünüz. Hamısının gözleri dolub. Ancaq,
bilirsiniz ki, onlar evlerine qayıtdıqda yene hemin heyatlarına davam
edecekler. Belke de bezileri hemin gün toya gedeckler. Toyda sizi yadına
bele salmayıb gülüb, oynayacaqlar. Sizin
ölümünüzden qırx gün keçdikden sonra, en sevdiyiniz insanların bele
ağlamadığını, hetta, güldüklerini görürsünüz. Eyni sizin etdiyiniz kimi.
Bir vaxtlar onsuz dünyanı tesevvür bele etmirdiniz, ancaq, indi hemin
insanı çox tez unudmusunuz. Hönkür-hönkür ağlamaq isteyirsiniz, amma,
ağlaya bilmirsiniz. Çünki, artıq siz bir insan deyilsiniz. Siz
ölmüsünüz!